เรื่องมีอยู่ว่าหนูชวนเพื่อน4คนที่สนิทกันพอสมควรไปกินหมูกะทะ ผช3 ผญ2 พอถึงวันไปกินจริง รถหนูพัง แล้วหนูก็บอกเพื่อนในกลุ่มว่า ขอซ้อนคนนี้ๆๆไปนะ
พอถึงเวลาจริง มันมีผญเพิ่มมาอีก2คน เพื่อนก็โทรมาหาหนูว่าจะไปกี่โมง หนูก็ถามสรุปใครจะมารับหนู เขาก็บอกไม่มีอะ เพราะรถเต็มหมดแล้ว รถ3คัน ผญที่มาเพิ่มจริงๆเขามีรถแต่เลือกจะไม่เอารถไป แล้วพอหนูขออัดสามก็ไม่ให้อัดไป ตอนนั้นหนูยอมรับหนูนอยมาก หนูเลยพูดไปว่า อือถ้าจะเป็นแบบนี้กุไม่ไปก็ได้ เพื่อนก็บอกว่า อ่อเค แล้วก็วางสายไปเลย ตอนนั้นหนูพิมย้ำลงไปในกลุ่มอีกรอบเพื่อให้เพื่อนหนูรู้ว่าหนูนอย เขาก็อ่านไม่ตอบ แล้วเหมือนเขาจะไปกันเลย แล้วก็ตัดหนูทิ้งไปเลย
หนูร้องไห้หนักมาก เพราะหนูคิดว่าถ้าเพื่อนกันจริงๆมันจะหาวิธีมารับให้ได้ เพราะร้านไม่ได้ไกลเลย หนูเลยทักไปร้องไห้กับเพื่อนที่สนิทที่สุดคนนึง เขาก็เลยปลอบใจหนู แล้วไปกินเป็นเพื่อนหนูแทน
ตื่นมาอีกวันหนูก็ร้องไห้ เพราะหนูเป็นคนรักเพื่อนมาก ไม่เคยทิ้งเพื่อน ใจใจกับเพื่อนเสมอ ไม่คิดด้วยว่าเพื่อนกลุ่มนี้จะทำหนูแบบนี้ เวลากินเลี้ยงอะไร ถ้าหนูมีหนูเลี้ยง ถ้าหารหนูออกก่อน แล้วถ้าไม่มีคนมาจ่ายทีหลัง หนูก็ไม่เคยทวง เพราะเห็นเป็นเพื่อน มีงานกลุ่มถ้าอยู่คนละกลุ่มหนูก็พร้อมช่วยเสมอ แต่พอหนูขอให้พวกมันช่วย จะต้องมีเรื่องเงินเข้ามาเกี่ยวตลอด
แล้วเรื่องก็เริ่มรู้กันทั้งห้อง เพราะพวกหนูไม่คุยกันเลย จนพวกเพื่อนกลุ่มนั้นมาคุยกับเพื่อนสนิทหนูว่า “โชคดีนะ กุหลุดพ้นแล้ว เรื่องแค่นี้จะน้อยใจทำไม ไร้สาระ” พอหนูได้ยิน หนูร้องไห้หนักกว่าเดิม เพราะหนูไม่คิดว่าเขาจะคิดแบบนี้กับหนู หนูเสียความรู้สึกมาก
ส่วนเพื่อนในกลุ่มคนอื่นๆก็เงียบเลยแบบเงียบเลย เหมือนต่างคนต่างไม่กล้าทำอะไร เพราะถ้าเพื่อนนั้นจะเอายังไงพวกมันจะก็ตามนั้นกันหมดเลย
แล้วพวกหนูอยู่วงเดียวกัน หนูเป็นคนเดียวที่เล่นเบสได้ หนูก็ไม่รู้จะเอาไงต่อกับวง จะออกหรือไปต่อดี ใจนึงก็ไม่อยากไปง้อเพราะหนูไม่ได้ผิด ด้วยความที่ยังเสียใจอยู่ด้วย ทุกคนว่าหนูควรทำยังไงดีคะ
เรื่องแค่นี้จะน้อยใจทำไมวะ
พอถึงเวลาจริง มันมีผญเพิ่มมาอีก2คน เพื่อนก็โทรมาหาหนูว่าจะไปกี่โมง หนูก็ถามสรุปใครจะมารับหนู เขาก็บอกไม่มีอะ เพราะรถเต็มหมดแล้ว รถ3คัน ผญที่มาเพิ่มจริงๆเขามีรถแต่เลือกจะไม่เอารถไป แล้วพอหนูขออัดสามก็ไม่ให้อัดไป ตอนนั้นหนูยอมรับหนูนอยมาก หนูเลยพูดไปว่า อือถ้าจะเป็นแบบนี้กุไม่ไปก็ได้ เพื่อนก็บอกว่า อ่อเค แล้วก็วางสายไปเลย ตอนนั้นหนูพิมย้ำลงไปในกลุ่มอีกรอบเพื่อให้เพื่อนหนูรู้ว่าหนูนอย เขาก็อ่านไม่ตอบ แล้วเหมือนเขาจะไปกันเลย แล้วก็ตัดหนูทิ้งไปเลย
หนูร้องไห้หนักมาก เพราะหนูคิดว่าถ้าเพื่อนกันจริงๆมันจะหาวิธีมารับให้ได้ เพราะร้านไม่ได้ไกลเลย หนูเลยทักไปร้องไห้กับเพื่อนที่สนิทที่สุดคนนึง เขาก็เลยปลอบใจหนู แล้วไปกินเป็นเพื่อนหนูแทน
ตื่นมาอีกวันหนูก็ร้องไห้ เพราะหนูเป็นคนรักเพื่อนมาก ไม่เคยทิ้งเพื่อน ใจใจกับเพื่อนเสมอ ไม่คิดด้วยว่าเพื่อนกลุ่มนี้จะทำหนูแบบนี้ เวลากินเลี้ยงอะไร ถ้าหนูมีหนูเลี้ยง ถ้าหารหนูออกก่อน แล้วถ้าไม่มีคนมาจ่ายทีหลัง หนูก็ไม่เคยทวง เพราะเห็นเป็นเพื่อน มีงานกลุ่มถ้าอยู่คนละกลุ่มหนูก็พร้อมช่วยเสมอ แต่พอหนูขอให้พวกมันช่วย จะต้องมีเรื่องเงินเข้ามาเกี่ยวตลอด
แล้วเรื่องก็เริ่มรู้กันทั้งห้อง เพราะพวกหนูไม่คุยกันเลย จนพวกเพื่อนกลุ่มนั้นมาคุยกับเพื่อนสนิทหนูว่า “โชคดีนะ กุหลุดพ้นแล้ว เรื่องแค่นี้จะน้อยใจทำไม ไร้สาระ” พอหนูได้ยิน หนูร้องไห้หนักกว่าเดิม เพราะหนูไม่คิดว่าเขาจะคิดแบบนี้กับหนู หนูเสียความรู้สึกมาก
ส่วนเพื่อนในกลุ่มคนอื่นๆก็เงียบเลยแบบเงียบเลย เหมือนต่างคนต่างไม่กล้าทำอะไร เพราะถ้าเพื่อนนั้นจะเอายังไงพวกมันจะก็ตามนั้นกันหมดเลย
แล้วพวกหนูอยู่วงเดียวกัน หนูเป็นคนเดียวที่เล่นเบสได้ หนูก็ไม่รู้จะเอาไงต่อกับวง จะออกหรือไปต่อดี ใจนึงก็ไม่อยากไปง้อเพราะหนูไม่ได้ผิด ด้วยความที่ยังเสียใจอยู่ด้วย ทุกคนว่าหนูควรทำยังไงดีคะ