พี่ธนา พี่อลงกรณ์ พี่กัปตัน พี่นิธิ และ พี่วายุ
ทั้งหมดต่างมายืนอยู่ที่โถงชั้นล่าง
ทุกคนเริ่มเงียบ เมื่อมีคนเดินเข้ามา

ตอนนั้น พี่รณภพ พี่ธเนศ พี่วรงค์ พี่จอส และ พี่วิทูร
เดินเข้ามาในโถง 

พี่ภพจะเดินนำมาก่อน เมื่อทุกคนเห็นจึงโผเข้าหาเขา

ทุกคนดีใจกันมากที่ได้เจอเขา

แต่พอพี่ธเนศเดินเข้ามา พี่กรณ์จึงถามขึ้น
"วันนั้น ทำไมนายถึงพารณภพไปอยู่ที่อื่น"

พี่ธเนศเงียบไปนิดนึงก่อนจะตอบว่า

"แต่ฉันไม่ได้ไล่เขาออกไปจากที่นี่นะ
นายลองนึกดูดีๆว่าใครไล่เขา"

พี่อลงกรณ์ยังไม่ยอม "นายก็รู้ว่าพี่รุจไม่ได้คิดอย่างนั้น
ทุกคนรู้กันหมดว่านายเป็นตัวตั้งตัวตี
ที่อยากพารณภพไปอยู่ที่อื่น"

"ไม่ได้คิดอย่างนั้นแล้วเอ่ยปากทำไม" พี่ธเนศก็ยังไม่ยอมหยุด

พี่วายุพูดขึ้นบ้าง

"ตอนนั้นทุกคนต่างไม่สบายใจ
ไม่มีใครที่อยู่เฉยได้ แต่ก็ออกไปไหนไม่ได้
มันบอกไม่ถูกว่าเป็นยังไง"

"พวกนายไม่ควรมารุมไอ้เนศนะ
วันนี้พวกเราเพิ่งกลับมา ถ้าไอ้เนศคิดอย่างนั้น
มันจะกลับมาทำไม" พี่จอสพูดเข้าข้างพี่ธเนศ

พี่กัปตันพูดขึ้นมาว่า "ก็ไม่แปลกนี่
พ่อของธเนศขู่ว่าจะตัดออกจากกองมรดก
ยังไงซะ มันก็ต้องกลับมา"

ช่วงนั้นพี่รุจเข้ามาพอดี พร้อมพี่วุธและพี่มาคัส

"พี่ว่าทุกคนใจเย็นกันก่อนดีกว่านะ
เรื่องบางเรื่องอาจไม่ได้เป็นอย่างที่พวกเราคิด"
พี่รุจกล่าวกับทุกคน

พี่รณภพจึงพูดขึ้นบ้าง
"ตอนนั้นพี่รุจไม่ได้ไล่ฉันหรอก
แต่ฉันอยากให้ทุกคนคิดอย่างนั้นเอง"
ได้ยินแบบนี้ ทุกคนถึงกับอึ้ง

"ตอนนั้นฉันสับสนมาก ฉันเข้าใจไปว่าที่พี่รุจห้ามฉันกับวิกานดา
เพราะพี่รุจจะเก็บวิกานดาไว้เอง
ฉันทั้งโกรธทั้งน้อยใจ
พอฉันไปที่คฤหาสน์นลินทิพย์และไม่มีใครต้อนรับฉัน
ฉันก็แทบจะบ้า เมื่อฉันสับสน อัดอั้น
ฉันก็อยากให้ทุกคนเป็นอย่างฉันบ้าง"
พี่รณภพพล่ามไม่หยุดจนพี่รุจต้องปราม

"เลิกพูดเรื่องเก่าๆเถอะภพ มันไม่มีประโยชน์หรอก
วันนี้พวกนายทุกคนได้กลับมาแล้ว
มันน่าจะเป็นวันที่ดีสำหรับทุกคน
นายจะไม่แนะนำเพื่อนใหม่ให้รู้จักหน่อยเหรอรณภพ"

"ผมแนะนำตัวเองดีกว่าครับ"

"ผมชื่อวิทูร เป็นเพื่อนของไอ้ภพมัน
พอรู้ว่ามันจะกลับมาที่นี่ ผมก็ดีใจนะ
เพราะมันผูกพันกับที่นี่มาก
มันเคยเล่าให้ผมฟังหลายเรื่อง
จนผมรู้สึกว่าที่นี่น่าสนใจมาก
ผมจึงขอเข้ามาอยู่ด้วย น่าจะไม่ผิดกฎนะครับ"

"ไม่ผิดหรอก คฤหาสน์นาวาต้อนรับเพื่อนใหม่เสมอ"
พี่รุจพูดขึ้นและกล่าวต่อว่า
"พวกเรา ถ้าไม่ได้พูดกันให้เข้าใจกัน
ทั้งหมดก็อาจกลายเป็นศัตรูกันได้
ด้วยเหตุนี้ พี่จึงคิดว่าอยากให้พวกอัสดงมาพักกับเรา
โดยมาเป็นเพื่อนร่วมห้องของพวกเรา
คือพี่อยากทำอย่างที่โทนี่ทำที่หอพักชายนั่น
เท่าที่ทราบข่าวตอนนี้ เชนกับพลสนิทกันมาก
โต้กับธนูสนิทกันมาก อย่างกับเป็นพี่น้องแท้ๆ
สองคู่นี้ถ้าไม่เคยคุยกันเลย ต้องมีเรื่องบาดหมางกันแน่ๆ
ดูจากตัวอย่างของพวกนั้น พี่ว่าพวกเรามาเลียนแบบ
พวกนั้นบ้างก็คงจะดีนะ เป็นมิตรดีกว่าศัตรู"

เมื่อพี่รุจพูดดังนั้น ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครขัด
แต่เราก็ยังไม่แน่ใจว่าทั้งหมดที่ยืนกันอยู่ตรงนี้
ยังมีใครไม่เข้าใจกับใครอีกไหม เราไม่มีวันรู้เลย