ตามหาเพื่อนเก่า สมัยเรียน ม.ต้นค่ะ
มันเป็นความฝั่งใจ แบบบอกไม่ถูก
ตอนนี้เรามีครอบครัวแล้ว อบอุ่นดีค่ะ
และเราก็ อายุ 39 ปี มีลูกด้วย 1 คน
เราพยายาม มานานมากแล้ว แต่ก็ไม่เจอ
ที่อยาก หาเค้า ไม่ใช่ว่า อยากจะเจอเค้า ไม่ใช่ทาง
ชู้สาวนะคะ แค่ มันมีเรื่อง ฝั่งใจ
สมัยตอนเรา เข้า ม.1 วันประถมนิเทศ
ได้ไปเจอเพื่อนผู้ชาย 1 คน รู้สึกหัวใจเต้นแรง
เราก็คงชอบเค้าหล่ะ และก็รู้สึกว่าเค้าก็แอบมองเราเหมือนกันวันเปิดเทอมวันแรก เค้าเข้ามาขอเบอร์โทรศัพท์เรา แต่ตอนนั้น หัวใจเราเต้นแรง ทำตัวไม่ถูก ได้แต่นั่งหันหลัง เค้าถามก็ไม่ตอบเขินอาย (และก็กลัวที่บ้านว่าด้วย) ทำตัวไม่ถูก เกิดมาเพิ่งเจอผู้ชายขอเบอร์
และเค้าก็เดินจากเราไป แบบไม่หันกลับมา
หลังจากนั้น ตั้งแต่ ม.1-ม.3 เค้าก็ไม่เคยคุยกับเราอีกเลย
เดินสวนกัน เค้าก็ไม่ทำ ไม่เดิน ไม่มอง ต่อแถวติดกันเค้าก็ไม่เคยต่อ ต่างคน ต่างมีเพื่อน เค้าคุยกับทุกคนยกเว้นเรา เราเสียใจ บอกไม่ถูก เราไม่มีโอกาสแม้แต่จะพูดอธิบาย ว่าวันนั้นเรารูกสึกอย่างไร เค้าคงเกลียดเรามาก เราเคยพยายามหาโอกาสคุยกับเค้า แต่เค้าไม่เคยเปิด โอกาสให้เราเลย มีครั้ง นึงเราเคยจับแขนเค้าแต่เค้าเดินหนี แขนเค้าเลยโดน ตะปู เลือดออก เราตกใจ ได้แต่พูดว่าเรา ขอโทษ เราขอโทษ เค้า ไม่ว่า ไม่พูด สักคำแล้วก็เดินจากไป
คือเราฝั่งใจ เราอยากคุย อยากอธิบาย ทุกวันนี้เรานอน
ยังฝันถึงเค้า ไม่รู้ เป็นเพราะความคิดถึง หรือ ว่า เค้าตายไปแล้ว
ถ้าใครมีคำแนะนำ ที่ดี บอกหน่อยนะคะ
แต่เราว่า ถ้าเค้า ผ่านมาเจอข้อความนี้
เค้าจะรู้ว่าเป็นเรา
ทักมาหา เราหน่อยนะ
ตามหาเพื่อน สมัยเรียน ม.ต้น รักครั้งแรก
มันเป็นความฝั่งใจ แบบบอกไม่ถูก
ตอนนี้เรามีครอบครัวแล้ว อบอุ่นดีค่ะ
และเราก็ อายุ 39 ปี มีลูกด้วย 1 คน
เราพยายาม มานานมากแล้ว แต่ก็ไม่เจอ
ที่อยาก หาเค้า ไม่ใช่ว่า อยากจะเจอเค้า ไม่ใช่ทาง
ชู้สาวนะคะ แค่ มันมีเรื่อง ฝั่งใจ
สมัยตอนเรา เข้า ม.1 วันประถมนิเทศ
ได้ไปเจอเพื่อนผู้ชาย 1 คน รู้สึกหัวใจเต้นแรง
เราก็คงชอบเค้าหล่ะ และก็รู้สึกว่าเค้าก็แอบมองเราเหมือนกันวันเปิดเทอมวันแรก เค้าเข้ามาขอเบอร์โทรศัพท์เรา แต่ตอนนั้น หัวใจเราเต้นแรง ทำตัวไม่ถูก ได้แต่นั่งหันหลัง เค้าถามก็ไม่ตอบเขินอาย (และก็กลัวที่บ้านว่าด้วย) ทำตัวไม่ถูก เกิดมาเพิ่งเจอผู้ชายขอเบอร์
และเค้าก็เดินจากเราไป แบบไม่หันกลับมา
หลังจากนั้น ตั้งแต่ ม.1-ม.3 เค้าก็ไม่เคยคุยกับเราอีกเลย
เดินสวนกัน เค้าก็ไม่ทำ ไม่เดิน ไม่มอง ต่อแถวติดกันเค้าก็ไม่เคยต่อ ต่างคน ต่างมีเพื่อน เค้าคุยกับทุกคนยกเว้นเรา เราเสียใจ บอกไม่ถูก เราไม่มีโอกาสแม้แต่จะพูดอธิบาย ว่าวันนั้นเรารูกสึกอย่างไร เค้าคงเกลียดเรามาก เราเคยพยายามหาโอกาสคุยกับเค้า แต่เค้าไม่เคยเปิด โอกาสให้เราเลย มีครั้ง นึงเราเคยจับแขนเค้าแต่เค้าเดินหนี แขนเค้าเลยโดน ตะปู เลือดออก เราตกใจ ได้แต่พูดว่าเรา ขอโทษ เราขอโทษ เค้า ไม่ว่า ไม่พูด สักคำแล้วก็เดินจากไป
คือเราฝั่งใจ เราอยากคุย อยากอธิบาย ทุกวันนี้เรานอน
ยังฝันถึงเค้า ไม่รู้ เป็นเพราะความคิดถึง หรือ ว่า เค้าตายไปแล้ว
ถ้าใครมีคำแนะนำ ที่ดี บอกหน่อยนะคะ
แต่เราว่า ถ้าเค้า ผ่านมาเจอข้อความนี้
เค้าจะรู้ว่าเป็นเรา
ทักมาหา เราหน่อยนะ