00.37 น.
สลักกลอนประตูใจ ไขเปิดปิด
ประตูจิต ใต้สำนึก บันทึกสาร
จารรอยลิขิต ด้วยมนตรา เทพ-มาร
ผนึกใน จิตวิญญาณชีวิต "อมตะ"
จิตใต้สำนึก
เทพนิมิต จิตนำใจ ให้ดีได้
มารร้าย ไร้ไมตรี ในวิถีมรณะ
เกิด แก่ เจ็บ ตาย หลายชาติภพ-พา
รอยลิขิต-ติดมา ทุกชาติไป
ลายลิขิต จิตเทพ-มาร ด้าน ดี-ร้าย
จิตใต้สำนึก ผนึกใจคิด ได้ จิตผ่องใส
ใจคิดตามใจ จิตตามใจไป
ทุกคนมี ชีวิต สองจิต สองใจ
รูปธรรม คือ ก้อนเนื้อ หัวใจ
นามธรรม คือ ใจคิด ดี เลว ร้าย
แทบทุกคน ทำตาม ใจสั่งไป
ฝึกจิตเทพให้หนักแน่นได้ ไม่เสียตัว
คิดใหม่ จิตมาร ทำ ยังไม่ถึงตาย
ทำใหม่ อย่าทำตามใจ นะทูนหัว
กุญแจไจ ไขเปิด จิต รู้ ดี-ชั่ว
จิตใต้สำนึก ตัวชัวร์ ที่จะเลือก ตัดสินใจ
01.07 น.
16/1/2567
15.29 น.
จิตใต้สำนึก เหนืออำนาจจิต ในโลกจริง
โลกของสิ่ง มีชีวิต พิสวาท
เพื่อจิตวิญญาน อมตะ หลายภพชาติ
ุรอเกิด การเสพย์สังวาส ปฏิสนธิกายเนื้อ
จิตใต้สำนึก กระตุ้นเทพนิต สร้างโลกฝัน
โลกฝันดี สุขกระสันต์ ทุกชาติเชื้อ
โลกฝันร้าย มารไม่อาจ ก่อเกื้อ
มารร้ายจึงเหลือ แต่ โลกจริงให้ทำลาย
ใจหัวใจ เต้นตามจังหวะ ลมหายใจ
ใจคิดถึงใจ แค่ความฝัน สวิงสวาย
จิตมาร ใน ใจคิด ของหญิงชาย
จิตเทพนิมิต คุมไม่ได้ เรื่อง ใจคิด
โลกนรก ของมารร้าย ในโลกจริง
อารมย์รัก ของชายหญิง รุมเร้าจิต
ไม่มี มนต์กวี ดนตรี สร้างมนค์ชีวิต
มารร้าย ใจอมหิต ดัดจริต ร้าย ฤ ดี
พรมลิขิต คู่สร้างคู่สม อารมย์ร้อน
คลิ่นลมทะเลใจ ซับซ้อน ย้อนวิถี
ดิน น้ำ ลม ไฟ ธาตุทั้งสี่
ไม่มีใคร ควบคุมได้ ในโลกจริง
อ่าวอารมย์ นามธรรม ในโลกฝัน
เทพนิมิต รังสรรค์ไว้ ให้ชายหญิง
จอดเรือรัก พักเรือใจ ใช่เรือจริง
ไร้สิ่งโสมม คลื่นลมสงบ อบอุ่น
อิงรัก อุ่นใจ - ไอรัก อุ่นจริง
14.12 น.
14 .51 น.
ฝันสุดท้าย อาจไร้ ฝั่งฝัน
กวิ ไม่มี ขวัญ กวิแก้ว
จิตสำนึก คืนวัน ผ่านโลก กวีเวย
จับหลักปักเลน แล้ว หลักล้มโครมคราม
จำแนก สองโลก ได้ แล้วหรือ
ใจสลับสับสน ฤๅ โลกร้าย
ร้อยรสบทกวี มือ ไม้สั่น
โลกคู่ขนาน ยักย้าย ยอกย้อนไปมา
กวีใจ ไร้ลักษณ์ สิ้น มนต์ขลัง
มีสติ หวังสะตัง ฤ เจ้า
ขวัญกวี ไม่มีพลัง ขวัญจิต
เทพนิมิต ฝันเศร้า ก็สิ้นฝั่งฝ้นดี
17.14 น.
17.35 น.
อ่าวอารมย์ ในโลก ล้วน เหลวไหล
หาอ่าวน้ำใจ ใน โลกหล้า
มีแต่ ดลื่น น้ำใจ ปั่นป่วน
เป็นอ่าวอารมย์ บ้า คลั่งเล้าโลมกัน
โลกในฝัน เท่านั้น น้องเอย
ไม่รับ ไฉนเลย จะรู้
เฝ้าแต่โลก ที่เคย เป็นอยู่
ชีวิต จึง อุดอู้ อัดอั้นระทมทรวง
17.52 น.
16/1/2567
๏ ... จิต ใต้ สำนึก ... ๏
ประตูจิต ใต้สำนึก บันทึกสาร
จารรอยลิขิต ด้วยมนตรา เทพ-มาร
ผนึกใน จิตวิญญาณชีวิต "อมตะ"
เกิด แก่ เจ็บ ตาย หลายชาติภพ-พา
จิตใต้สำนึก ผนึกใจคิด ได้ จิตผ่องใส
ใจคิดตามใจ จิตตามใจไป
นามธรรม คือ ใจคิด ดี เลว ร้าย
แทบทุกคน ทำตาม ใจสั่งไป
ทำใหม่ อย่าทำตามใจ นะทูนหัว
กุญแจไจ ไขเปิด จิต รู้ ดี-ชั่ว
จิตใต้สำนึก ตัวชัวร์ ที่จะเลือก ตัดสินใจ
โลกของสิ่ง มีชีวิต พิสวาท
เพื่อจิตวิญญาน อมตะ หลายภพชาติ
โลกฝันดี สุขกระสันต์ ทุกชาติเชื้อ
โลกฝันร้าย มารไม่อาจ ก่อเกื้อ
มารร้ายจึงเหลือ แต่ โลกจริงให้ทำลาย
ใจคิดถึงใจ แค่ความฝัน สวิงสวาย
จิตมาร ใน ใจคิด ของหญิงชาย
จิตเทพนิมิต คุมไม่ได้ เรื่อง ใจคิด
อารมย์รัก ของชายหญิง รุมเร้าจิต
ไม่มี มนต์กวี ดนตรี สร้างมนค์ชีวิต
มารร้าย ใจอมหิต ดัดจริต ร้าย ฤ ดี
คลิ่นลมทะเลใจ ซับซ้อน ย้อนวิถี
ดิน น้ำ ลม ไฟ ธาตุทั้งสี่
ไม่มีใคร ควบคุมได้ ในโลกจริง
เทพนิมิต รังสรรค์ไว้ ให้ชายหญิง
จอดเรือรัก พักเรือใจ ใช่เรือจริง
ไร้สิ่งโสมม คลื่นลมสงบ อบอุ่น
กวิ ไม่มี ขวัญ กวิแก้ว
จิตสำนึก คืนวัน ผ่านโลก กวีเวย
จับหลักปักเลน แล้ว หลักล้มโครมคราม
ใจสลับสับสน ฤๅ โลกร้าย
ร้อยรสบทกวี มือ ไม้สั่น
โลกคู่ขนาน ยักย้าย ยอกย้อนไปมา
มีสติ หวังสะตัง ฤ เจ้า
ขวัญกวี ไม่มีพลัง ขวัญจิต
เทพนิมิต ฝันเศร้า ก็สิ้นฝั่งฝ้นดี
หาอ่าวน้ำใจ ใน โลกหล้า
มีแต่ ดลื่น น้ำใจ ปั่นป่วน
เป็นอ่าวอารมย์ บ้า คลั่งเล้าโลมกัน
ไม่รับ ไฉนเลย จะรู้
เฝ้าแต่โลก ที่เคย เป็นอยู่
ชีวิต จึง อุดอู้ อัดอั้นระทมทรวง
17.52 น.