เราผิดมั้ยที่ชอบน้อง ;-;

เราชอบน้องคนนึง แล้วเราก็มีโอกาสได้ทำงานร่วมกับน้อง ใกล้ชิดน้องแต่ก็ยังไม่กล้าทักรึคุย เราก็มีความสุขของเราแบบเงียบๆ แต่เราก็ไปกรี๊ดๆอยูากับเพื่อนคือแบบเราเขินแล้วก็มีความสุขมากๆ แอบชอบน้องอยู่แบบเงียบๆ เวลาผ่านไปสักพัก เราก็ไม่ค่อยได้เจอน้องแล้วก็ห่างๆกับน้องมาจนเราเลื่อนชั้น แล้วเราก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้เราใกล้ชิดน้องอีกครั้ง แต่ก็ด้วยความรู้สึกที่มันห่างไป เราก็โฟกัสกับชีวิตเราจนไม่ได้เห็นน้องตั้งแต่จบงานแรก จนทำให้ความรู้สึกนั่นๆมันจางลง แต่พอได้กลับมาใกล้แล้วอยู่ๆ น้องมาคุย มาทัก มาอยู่ใกล้ๆ แบบที่เราไม่เคยเจอมาก่อน น้องบอกว่าเราเป็นคนที่คุยได้ทุกเรื่อง อยากสนิทด้วย เพราะเราดูคุยด้วยได้ง่าย แล้วน้องก็รู้สึกสบายใจ หลังจากนั้นเราก็สนิทกับน้องมากขึ้นใกล้ชิดกันมากๆ น้องค่อนข้างเป็นคนขี้อ้อน ชอบให้เราพาไปนู้นนี่ซึ่งเราก็เคยชอบน้องพอยิ่งได้ใกล้อีกความรู้สึกมันก็เริ่มกลับมา น้องถึงเนื้อถึงตัวเรามาก แต่เราก็ปล่อยจอยค่ะเพราะเเบบก็รู้สึกดีโอเค เราก็ใกล้กันมากๆ จนคนอื่นเริ่มมองว่าเรากับน้องคุยๆกันอยู่ๆรึป่าว แต่เอาจิงเราไม่ได้คุยกับน้องในแชทเลยนะ ส่วนใหญ่คุยกันที่ รร ตลอด แล้วถ้าอยากตามรึให้มาช่วยทำงาน เราก็จะโทรหาเลยทันที น้องก็จะมาเลย บางครั้งน้องก็บอกว่าให้เดินมารับหน่อย เราก็เดินไป ตอนนั้นเราห่างจากเพื่อนมาก แล้วก็ติดอยู่แต่กับน้อง ก็อย่างที่บอกคือเราสนิทกันมากๆๆๆๆๆ ใกล้ชิดมาก จนวันนึงน้องก็บอกเราว่าน้องไม่ได้เอารถมา พี่ไปส่งหน่อยได้มั้ยครับ เราก็เห็นมันมืดแล้ว คือเราก็เอาน้องมาทำงานแล้วกลับมืด เราก็เลยต้องไปส่ง แต่น้องบอกเราอีกว่า ผมหิวพาผมไปหาอะไรกินหน่ยได้มั้ยครับ เราก็เลยบอกว่าเดี๋ยวไปกินแถวบ้านน้อง
แล้วกัน เราก็ไปเดินตลาดแถวๆบ้านน้องพาน้องหาไรกิน เราก็เลี้ยงน้องไป แล้ววันนั้นเราเมื่อยมากขับรถด้วยความเมื่อย น้องก็เลยบอกว่าพี่เป็นไรครับ เราก็เลยบอกว่า เมื่อย แล้วน้องก็นวดไหล่ให้เรา แล้วก็ลูบหัวเราเเล้วบอกว่า อดทนนะครับ เราก็แบบสตั้นไปเลยแบบทุกทีแค่แตะๆตัว จับแขนนิดหน่อย แต่นี่มันทำให้เรารู้สึกว่าน้องใส่ใจเรามากขึ้น พอเราขับไปเกือบถึงบ้านน้อง น้องก็บอกเราว่า ถ้าพี่ถึงบ้านแล้วทักหาผมนะ ผมเป็นห่วง มันมืดแล้ว ขอบคุณนะที่ขับมาส่งผม แล้วน้องก็บอกเราว่า พักผ่อนเยอะๆนะครับ เราก็ส่งน้องที่บ้านเเล้วเราก็ขับกลับ เรายิ้มไม่หุบเลย จนถึงบ้าน แล้วเราก็บอกน้องว่าเราถึงบ้านแล้ว น้องก็บอกว่าพี่พักผ่อนเยอะๆนะครับ เรรก็แบบใจฟูมากๆ เราไม่เคยเจอโมเม้นแบบนี้เลย ในทุกๆวันน้องจะชวนเราไปซื้อน้ำกินก่อนทำงาน เราก็เลี้ยงน้องแล้วน้องก็เลี้ยงเรา ผลัดกันเลี้ยง เราก็นั่งรถไปซื้อกัน คุยกันไปเรื่อย อยู่ๆเราก็พูดเรื่องความรัก น้องก็บอกเราว่าผมไม่มั่นใจในตัวเองเลย ผมไม่กล้าจะไปอะไรกับใคร เพื่อนบอกผมว่ามีคนชอบผมเยอะ แต่ผมก็ไม่รุ้ว่าใครบ้าง เราก็เลยสารภาพไปว่า เราเคยชอบน้อง ชอบแบบชอบมากๆ แต่ไม่กล้าเลยที่จะคุยจะทักเพราะตอนนั้นน้องทีแฟนอยู่แล้ว พอเราบอกไป น้องก็ยิ่งใกล้ชิดเราขึ้น ใกล้เนื้อใกล้ตัวเรามากขึ้น พูดจาหวานๆอ้อนๆหยอดๆ จนทำให้เราใจฟูมากไปอีก เราเขินมากๆ ได้แต่ยิ้มๆเเล้วก็เขินๆไป เวลาผ่านไปจนเราเริ่มรู้สึกมากขึ้น เรารู้สึกว่าเรากำลังกลับมาชอบน้องอีกครั้ง แต่หลังจากนั้นมีงานเทศกาลใกล้ รร น้องก็ชวนเราว่า ไประบายสีกันมั้ยครับ เราก็บอกว่าได้ไปสิ เราก็ไปกับน้องแค่ 2 คน ไปนั่งระบายสีด้วยกัน วันนั้นเราใส่ขาสั้นไปแล้วยุงเยอะมากน้องก็ถามพี่โดนยุงกันมั้ยครับยุงเยอะมากเลยนะ น้องก็โบกๆพัดๆให้ พอเราระสีเสร็จเราก็จะแยกย้ายกลับบ้าน แต่รถน้องยางรั่ว น้องเลยเอาไปทิ้งรถไว้ที่ร้านซ่อมรถใกล้ รร แล้ว
น้องก็บอกเราว่าพี่ไปส่งผมหน่อยได้มั้ย เราก็บอกว่าได้สิไม่งั้นจะกลับยังไง เราก็ไปส่งน้อง ขับไปเรื่อยๆวันนั้นเราก็เมื่อยมากเหมือนเดิม เราคอตกเลย555 น้องก็ถามเราว่าทำไมขับรถคอตกแบบนี้ พี่ไหวมั้ยครับ แล้วน้องก็ใช้ 2มือ จับที่คอเราให้เราหนุนบนมือน้อง เเล้วถามว่าแบบนี้พี่โอเคมั้ยครับ เราก็บอกว่าโอเคมากเลย ขอบคุณนะ แค่รู้สึกเมื่อยๆ แล้วอยู่ๆน้องก็ถาทเราขึ้นมาว่า พี่ใจดีกับผมขนาดนี้ ทั้งเลี้ยง ทั้งพาไปนู้นนี่ เอาใจใส่ผม แล้วยังพามาส่งบ้าน ทำไมพี่ถึงทำให้ผมขนาดนี้ละครับ บอกผมหน่อยได้มั้ย เราก็สตั้นไปช่วงนึง น้องก็ถามว่าบอกผมหน่อยได้มั้ยครับผมอยากรู้ เราก็บอกไปแค่ว่า เเค่รู้สึกอยากทำ อยากไปส่ง เราเลยบอกไปแค่นั้น เพราะเราก็ยังไม่กล้าบอกตรงๆ แล้วน้องก็บอกว่า พรุ่งนี้มารับผมได้มั้ย เราก็บอกว่าได้สิ เดี๋ยวไปรับ พอเราส่งใกล้ถึงบ้านน้องก็บอกเราเหมือนเดิมว่า พี่พักผ่อนเยอะๆนะครับ ถึงบ้านแล้วทักหาผมด้วยนะครับ แล้วเราก็แยกย้ายกัน ตอนเช้าเราก็ไปรับน้องตามที่บอกไว้.. ผ่านมาหลายวันหลังจากนั้น ทุกๆอย่างเริ่มเปลี่ยนไป น้องเริ่มไม่ค่อยมานั่งที่เดิมที่เราเคยนั่งคุยกัน น้องก็บอกแค่ว่าผมไม่ค่อยว่าง ผ่านไปหลายวันมากๆ เราก็ไม่กบ้าจะไปอะไรกะน้องมากเพราะเราก็ยังไม่ได้มีสถานะรึการบ่งบอกว่าเราคุยกัน แต่อยู่ๆน้องก็หายไปเฉยๆเป็นประจำ จนวันนึงเราเดินไปซื้อของกินกับเพื่อนเรา แล้วเราเดินไปเห็นว่าน้องเดินไปกับผู้หญิงอีกคนนึง จับมือ จับเเก้ม ลูบหัว เรางงมาก แต่ก็ทำได้แค่เดินผ่านไป แล้วมีแต่คำถามในหัวว่า มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ เราก็ไม่ได้ถามอะไรน้องแล้วเราก็กลับบ้าน เราไม่ได้ทักรึถามอะไร พอเจอหน้าที่ รร เราก็ไม่กล้าที่จะมองน้องอีกเลย ก็เลยออกห่างมา น้องทักเราเราก็เมินทำเหมือนไม่เห็น เเล้ววันนึงน้องก็มาคุยกับเราเลยแล้วบอกเราว่าทำไมพี่เปลี่ยนไป พี่ไม่คุยกับผม พี่ไม่เหมือนเดิมเเล้วใช่มั้ย เราก็เลยบอกน้องไปว่า แล้วสิ่งที่น้องทำให้พี่เห็นวันนั้นมันทำให้พี่ต้องปรับตัวเองใหม่ น้องมีคนของน้อง แล้วจะให้พี่ไปอะไรกับน้องอีกหรอ เราก็เลยบอกไปแบบนั้น แล้วก็ยังพูดอีกว่า มีหลายคนมาถามพี่ว่าคุยกะน้องอยู่รึป่าว เพราะเห็นน้องไปเดินกับผู้หญิงอีกคน พี่เลยตอบไปแค่ว่าพี่ไม่ได้เป็นอะกับน้องไม่ได้คุยเราเป็นพี่น้องกัน แล้วมีแต่คนมาถามคนถามเดิมๆแบบนี้ ซึ่งพี่รู้สคกอึดอัดมาก ถ้ามีคนใหม่แล้วก็ต่างคนต่างอยู่ดีกว่า น้องก็อบกเราว่า ผมขอโทษนะที่ทำให้คนอื่นมองพี่แล้วเข้าใจพี่ผิดเรื่องพี่กับผม ผมขอโทษที่เข้าไปเล่นกับพี่มากเกินไป เเต่ผมชอบน้องเขามากๆ แคร์มากๆ พี่ก็รู้ใช่มั้ย ผมขอโทษนะครับ ตอนนั้นเราสตั้นมาก เราได้แต่ถามตัวเองว่าเราไปรู้ตอนไหนว่าน้องกำลังชอบคนนี้อยู่ ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้น้องอยู่แต่กับเรา เราก็ได้แค่เงียบไปแล้วบอกน้องว่าเราต่งคนต่างอยู่ดีกว่า อย่าทักกันอีก เจอกันก็ทำเหมือนคนไม่รู้จักจะดีสะกว่า น้องก็ถามเราว่ามันต้องขนาดนนี้เลยหรอครับ พี่จะตัดพี่ตัดน้องกับผมใช่มั้ย เราก็เงียบไม่พูดอะไร แล้วบอกน้องแค่ว่าเราอยากทักอย่าคุบกันอีกเลย แล้วเราก็บล็อคน้องแล้วทุกครั้งที่เจอที่ รร เราก็ทำเหมือนว่าเราไม่เคยรู้จักน้อง แล้วเราก็ไม่ยุ่ฝกับน้องอีกเลย เราเสียใจมากๆเลย เราเลยไม่อยากจะรู้อะไรเกี่ยวกับน้องอีก เราไม่อยากอยู่ตรงนั้นเเล้วเห็นภาพที่เราคิดว่ามันควรจะเป็นเรากับน้องทั้งๆที่ทุกอย่างมันเริ่มต้นมาดีแล้วมันก็ดีมาเรื่อยๆ จนเราไม่รู้เลยว่าน้องกำลังชอบคนๆนึงอยู่ เราเสียใจเสียความรู้สึกมาก แต่เราก็พูดอะไรไม่ได้ ทำได้แค่ออกมาแบบนี้