ปกติสมัยติ่งโซชิ จะสลับเมนไปมาเรื่อยๆ แล้วแต่ความพีคของแต่ละคนแต่ละช่วง สำหรับยุนอาจะชอบที่คาแรคเตอร์ความเป็นธรรมชาติความฮาของน้อง แต่รู้สึกว่าน้องไม่ได้หนีคนที่(นับว่า)เป็นรองด้านวิชวลกว่าอย่างเจสสิก้าหรือแทยอนมากอะไรขนาดนั้น

จนมาเจอตัวจริงในคอนเดี่ยวครั้งแรก เลยรู้ว่าตัวเองคิดผิด

ยุนอาคือที่สุดของความสวย สวยตะลึง สวยแบบวัวตายควายล้ม สวยจนต่อให้พยายามตั้งใจไม่มองก็ละสายตาไม่ได้ คือมันไม่ใช่ว่าคนอื่นไม่สวย ทุกคนสวยมากจริงๆ ถ้าให้สกอร์เต็ม10 โซชิขั้นต่ำๆก็8,9,10ทุกคน แต่กับยุนอามันเหมือนขึ้นไปอีกระดับที่มันมากกว่านั้น สกอร์แบบเดียวกันวัดไม่ได้ เหมือนเราไม่เอาปรอทวัดไข้ไปจุ่มพระอาทิตย์ประมาณนั้น

คือเหมือนทุกอย่างมันผิดสามัญสำนึกไปหมด เห็นตัวจริงอยู่ข้างหน้าแต่ก็รู้สึกไม่ใช่ความจริง เสียงเพลงหนวกหูแต่ก็รู้สึกว่าไม่ได้ยินอะไร เหมือนนานชั่วกัลป์แต่ก็รู้สึกว่าแปปเดียว คือผมไม่เข้าใจว่าน้องใช้ชีวิตประจำวันยังไงโดยที่ผู้ชายที่อยู่ใกล้ๆไม่บ้าไปซะก่อน กล้องเก็บความสวยน้องไม่หมดคือคำที่เป็นจริงอย่างประหลาด หลังจากนั้นก็ไม่เคยหมิ่นประมาทคำว่าวิชวลSMอีกเลย