สวัสดีครับ ผมชื่อมอสครับ เป็นเด็กมหาลัยที่เรียนอยู่ในจังหวัดจังหวัดนึง เป็นเรื่องที่ผมเจอมากับตัวเองครับ เป็นช่วงได้หอแรกๆครับ เป็นประสบการณ์ที่จำได้เสมอมา เริ่มเรื่องเลยครับ ผมเป็นเด็กคนนึงที่หาหอช้ามากๆครับ เพราะผมจะจบช้ากว่าเพื่อน แต่ก็ยังดีที่ได้มหาลัยเรียน ผมเลยเริ่มที่จะหาหอเลยครับ เพราะไม่งั้นลำบากแน่ๆ ตอนแรกเหมือนจะได้เพื่อนเป็นดูโอ้
นอนด้วยกัน ไปๆมาๆ ผมกับได้อยู่คนเดียวแรกๆผมกังวลมากครับ แต่สุดท้ายผมก็ต้องหาหอ จนมาได้หอที่อยู่ห่างจากมหาลัยไม่มากครับ แล้วเขาบอกว่า ได้เป็นห้องสุดท้าย เป็นห้องแอร์ ผมเลยตัดสินไปดูหอก่อน ครั้งแรกที่ไปดูเขายังไม่ให้ดูห้องที่จะอยู่ครับ ให้ไปดูห้องที่อยู่ชั้น2 ด้วยความที่ว่าอยากได้หอมาก ผมเลยเลือกที่จะอยู่ครับ หลังจากนั้นประมาณ2สัปดาห์ผมก็ขนของไปยังที่ห้องของผมครับ เข้าไปตอนแรก มันก็เป็นห้องปกติเลย ไม่มีอะไรผิดปกติครับ คืนแรกไม่มีอะไรเกิดขึ้นครับ สบายมากๆ ผมคิดว่าเราน่าจะได้ห้องดีแล้วไม่ได้คิดอะไรมาก แต่หลังจากคืนแรก ผมกับรู้สึกแปลกๆที่ผนังของห้องน้ำ มันเหมือนลักษณะสีอะไรบางอย่างที่เอาสีขาวทาก็ไม่สามารถกลบรอยนั้นได้ มันจะแตกต่างจากจุดอื่น ซึ่งมาคืนแรกผมกับไม่เห็นอะไรเลย พออาบน้ำเสร็จผมไม่ได้คิดอะไร จึงรีบทำอะไรให้เสร็จแล้วเตรียมจะนอน พอทำไรเสร็จก็นอนครับ ตอนประมาณตี2-3 ผมไม่แน่ใจ
ผมรู้สึกว่าผมอยู่วนสภาวะกึ่งหลับกึ่งตื่น
มันเหมือนความฝันมากๆครับ ตอนนั้น ผมได้ยินเสียงเปิดปิดน้ำอยู่ในห้องน้ำ ดังประมาณ 3-5ครั้ง ตามด้วยการเปิดน้ำฝัก
ตอนนั้นผมยอมรับครับ ผมกลัวมากๆ ขนาดตอนนั้นเปิดแอร์ ยังทำให้ผมเหงื่อแตกได้ เป็นอยู่สักพัก ก็ได้ยินเสียงเปิดประตูที่ดังมากๆ สิ่งที่เห็นหลังจากนั้นครับ
เป็นหัวของคนๆนึงกำลังเอียงคอมามองผม
ใบหน้าของเขามีแค่ตาที่เป็นสีขาว ตามด้วย ปากที่ฉีกยิ้มถึงใบหู เขาค่อยๆเดินออกมาจากห้องน้ำครับ ตอนนั้นผมกลัวจนช็อคไปกับสิ่งที่เห็น เราไม่สามารถขยับตัวได้เลยแม้แต่นิดเดียวครับ แล้วหลังจากนั้น เขาค่อยๆเดินมาหาผม เดินมาช้าๆ พร้อมกับถือดอกกุหลาบ1ดอก พร้อมกับเลือดในมือที่กำลังหยดลงพื้น เขาเดินมาหยุดตรงข้างๆเตียงของผม แล้วค่อยๆวางดอกกุหลาบลง ผมเขาก็ยิ้มให้ผม แล้วก็ค่อยๆหักคอของตัวเอง ผมสดุงตื่นด้วยความตกใจครับ กลัวไปหมดทำตัวไม่ถูก ไม่กล้าแม้แต่จะเดินไปห้องน้ำ ผมเลยตัดสินใจโทรบอกคุณแม่ของผมครับ แต่คำตอบที่แม่ให้มา คืออาจจะอีกสัก1-2วันเลยถ้าจะออก เพราะมาอยู่ได้แค่2คืน แล้วก็จะออกเลย แม่ผมก็ไม่ว่างครับติดงาน ผมเลยต้องทนอยู่อีก1คืน ผมรู้สึกว่า ตอนนั้นผมอยากจะไปหาที่นอนที่ไม่ใช่ที่นี่มากๆ แต่สุดท้ายผมก็ต้องอยู่ ประมาณ19.30น ผมก็รีบอาบน้ำ แล้วเตรียมที่จะนอนเลยครับ เพราะในใจผมคิดว่า ถ้าอยู่อีกนานกว่านี้คงไม่ดีแน่ ทำอะไรเสร็จผมรีบคุมโปรง ไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น นอนสวดมนต์อยู่ตลอด แต่สุดท้ายผมก็ต้องเจอกับสิ่งที่ผมกลัวที่สุด เสียงในห้องน้ำในแบบของเมื่อคืนก็ดังขึ้น มันค่อยๆแรงขึ้นๆ จนสักพักก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ตอนนั้นผมคิดว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์คงจะช่วยผมเอาไว้ แต่ไม่นานครับ ประตูที่เปิดอยู่ก็ค่อยๆเปิดออก ผมรู้สึกได้เลย ว่าประตูค่อยๆเปิดออก ผมอยากจะคิดว่ามันเป็นลมที่พัด แต่ห้องผมเป็นห้องแอร์ครับ มันคิดแบบไหนไปไม่ได้เลย ด้วยความที่ผมอยากรู้ครับ ในใจกลัวมากๆครับ แต่อีกใจก็อยากรู้มันคืออะไร สิ่งที่ผมเห็นครับ เป็นภาพที่ผมจำไปตลอดชีวิต เป็นผู้หญิงคนนึง ใส่ชุดเดรสสีแดง ผมยาว ใบหน้ามีแค่ตาสีขาวกับรอยยิ้มที่ฉีกถึงปาก กำลังเอียงคอมองผมอยู่ในห้องน้ำ เธอค่อยๆก้าวออกมาช้าๆ สภาพของเธอไม่ต่างอะไรกับศพเลยครับ ผมช็อคจนทำอะไรไม่ถูก ตาผมค้างกับสิ่งที่เห็น ผมไม่สามารถขยับตัวได้ เธอค่อยๆเดินมาหาผม พร้อมกับรอยยิ้มที่น่ากลัวมากๆ เธอมายืนข้างๆผมแล้วค่อยๆวางดอกไม้ลง แล้วเธอก็พูดว่า ''ฉันให้เธอนะ" แล้วเขาก็ขำออกมา ตอนนั้นผมสติแตกไปแล้วครับ สิ่งเดียวที่ผมคิดได้คือรีบออกไปให้เร็วที่สุด ผมตั้งสติได้ ผมเลยรีบวิ่งตะโกน เปิดประตูออกเลย ผมออกมานั่งหน้าเคาน์เตอร์ตัวสั่น กลัวไปหมด สติไม่อยู่กับตัวแล้วครับ จนเจ้าของหอมาเจอ
เขาถามอะไรผม ผมตอบไม่ได้เลยครับ มันกลัวไปหมด เขาพยายามทำให้ผมใจเย็น พอผมมีสติ ผมก็เลยเล่าเรื่องกับสิ่งที่เจอครับ ตอนนั้นไม่ใช่แค่เจ้าของหอมาครับ มากันทุกห้องครับ ทุกคนตกใจกับเสียงตะโกนของผม เลยลงมาดูครับ พอผมเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง ทุกคนมีท่าทีแปลกๆ แต่เจ้าของหอก็พยายามไม่ให้มันเป็นเรื่องใหญ่ เขาเลยให้ผมนอนหน้าเคาน์เตอร์ ซึ่งจะมีห้องเล็กๆให้นอน เขาบอกให้นอนไปก่อนครับ มียามเป็น ผมก็คิดในใจ ก็ยังดีกว่าในห้องของตัวเอง ผมเลยนอนครับ ตื่นเช้ามา ผมรีบโทรหาแม่ หาทุกคนในครอบครัวให้มารับเลยครับ ผมไม่ไหวมากๆกับสิ่งที่เจอ จนแม่ผมมา ผมเลยให้เจ้าของหอ กับ แม่ พี่ชาย พี่สาว พาไปเอาของออกจากที่นี่ ตอนนั้นผมยอมเสียค่ามัดจำเลยครับ ผมเลยรีบขอออกมาจากหอนั้นแล้วไม่กลับไปเลย เรื่องก็เป็นประมาณนี้ครับ ส่วนประวัติห้องนั้นเป็นไง เดี๋ยวจะมาเขียนบอกอีกทีครับ ผมอยากไปเล่าในเดอะโกสอยู่เหมือนกันครับ ถ้ามีโอกาส รอฟังได้เลยครับ ขอบคุณที่อ่านครับ🙏
เรื่อง "ฉันให้เธอนะ"
นอนด้วยกัน ไปๆมาๆ ผมกับได้อยู่คนเดียวแรกๆผมกังวลมากครับ แต่สุดท้ายผมก็ต้องหาหอ จนมาได้หอที่อยู่ห่างจากมหาลัยไม่มากครับ แล้วเขาบอกว่า ได้เป็นห้องสุดท้าย เป็นห้องแอร์ ผมเลยตัดสินไปดูหอก่อน ครั้งแรกที่ไปดูเขายังไม่ให้ดูห้องที่จะอยู่ครับ ให้ไปดูห้องที่อยู่ชั้น2 ด้วยความที่ว่าอยากได้หอมาก ผมเลยเลือกที่จะอยู่ครับ หลังจากนั้นประมาณ2สัปดาห์ผมก็ขนของไปยังที่ห้องของผมครับ เข้าไปตอนแรก มันก็เป็นห้องปกติเลย ไม่มีอะไรผิดปกติครับ คืนแรกไม่มีอะไรเกิดขึ้นครับ สบายมากๆ ผมคิดว่าเราน่าจะได้ห้องดีแล้วไม่ได้คิดอะไรมาก แต่หลังจากคืนแรก ผมกับรู้สึกแปลกๆที่ผนังของห้องน้ำ มันเหมือนลักษณะสีอะไรบางอย่างที่เอาสีขาวทาก็ไม่สามารถกลบรอยนั้นได้ มันจะแตกต่างจากจุดอื่น ซึ่งมาคืนแรกผมกับไม่เห็นอะไรเลย พออาบน้ำเสร็จผมไม่ได้คิดอะไร จึงรีบทำอะไรให้เสร็จแล้วเตรียมจะนอน พอทำไรเสร็จก็นอนครับ ตอนประมาณตี2-3 ผมไม่แน่ใจ
ผมรู้สึกว่าผมอยู่วนสภาวะกึ่งหลับกึ่งตื่น
มันเหมือนความฝันมากๆครับ ตอนนั้น ผมได้ยินเสียงเปิดปิดน้ำอยู่ในห้องน้ำ ดังประมาณ 3-5ครั้ง ตามด้วยการเปิดน้ำฝัก
ตอนนั้นผมยอมรับครับ ผมกลัวมากๆ ขนาดตอนนั้นเปิดแอร์ ยังทำให้ผมเหงื่อแตกได้ เป็นอยู่สักพัก ก็ได้ยินเสียงเปิดประตูที่ดังมากๆ สิ่งที่เห็นหลังจากนั้นครับ
เป็นหัวของคนๆนึงกำลังเอียงคอมามองผม
ใบหน้าของเขามีแค่ตาที่เป็นสีขาว ตามด้วย ปากที่ฉีกยิ้มถึงใบหู เขาค่อยๆเดินออกมาจากห้องน้ำครับ ตอนนั้นผมกลัวจนช็อคไปกับสิ่งที่เห็น เราไม่สามารถขยับตัวได้เลยแม้แต่นิดเดียวครับ แล้วหลังจากนั้น เขาค่อยๆเดินมาหาผม เดินมาช้าๆ พร้อมกับถือดอกกุหลาบ1ดอก พร้อมกับเลือดในมือที่กำลังหยดลงพื้น เขาเดินมาหยุดตรงข้างๆเตียงของผม แล้วค่อยๆวางดอกกุหลาบลง ผมเขาก็ยิ้มให้ผม แล้วก็ค่อยๆหักคอของตัวเอง ผมสดุงตื่นด้วยความตกใจครับ กลัวไปหมดทำตัวไม่ถูก ไม่กล้าแม้แต่จะเดินไปห้องน้ำ ผมเลยตัดสินใจโทรบอกคุณแม่ของผมครับ แต่คำตอบที่แม่ให้มา คืออาจจะอีกสัก1-2วันเลยถ้าจะออก เพราะมาอยู่ได้แค่2คืน แล้วก็จะออกเลย แม่ผมก็ไม่ว่างครับติดงาน ผมเลยต้องทนอยู่อีก1คืน ผมรู้สึกว่า ตอนนั้นผมอยากจะไปหาที่นอนที่ไม่ใช่ที่นี่มากๆ แต่สุดท้ายผมก็ต้องอยู่ ประมาณ19.30น ผมก็รีบอาบน้ำ แล้วเตรียมที่จะนอนเลยครับ เพราะในใจผมคิดว่า ถ้าอยู่อีกนานกว่านี้คงไม่ดีแน่ ทำอะไรเสร็จผมรีบคุมโปรง ไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น นอนสวดมนต์อยู่ตลอด แต่สุดท้ายผมก็ต้องเจอกับสิ่งที่ผมกลัวที่สุด เสียงในห้องน้ำในแบบของเมื่อคืนก็ดังขึ้น มันค่อยๆแรงขึ้นๆ จนสักพักก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ตอนนั้นผมคิดว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์คงจะช่วยผมเอาไว้ แต่ไม่นานครับ ประตูที่เปิดอยู่ก็ค่อยๆเปิดออก ผมรู้สึกได้เลย ว่าประตูค่อยๆเปิดออก ผมอยากจะคิดว่ามันเป็นลมที่พัด แต่ห้องผมเป็นห้องแอร์ครับ มันคิดแบบไหนไปไม่ได้เลย ด้วยความที่ผมอยากรู้ครับ ในใจกลัวมากๆครับ แต่อีกใจก็อยากรู้มันคืออะไร สิ่งที่ผมเห็นครับ เป็นภาพที่ผมจำไปตลอดชีวิต เป็นผู้หญิงคนนึง ใส่ชุดเดรสสีแดง ผมยาว ใบหน้ามีแค่ตาสีขาวกับรอยยิ้มที่ฉีกถึงปาก กำลังเอียงคอมองผมอยู่ในห้องน้ำ เธอค่อยๆก้าวออกมาช้าๆ สภาพของเธอไม่ต่างอะไรกับศพเลยครับ ผมช็อคจนทำอะไรไม่ถูก ตาผมค้างกับสิ่งที่เห็น ผมไม่สามารถขยับตัวได้ เธอค่อยๆเดินมาหาผม พร้อมกับรอยยิ้มที่น่ากลัวมากๆ เธอมายืนข้างๆผมแล้วค่อยๆวางดอกไม้ลง แล้วเธอก็พูดว่า ''ฉันให้เธอนะ" แล้วเขาก็ขำออกมา ตอนนั้นผมสติแตกไปแล้วครับ สิ่งเดียวที่ผมคิดได้คือรีบออกไปให้เร็วที่สุด ผมตั้งสติได้ ผมเลยรีบวิ่งตะโกน เปิดประตูออกเลย ผมออกมานั่งหน้าเคาน์เตอร์ตัวสั่น กลัวไปหมด สติไม่อยู่กับตัวแล้วครับ จนเจ้าของหอมาเจอ
เขาถามอะไรผม ผมตอบไม่ได้เลยครับ มันกลัวไปหมด เขาพยายามทำให้ผมใจเย็น พอผมมีสติ ผมก็เลยเล่าเรื่องกับสิ่งที่เจอครับ ตอนนั้นไม่ใช่แค่เจ้าของหอมาครับ มากันทุกห้องครับ ทุกคนตกใจกับเสียงตะโกนของผม เลยลงมาดูครับ พอผมเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง ทุกคนมีท่าทีแปลกๆ แต่เจ้าของหอก็พยายามไม่ให้มันเป็นเรื่องใหญ่ เขาเลยให้ผมนอนหน้าเคาน์เตอร์ ซึ่งจะมีห้องเล็กๆให้นอน เขาบอกให้นอนไปก่อนครับ มียามเป็น ผมก็คิดในใจ ก็ยังดีกว่าในห้องของตัวเอง ผมเลยนอนครับ ตื่นเช้ามา ผมรีบโทรหาแม่ หาทุกคนในครอบครัวให้มารับเลยครับ ผมไม่ไหวมากๆกับสิ่งที่เจอ จนแม่ผมมา ผมเลยให้เจ้าของหอ กับ แม่ พี่ชาย พี่สาว พาไปเอาของออกจากที่นี่ ตอนนั้นผมยอมเสียค่ามัดจำเลยครับ ผมเลยรีบขอออกมาจากหอนั้นแล้วไม่กลับไปเลย เรื่องก็เป็นประมาณนี้ครับ ส่วนประวัติห้องนั้นเป็นไง เดี๋ยวจะมาเขียนบอกอีกทีครับ ผมอยากไปเล่าในเดอะโกสอยู่เหมือนกันครับ ถ้ามีโอกาส รอฟังได้เลยครับ ขอบคุณที่อ่านครับ🙏