เป็นแบบนี้นานๆจะจิตตกไหม

สวัสดีค่ะเราไม่รู้ว่าจะมีคนตอบไหมนะคะแต่เราอยากมาแชร์ปสก.ที่เราเจอเรารู้สึกแย่มากๆและเคยคิดว่าต้องรับมือไหวเรื่องนี้เกิดจากการที่เราเรียนค่ะเราเคยเรียนที่ปวช.เพราะตอนนั้นเราติดเพื่อนแต่เราก็คิดว่าเราเรียนไหวอีกอย่างสาขาที่เราเลือกเรียนเราเป็นคนแนะนำเพื่อนเองไม่ได้มีใครมาแนะนำอีกอย่างเราคิดว่าจะเป็นหน้าเป็นตาให้แม่ด้วยว่ามีลูกจบบัญชีมาจนเราเรียนเข้าปี2เทอม1เราคิดว่าเราไม่ไหวแต่เราก็ยังฝืนไปต่อเพราะคิดว่าทำได้จนเราเข้าปี2เทอม2เรารู้แล้วค่ะว่าใจเรามันไม่เอาแล้วถึงอ.จะเปิดซัมเมอร์หรือรีเกรดให้ใจเรามันไม่เอาเเล้วค่ะเราเลยคิดว่าอยากย้ายไปเรียนสามัญเราเลือกที่จะคุยกับแม่ดีๆค่ะเพราะคิดว่าแม่จะให้คำปรึกษาเราได้ดีที่สุดแต่แม่บอกเราว่ามันจะเสียเวลาเรียนก็เรียนนี่ให้มันจบไปเลยอีกปีเดียวใช่ค่ะแม่พูดถูกแต่ขอให้มองมุมเราด้วยนะคะว่าใจเรามันไม่เอาแล้วใจเรามันอยากไปเรียนสามัญแล้วถึงฝืนเรียนไปเราก็ไม่เอาอะไรอยู่ดีทุกครั้งที่เราพูดเรื่องเรียนแม่กดดันเรามากๆค่ะว่าเราต้องจบนะทำไมไม่เข้าสาขานู้นนี้แทนแต่แม่ก็ไม่ได้รู้ว่าการที่เราเลือกเรียนสาขานี้เพราะไม่ได้แค่ชอบแต่ต้องการให้เป็นหน้าแม่ด้วยว่ามีลูกจบบช.มาเค้าไม่เคยถามเลยค่ะว่าเราเรียนหนักไหมเหนื่อยไหมเค้าเอาแต่พูดกดดันเรานู้นนี่เค้าไม่รู้เลยค่ะว่าแต่ละวันเราต้องเจอด้านลบเจอคำพูดอะไรบ้างเราตัดสินใจว่าเราจะออกแล้วเรียนต่อสามัญแม่เอาแต่พูดว่ามันเสียเวลาแต่เราก็ยังยืนยันที่จะเรียนเพราะอยากทำให้เกรดมันดีด้วยปล.ตอนเรียนวิชาชีพเกรดเราตกมากๆแทบจะไม่ขึ้นมา2.00เลยเพราะเรากดดันมากๆตอนอาจารมาเยี่ยมแม่เราพูดดีมากๆค่ะเหมือนจะไม่ตามใจแต่เค้าฟังความเห็นเราสุดๆแต่พออาจารกลับไปเค้าเอาแต่พูดๆกดดันเราอีกเรื่อยๆว่าจบช้าบ้างอะไรบ้างแต่เราเชื่อนะคะว่าไม่มีใครแก่เกินเรียนถ้าใจเราตั้งใจจะเรียนอยู่ก็ดีมากแล้วทุกคนคิดว่าถ้าโดนกดดันแบบนี้บ่อยๆเราควรคุยกับแมตรงๆไหมคะแต่ว่าเวลาเราคุยเรื่องเรียนแม่ก็ทะเลาะกับเราทุกครั้งเราเคยเครียดจนไม่อยากพูดหรือคุยกับใครเลยเครียดมากๆแต่เราไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นซึมเศร้านะคะเพราะแต่ก่อนเราไม่ได้นึกถึงการฆ่าตัวตายเลยค่ะแต่พอมันเป็นมากๆในช่วงนี้ยิ่งเกรดเราตกแบบนี้เราเครียดมากๆค่ะเครียดจนไม่ได้คิดว่ากลัวการตายแบบเดิมอีกเลย