ตัวหนังจะเล่าถึงชายหนุ่มอายุ18 ที่มีความใฝ่ฝันจะเป็นนักดนตรีแจ๊สเบอร์หนึ่งของโลกท่ามกลางกระแสดนตรีแจ๊สในญี่ปุ่นที่ซบเซาลงเรื่อยๆเหลือแค่จากไป ชายหนุ่มคนนั้นต้องหาวงดนตรีอยู่ท่ามกลางอุปสรรคทั้งเศรษฐกิจ แรงกดดัน คําสบประมาทตั้งแต่ต้องทําให้วงดนตรีเล็กๆที่จะไปอยู่นั่นยอมรับฝีมือจนกระทั่งความกดดันในระดับที่สูงขึ้นเรื่อยๆในสเกลผู้ชมที่ใหญ่และจริงจังขึ้น และการวางตัวในสังคมชีวิตประจําวันของญี่ปุ่นยันความสัมพันธ์ระดับทางการของนักดนตรีแจ๊สมืออาชีพที่ต้องปรับปรุง ซึ่งอุปสรรคในเรื่องทั้งแรงกดดันและคําพูดสบประมาท ไม่เชื่อในฝีมือชายหนุ่มคนนั้นตั้งแต่การหาสมาชิกร่วมวงถึงนักดนตรีแจ๊สมือโปรที่เล่นมาแล้วหลายปี การฝึกซ้อมและออกงานที่คนดูแค่2คนกับความล้มเหลว ประหม่า จนกระทั่งการไม่ยอมแพ้และกล้าชนกับอุปสรรคทําให้คนดูสองคนเปลี่ยนเป็นคนดูหลายคน และได้ไปเหยียบเวทีเชื่อดังอย่าง Soblue ให้ได้ก่อนอายุ20ปี แม้แต่อุบัติเหตุเฉียดชีวิตก็ไม่อาจขวางกั้นความมุ่งมั่นและแรงกล้าของเหล่าสมาชิกนั่นได้

ดูแล้วฟีลกู๊ดมากๆ ต่อให้ไม่ได้สนใจเรื่องดนตรีแต่หนังก็เล่าออกมาได้เข้าถึงคนทั่วไปและชอบตรงลูกเล่นแอนิเมชั่นกราฟฟิกเหมือนทะลุมิติเข้าไปในเบื้องลึกของจิตใจ เอาไปเลย 9/10