เจ้าโผผินบินจรจากโพ้นทิศ
จุดหมายแห่งชีวิตอยู่หนไหน
ดูเหนื่อยล้าแรงอ่อนทอดถอนใจ
อีกแสนไกลไหมเล่าเจ้านกเอย
คืนนี้คงหนาวนอนเกาะคอนเปลี่ยว
ระวังเหลียวระแวงภัยไว้นกเอ๋ย
คราแสงรุ่งพรุ่งรอบินต่อเลย
อย่าเฉื่อยเฉยช้านักแดดจักแรง
บินผ่านดงพงไพรลูกไม้ดื่น
พฤกษารื่นร่มใบได้บังแสง
ผลไม้สุกดีสีเหลืองแดง
ให้เจ้าแปลงเป็นอาหารนั้นมากมาย
ป่าอุดมสมบูรณ์เกื้อหนุนเจ้า
ใช่หรือเปล่า ที่หวังตั้งจุดหมาย
สร้างรวงรังอุ่นนอนพักผ่อนกาย
ถิ่นสุดท้ายมิต้องบินเที่ยวดิ้นรน
ข้าฯก็เป็นเช่นเจ้า เฝ้าต่อสู้
มุ่งหน้าสู่จุดหมายไกลไม่สน
ด้วยพลังกาย-ใจ ไร้กังวล
ขออดทนมุ่งมั่น ถึงวัน ชัย
*** จุดหมายแห่งชีวิต อยู่หนไหน ***