นาราอาทิตย์ส่องต้องเป็นวง
วะวิบวาวสุกสกาว ณ แก้วริม
ละลอยอุ่นไอหวังฟ้าทะยาน
หมื่นลี้กลิ่นกั้นเพียงคืบกระจกเงา,
กระสินธุ์แสงแทงสะท้อน
สองจานสติย้อนยังอดีต
ขนาบช่วงคะนึงชิด
ละเมียดละไม.
คาราเมลนมข้นบนกล้วยหอม
ถูกจัดวางอย่างเย้ายวน
ช้อนในมือลูบไล้กะลิ้มกะเหลี่ย
มิอาจตวงตักได้ด้วยใจรอ,
กระดิ่งกริ๊งดังยังประตู
คุ้นคนขณะดูรู้ไสว
สว่างวาบสถิตใจ
ละลมละลาย.
" ขอโทษนะที่มาข้า รถติดอะ "
(ยิ้ม)
" รีบมานั่งเลย หิวแล้วว ! "
บานอฟฟี่ที่คาเฟ่ริมน้ำร้านเดิม ยังคงอร่อยเหมือนเดิม.