น่าแปลกมาก 2-3 วันมานี้หลังจากดูโซตัสเดอะซีรีย์แล้วทำไมสลัดภาพในหัว ออกไปไม่ได้เลย พี่ว้ากอย่างพี่อาทิตย์เนี่ย หล่อไหมเราก็ว่าไม่ได้หล่อมากอะไรนะสำหรับคริส พีรวัศ ที่รับบทพี่อาทิตย์ รับบทพี่ว๊ากสุดโหดสุดเข้ม
แต่ทำไมจะนอนหรือจะทำอะไรหลายๆอย่าง มักมี
หน้าของพี่อาทิตย์ตอนกำลังว้าคน้องก้องภพ หรือแม้กระทั่งตอนพูดประโยคหลายๆประโยคกำลังดุดันกำลัง เข่นเขี้ยวคู่สนทนา และแทนตัวเองด้วยคำหนักแน่นมากอย่าง ผม กับ คุณ แค่นี้ก็ทำให้บางทีกว่าจะนอนหลับก็นอนหลับยากบางทีก็เข้าไปกวนอยู่ในฝันด้วย
อยากรู้ใครเป็นมั่งอ่ะ รู้สึกมาสัก 2-3 วันแล้ว เอาพี่อาทิตย์ ออกจากหัวไม่ได้เลยพยายาม Move on นอนพลิกไปพลิกมาก็ยังนึกถึงอยู่ดี โดยเฉพาะฉากไหนสักฉากนึกไม่ออกแล้ว กำลังต่อว่าก้องภพอยู่ดีๆพอท้ายประโยคอ่อนลงนุ่มละมุนเชียว จำได้ว่าช่วงกลางๆเรื่อง
แต่สีหน้าแววตาการแสดงแบบนี้คือ บอกตรงๆว่าเอาไม่ออกจากหัวจริงๆ
สุดท้ายทนไม่ไหวต้องไปวนเปิดดูโซตัสซ้ำอีกรอบ ทั้งๆที่เราดูซีรีย์วายเรื่องอื่นเราก็ Move on ได้หมดแล้วนะ ถึงแม้จะประทับใจอย่างไรก็ไม่มีเรื่องไหนที่เก็บเอาไปนอนฝันเลย
ละครชายหญิงปกติแต่ก่อนตอน เป็นเด็กหรือวัยรุ่นอยู่ก็เคยมีเก็บไปนอนจิ้นนอนฝันอยู่บ้างแต่ก็ไม่เคยมีอาการ สลัดออกจากหัวไม่ได้ ขนาดเอาอีกเรื่องมาดูเพื่อจะช่วยลด อาการแบบนี้ได้มั้ง อย่างบทกวีของปีแสง ที่บทเรื่องนี้ ออกแนวขี้งอนงุ้งง้องแง้ง มาดูเพื่อให้ลืมภาพ สุดท้ายไม่สำเร็จ จะนอนก็ยังนึกถึงอยู่ดีนึกถึงแต่ฉากเหล่านั้น
ทางเดียวที่ทำได้คือต้องใช้เวลาหรือดูมันไปซ้ำๆจนเราเบื่อ หรือใครเคยเป็นบ้างไหมและ มีวิธีแก้มั้ย อาจจะดูเป็นกระทู้เพ้อฝันไร้สาระไปสักหน่อย แต่ก็อย่าว่ากันเลยนะเพราะรู้สึกว่าตอนนี้มันรบกวนใจเกินเหตุไปแล้วเพราะอยากจะไม่นึกถึงแต่หลับตาก็เหมือนเห็นแวบขึ้นมาอยู่เรื่อย ไม่ได้ ลำบากในการใช้ชีวิตอะไรขนาดนั้นหรอกเพียงแต่ว่าอยากให้เพื่อนๆมาแชร์กันว่ามีใครมีประสบการณ์อะไรคล้ายๆแบบนี้ไหม ที่ดูซีรี่ย์จบแล้วแต่เหมือนมันไม่จบในหัวเรา กระทู้นี้ก็เหมือนแค่กระทู้ระบายอารมณ์ตัวเองเท่านั้นแหละครับ ถ้าใครอ่านแล้วรู้สึกรบกวนหัวใจก็อย่าว่ากันนะครับขออภัย
มีใครเป็นบ้างไหม ดูซีรีย์วายสักเรื่องแล้วประทับใจ ตกหลุมรักคลั่งไคล้ ตัวละครนั้น จนเก็บไปนอนฝัน
แต่ทำไมจะนอนหรือจะทำอะไรหลายๆอย่าง มักมี
หน้าของพี่อาทิตย์ตอนกำลังว้าคน้องก้องภพ หรือแม้กระทั่งตอนพูดประโยคหลายๆประโยคกำลังดุดันกำลัง เข่นเขี้ยวคู่สนทนา และแทนตัวเองด้วยคำหนักแน่นมากอย่าง ผม กับ คุณ แค่นี้ก็ทำให้บางทีกว่าจะนอนหลับก็นอนหลับยากบางทีก็เข้าไปกวนอยู่ในฝันด้วย
อยากรู้ใครเป็นมั่งอ่ะ รู้สึกมาสัก 2-3 วันแล้ว เอาพี่อาทิตย์ ออกจากหัวไม่ได้เลยพยายาม Move on นอนพลิกไปพลิกมาก็ยังนึกถึงอยู่ดี โดยเฉพาะฉากไหนสักฉากนึกไม่ออกแล้ว กำลังต่อว่าก้องภพอยู่ดีๆพอท้ายประโยคอ่อนลงนุ่มละมุนเชียว จำได้ว่าช่วงกลางๆเรื่อง
แต่สีหน้าแววตาการแสดงแบบนี้คือ บอกตรงๆว่าเอาไม่ออกจากหัวจริงๆ
สุดท้ายทนไม่ไหวต้องไปวนเปิดดูโซตัสซ้ำอีกรอบ ทั้งๆที่เราดูซีรีย์วายเรื่องอื่นเราก็ Move on ได้หมดแล้วนะ ถึงแม้จะประทับใจอย่างไรก็ไม่มีเรื่องไหนที่เก็บเอาไปนอนฝันเลย
ละครชายหญิงปกติแต่ก่อนตอน เป็นเด็กหรือวัยรุ่นอยู่ก็เคยมีเก็บไปนอนจิ้นนอนฝันอยู่บ้างแต่ก็ไม่เคยมีอาการ สลัดออกจากหัวไม่ได้ ขนาดเอาอีกเรื่องมาดูเพื่อจะช่วยลด อาการแบบนี้ได้มั้ง อย่างบทกวีของปีแสง ที่บทเรื่องนี้ ออกแนวขี้งอนงุ้งง้องแง้ง มาดูเพื่อให้ลืมภาพ สุดท้ายไม่สำเร็จ จะนอนก็ยังนึกถึงอยู่ดีนึกถึงแต่ฉากเหล่านั้น
ทางเดียวที่ทำได้คือต้องใช้เวลาหรือดูมันไปซ้ำๆจนเราเบื่อ หรือใครเคยเป็นบ้างไหมและ มีวิธีแก้มั้ย อาจจะดูเป็นกระทู้เพ้อฝันไร้สาระไปสักหน่อย แต่ก็อย่าว่ากันเลยนะเพราะรู้สึกว่าตอนนี้มันรบกวนใจเกินเหตุไปแล้วเพราะอยากจะไม่นึกถึงแต่หลับตาก็เหมือนเห็นแวบขึ้นมาอยู่เรื่อย ไม่ได้ ลำบากในการใช้ชีวิตอะไรขนาดนั้นหรอกเพียงแต่ว่าอยากให้เพื่อนๆมาแชร์กันว่ามีใครมีประสบการณ์อะไรคล้ายๆแบบนี้ไหม ที่ดูซีรี่ย์จบแล้วแต่เหมือนมันไม่จบในหัวเรา กระทู้นี้ก็เหมือนแค่กระทู้ระบายอารมณ์ตัวเองเท่านั้นแหละครับ ถ้าใครอ่านแล้วรู้สึกรบกวนหัวใจก็อย่าว่ากันนะครับขออภัย