สวัสดีค่ะ เราทีเรื่องอยากปรึกษาค่ะ เราเป็นผู้หญิงนะคะอายุ16จะ17แล้วค่ะตอนนี้เราเรียนอยู่ ม.4 อีกไม่กี่เดือนก็จะขึ้น ม.5 แล้ว คือเราปรึกษาเรื่องแม่เราคะ แม่เป็นคนที่เป็นห่วงเรามาก เราก็เข้าใจนะคะแต่บางทีมันก็รู้สึกอึดอัดเราอยากมีความเป็นส่วนตัวบ้างแต่เราแทบจะไม่มีเลยคะ เวลาเรานอนแม่ก็จะค่อยมาแอบฟังหน้าห้องว่าเราทำอะไรบ้างทีก็แอบส่อง บ้านเรามีกฎว่าห้ามล็อกห้อง บ้านเรามี3คนนะคะ มีแม่ เรา และน้องชายอายุ10ขวบ เรียนอยู่ ป.4 ต่อนะคะมีวันนึงเราขอแม่ไปงาน open house มหาลัยแห่งหนึ่ง ไปกับเพื่อนๆในห้องเรียน แต่แม่ไม่ให้ไปเราพยามอธิบายยังไงแม่ก็ไม่ให้ไปเราไม่รู้จะพูอะไรอีกเราก็เลยเข้าไปในห้องแล้วล็อกประตู สักพักแม่มาแอบฟังได้ยินเราร้องไห้แต่จะเปิดประตูแต่ประตูล็อกแม่โมโหมาก หลังจากนั้นแม่ก็เอากุญแจมาเปิดแล้วตีเราถามว่าล็อกประตูทำไมกูบอกแล้วใช่ไหมห้ามล็อก ร้องไห้ทำไมร้องให้กูก็ไม่ให้ไปพอเช้ามาแม่ก็ไม่คุยกับเรา เราก็ไปเรียนปกติ เสาร์-อาทิตย์เราก็ทำงานบ้านตามปกติ กว่าแม่จะคุยกับเราเป็นเดือนเลยนะคะ ที่เราอยากไปเพราะเราไม่อยากเรียนแถวบ้านคะ มันไม่มีคณะที่เราอยากเรียนอีกอย่างเราอยากใช้ชีวิตขอเราเองด้วยไม่ใช่ว่าไม่อยากให้แม่ห่วยเรานะคะ แต่เราอยากใช้ชีวิตของเรา ส่วนเรื่องที่เราคิดเรื่องมหาลัยแล้วทั้งที่ยังอยู่ ม.4 เพราะเราคิดว่าม.4นี่แหละคะสบายสุดเพราะตอน ม.5 ไหนจะกีฬาสี ไหนจะสภานักเรียน แต่พอ ม.6 เราต้องหาที่เรียนแล้วต้องไปสมัครเรียนแล้ว เราเลยคิดว่า ม.4น่าจะโอเคสุด เลยคุยกับแม่ก็เป็นอย่างที่พิมพ์ในตอนแรกคะ เราไม่ได้จะว่าแม่ไม่ดีนะคะแม่ดีที่สุดสำหรับเราเสมอ เราเลยอยากให้แม่ภูมิใจที่มีเราเป็นลูกแต่ตอนนี้เรายังทำอะไรไม่ได้เลย เราเคยคิดอยากทำงานพาร์ทไทม์ตอนกลางคืนแต่แม่ก็คงไม่ให้ไปอยู่ดี เราเข้าใจว่าแม่เป็นห่วงเรามากเรายังหาเงินเองไม่ได้แม่คงเป็นห่วงตามธรรมดา เราเรียนจบ ม.3 อีกที่หนึ่ง แล้วย้ายไปเรียน ม.4 อีกที่หนึ่ง ช่วงปีใหม่เรามีเพื่อนสนิดที่เรียน ม.3 ด้วยกัน เพื่อนของหนูไม่ได้เรียนยะคคะเขาไปทำงานเลย เพื่อนเป็นผู้หญิงคะ เราเคยอยากเจอเพื่อนมากๆเพราะนายๆทีเพื่อนจะกลับบ้านเพื่อนทำงานที่ต่างจังหวัดนะคะ เราอยากช่วนเพื่อนมาทำอาหารกินเล่นกันที่บ้านค่ะ แต่แม่ไม่อยากให้เราเจอเพื่อนเราก็ไม่เข้าใจเหมือนกันนะคะว่าทำไมทั้งที่เพื่อนคนนี้ก็เคยมาบ้านเคยมานั่งทำรายงานด้วยกัน ตั้งแต่จบ ม.3 มาเราเจอเพื่อนที่โรงเรียนเดิมน้อยมาก เจอแค่ตอนแม่ใช้ไปซื้อของได้คุยกับไม่กี่คำก็ต้องกลับบ้านแล้ว เราอยากชวนเพื่อนมาเล่นที่บ้านบ้างเพราะเรารู้ว่าแม่เป็นห่วงแต่ไม่เคยได้เลยสักครั้ง อยากทำอะไรตามใจตัวเองบ้างแต่ไม่รู้จะคุยกับแม่ยังไง พี่ๆมีข้อคิดเห็นยังกับเรื่องนี้คะ อ่านแล้วจะนำมาปรับปรุงแก้ไขนะคะ (ขอบคุณค่ะ🙏)
แม่เป็นห่วงเราเกินไปรึป่าว