รอมาทั้งวัน

ฟังเพลงเศร้าบ่อย เอามาถามหน่อยดีกว่า . . ระหว่าง "หายไปเฉยๆ" กับ "บอกข้อเสีย" (หรือข้ออ้างอะไรสักอย่าง) . . จบแบบไหนเจ็บกว่ากัน . .

การที่เราป่วยเป็นโรคน่ารังเกียจแล้วโดนแฟนตีตัวออกห่าง ไม่มีแม้แต่กำลังใจให้ เราอยากเลิก อยากตัดใจจากเรื่องนี้ ควรทำอย่างไรคะ ปล.ไม่ใช่โรคที่เกี่ยวกับเพศสัมพันธ์ค่ะ

เราอายุ 30++แล้ว ทำงานกรุงเทพฯ ไม่มีบ้าน ไม่มีรถ เช่าเขาอยู่ และเดินทางขนส่งสาธารณะ เข้าใจว่ามันอาจจะดูไม่มีอะไรเป็นของตัวเองให้คนอื่นเห็น (แต่เรามีงาน มีเงินเก็บ ไม่มีหนี้นะคะ) คำถามของเราคือ การไ

เราเลิกคุยกัคนคนนี้ไมาเดือนนึงแล้วค่ะเป็นคสพที่ไวมากๆชอบกันไวได้คุยกันไวจบกันไวทุกอย่างปุบปับคุยกันได้แค่1เดือน10วันเองค่ะเราจิงจังนะคะแต่เค้าเหมือนคุยกับเราเผื่อเลือกเฉยๆ(เค้าเสือผญเราเปนคนคิดมากเราส

ได้คำตอบแล้วค่ะ

คุณจะเลือกแบบไหนมาแชร์กัน

คิดถึงเธอมากนะคิดถึงตลอดเวลา เลยแหละ..รู้ไหม..แต่ก็คงทำได้แค่…คิดถึงเท่านั้น..รู้ว่าเธอไม่ได้รัก..ไม่สนใจ..ไม่ได้แคร์อะไรเลยอยู่แล้ว..อย่างน้อยก็ได้บอกเธอและเธอก็ได้รู้ว่าเราชอบเธอ..คนบางคนเกิด

ออกไปข้างนอกก็แล้ว อะไรหลายๆอย่างก็แล้ว ยังเจ็บอยู่แบบนั้นอยู่เลยค่ะ กลับมาก็เหมือนเป็นซึมเศร้าวนลูปมีวิธีทำให้เจ็บปวดน้อยลงมั้ยคะ หากพี่ๆพอมีเวลาอ่านหนูขอฝากให้ความเห็นจากกระทู้ก่อนหน้าหน่อยนะคะ ขอบพ

สวัสดีค่ะ เราอยากให้เพื่อนๆช่วยตอบเราหน่อย ตอนนี้เราอายุ18 เราไม่เคยมีแฟนเลยทั้งชีวิตเพราะรู้สึกว่าไม่มีก็ไม่เป็นไร มีคนมาจีบเราก็ให้เขาจีบนะเผลอๆชอบหว่านเสน่ห์ไปทั่วด้วย(สันดานเราเอง) เวลาที่เจอคนหน้