เราเอง เป็นเจ้าของธุรกิจเกี่ยวกับขายของสด อาหารแช่แข็ง ก่อนนี้ปี 2563-2564 เราขายดีมากเลย จนมาเจอโควิด ตอนนั้นยังพอมีเงินแบกค่าใช้จ่าย ค่าลูกน้องได้ ประกอบกับยังไม่มีคู่แข่งทางการค้า  พอมาปี 2565 กลางปี บริษัท ไทยฟู้ด เริ่มเข้ามาทำการขายในพื้นที่ อำเภอเราละ เราไม่ใช่เจ้าเดียวที่ขายของลักษณะนี้ละ ยอดขาย รายได้เริ่มลด ส่วนแบ่งทางการตลาดเริ่มเยอะ ต้องบอกก่อนว่าร้านเรา เป็นร้านแบบช๊อปตามบ้านๆที่ไม่ได้ติดแอร์อะไรนะ เปิดโล่งๆ ให้ลูกค้าเดินเข้ามาซื้อแบบสะดวกๆ แต่พอ ปลายปี 2565 จนถึง ปี 2566 เริ่มเห็นได้ชัดเจน ยอดขายตกหวบ จนน่าตกใจ เงินทุนที่มีเริ่มเหลือน้อยลง ทำให้เราต้องลด สินค้าที่ขายไม่ออก ไม่สั่งเข้ามา ลดจำนวนพนักงาน เซฟอะไรได้เซฟ  พอเงินทุนหมด สภาพคล่องไม่เกิด ยอดขายลดลง การเข้าถึงการเงินในระบบเริ่มไม่ได้ กู้แบงค์ก็ไม่ได้ เงื่อนไขไม่ถึง รายได้ไม่ถึงบ้าง จนทำให้เราไม่รู้จะหันไปทางไหน การหันไปหาครอบครัว ญาตมิตร เป็นการยากนะ การจะพูดคำว่ายืมเงินก่อนหน่อย เรื่องเงินๆส่วนมากญาติๆจะบอกว่าอย่าเอามาคุยกันเดียวจะเสียญาติเสียพี่เสียน้อง แต่ก็นั้นละ หากู้ทางอื่นมันง่ายแต่ต้องยอมเสียดอกเบี้ย 
     เรามองว่าในจุดที่เรายืนอยู่ตอนนั้น มันมีทางในเราเลือกไม่มากเลย บิลค่าของจ่อก้น จะไปหาเงินจากไหนทัน ทางเดียวคือกู้รายวันเร็วสุด แต่ในสถานการณ์ ณ ตอนนั้น ก้อนเดียวมันไม่พอ มันก็วนสู่ เจ้าที่ สอง เจ้าที่ สาม ช่วงเทศกาลปีใหม่เราก็พอหมุนจ่ายได้ แต่พอหลังปีใหม่มา สภาพเศรษฐกิจ ไม่เป็นแบบที่เราคาดไว้เลย เจอพ่อค้าแม่ค้าก็บ่น เงียบ แต่เงียบจริงๆนะ ร้านเราขายของ ราคาถูกมากๆ ลูกค้ายังไม่มีเงินซื้อเลย
     พอมันเป็นแบบนี้ เราเองก็เหนื่อย ท้อมากๆ ประกอบกับเราท้องด้วย (เราท้องได้ 7 เดือนแล้ว) เราเครียดทุกวัน ทุกคืนนอนไม่ค่อยหลับ เพราะว่าคิดแต่เรื่องหาเงิน เราพยายามทำร้าน จัดร้าน จัดโปรสินค้า ให้ลูกค้าแล้วนะ แต่มันก็ยังไม่เป็นผล  ตอนนี้เราท้อมาก จากก่อนนี้ ขายได้วันละ 1 หมื่น ยังพอตัดจ่ายรายวันได้บ้าง แต่พอยอดขายตก เหลือวันละ 2-3 พัน เราก็คิดหนักจะจ่ายรายวันยังไงไหว 
       ตอนนี้เราเป็นหนี้รายวัน อยู่ 7 เจ้า จ่ายวันละ 1500-2000 ต่อเจ้า รวมๆแล้ว ก็จ่ายวันละประมาน หมื่นต่อวัน รายวันมันให้จ่าย 24 วัน แต่เราจ่ายมาได้แล้วประมาณ 10 วัน เหลืออีกประมาน 14 วัน (ยอดรวมๆที่เราเป็นหนี้นอกระบบประมาน 2 แสน) แต่เราไม่มีเงินจะจ่ายรายวันแล้ว เพราะด้วยยอดขายมันมีไม่ถึง ขายของจ่ายรายวัน แต่เราไม่มีเงินเหลือ ไปซื้อของมาขายต่อเลย ถ้าเรายังขายของหรือเศรษฐกิจแบบนี้เราไม่สามารถเงินมาจ่ายรายวันได้เลย เราเคยเครียดมากๆจนอยากฆ่าตัวตายเลยก็มี 
    ตอนนี้เราหาทางออกไม่ได้เลย หันไปทางไหนก็มืดมิด กลัวว่าเราจะหันไปทางผิดอีก พอไม่มีใครช่วยได้ก็ต้องหันไปหารายวันอีก เราคิดว่าปัญหาเรามันต้องใช้เงินแก้ปัญหา เราอยากขอคำแนะนำ หรือถ้ามีผู้มีเงินทุนหรือนายทุน เราอยากเข้าถึงเงินทุนในระบบนะ แต่เราก็กู้ไม่ผ่านสักที เราอยากเจอนายทุนสักคน หรือผู้พอมีเงินให้เรากู้ มาจ่ายรายวัน จบกับรายวันตรงนี้ เราอยากกู้แล้วขอชำระเป็นรายเดือน ถ้าเป็นรายเดือนเรายังพอต่อลมหายใจได้หน่อย หรือใครมีคำแนะนำเราหน่อย ช่วยเราด้วยนะ เราขอความช่วยเหลือจริงๆ เราหาทางออกไม่เจอแล้ว    หากเพื่อนคนไหนอยากติอต่อหรือช่วยเหลือให้คำแนะนำเรา แอดไลน์มาได้นะคะ ตอนนี้เครียดมากๆ หรือว่าจะช่วยแนะนำหน่วยงานรัฐเอกชนอะไรก็ได้มาช่วยเรา เรายินดีและขอบคุณล่วงหน้านะ 

บางครั้งการรอเวลาอย่างเดียวก็ดีสำหรับบางคน แต่ในสถานการณ์บางสถานการณ์บางคนรอไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียว 
(ไอดีไลน์ 0803505653)  ช่วยเราด้วยนะทุกคน เราอยากมีชีวิตอยู่จนถึงวันคลอดลูก