สวัสดีอีกครั้งครับ ในวันที่ผมรู้สึกเหงาๆ โดยปกติช่วงปลายปีผมจะมีแผนขับรถขึ้นเหนือไปหาสถานที่พักผ่อนถ่ายภาพ
แต่ช่วงที่ผ่านมาเกิดเรื่องราวมากมายทำให้ชีวิตไม่ได้เดินตามแผนที่หวังไว้
วันนี้ผมเลยไม่มีทริปท่องเที่ยวที่ไหนมาฝาก แต่จะพามาทำความรู้จักกับเลนส์ตัวนึง
เลนส์ตัวนี้เป็นเลนส์ที่ Modified มาจากกล้องฟิล์ม ผมสั่งมาจาก ebay เพราะหลังจากที่ได้คุยกับพี่ๆเรื่องมือหมุน
ผมได้ยินมาว่า เลนส์ตระกูลนี้เป็นเลนส์ที่ออกแบบมาชิ้นเลนส์มาเพื่อให้ภาพมีสีสันที่สวยงาม
และเป็นเลนส์ Fix ระยะที่ไม่คุ้นเคย คือ 42mm บวกกับ f-stop ก็ไม่ได้เร้าใจสักเท่าไรในยุคนี้ คือที่ f2.8
เรามาดูภาพจากเลนส์ตัวนี้กัน ว่าสีมันสวยสมกับที่ใช้คำว่า Color ให้ชื่อของเลนส์ตัวนี้มั้ย
กับ
"Voigtlander Color-Lanthar 2.8/42"
เลนส์ตัวนี้เป็นเลนส์ที่อยู่กับกล้อง Voitlander Vitessa ในช่วงยุค 1960's
อายุอานาม ณ ตอนนี้ก็ร่วมๆ 60 ปี เลนส์เก่าๆยุคนี้จะมีปัญหาเรื่องการสู้แสงจัดไม่ไหว
อาการฟุ้งที่เกิดนั้น ปัจจุบันเราสามารถลดมันลงได้จาก Program แต่งภาพทั่วๆไป
และภาพในกระทู้นี้ทั้งหมด จะมีการ Post Process เกี่ยวกับ Shadow&Light จาก Ligthroom ตัวฟรีที่มีอยู่ในมือถือ
รอบนี้ต้องขออภัยด้วย ที่ไม่ได้นำภาพหลังกล้องมาเขียนรีวิว แต่อย่างที่ได้เกริ่นไว้ ว่าเลนส์ตัวนี้โดดเด่นเรื่องสีที่ได้จากภาพ
เลยออยากให้รีวิวนี้เป็นการชมโทนสีภาพจากเลนส์เป็นหลัก การ Post Process ไม่ได้มีการเพิ่ม Saturation แต่อยากได้
ปล. คนเล่นมือหมุน มักจะคุยกันเรื่องคาแรกเตอร์ของเลนส์ ไม่ว่าจะเป็น Bokeh, Render, Color, Swirl Bokeh, เทากลาง และอื่นๆ
ตัวนี้ก็จะมาในกลุ่มของ Color เป็นหลักครับ
ด้วยความที่เป็นเลนส์ยุคเก่า มีขนาดชิ้นเลนส์ที่เล็กมากๆ การใช้งานที่ f-stop น้อย(รูรับแสงกว้าง) จะทำให้ภาพชัดแค่โซนกลางภาพเป็นหลัก
บริเวณขอบภาพจะมีความเบลออย่างเห็นได้ชัด และเกิดเป็น Swirl Bokeh ด้วย
ภาพจากการใช้ f2.8-4
ส่วนตัวเวลาหยิบเลนส์ตัวนี้ออกไปใช้งาน f ที่ใช้หลักๆจะอยู่ที่ f8 เป็นหลัก โดยเฉพาะเมื่อนำเลนส์ตัวนี้ออกไปเดินถ่ายเล่นเรื่อยเปื่อย
ปกติผมเองจะชอบใช้เลนส์ค่าย Voigtlander ในการถ่ายพวกอาคาร สถานที่ Structure ต่างๆ
เพราะโดยส่วนตัวชอบโทนของเลนส์ Voigtlander ในการถ่ายงานแนวนี้ มันดูมีความโกลว เงา สะท้อนแสงได้สวยดี(คหสต. ล้วนๆ)
และเมื่อเราทำการหรี่ f-stop แล้ว Bokeh ที่ได้จะเป็นลักษณะรูป 5 เหลี่ยม
และในหลายๆครั้งผมก็ใช้มุก f8 ถ่าย portrait กับเลนส์ตัวนี้เช่นกัน
แต่เมื่อต้องการสีสันของธรรมชาติ เลนส์ตัวนี้ก็มักจะอยู่ในตัวเลือกของผมในเวลาที่จะออก Road trip เช่นกัน
ขนาดของตัวเลนส์ก็เล็กกระทัดรัด เอาไปประกอบกับกล้องตัวเล็กๆ ก็พกพาได้คล่องตัวเสมอ
จะมีปัญหาก็ตรงแหวน f-stop กับแหวน focus อยู่ผิดที่ผิดทางกัน ทำให้เผลอไปปรับ f แทนการ focus
และหมุนแหวน focus ค่อนข้างหยาบ และยากอีกทั้งมักจะเผลอเอานิ้วบังเลนส์อยู่เสมอ
ใครจะเอามาลองเลนส์ก็ระวังๆหน่อยล่ะกันครับ
ใครที่อยากลองเลนส์ที่มีสีสันเฉพาะตัว ราคาไม่รุนแรง อาจจะลองหาเลนส์ใน Series Color-Lanthar มาลองดูได้นะครับ
เท่าที่ส่องๆดูก็จะมีระยะ 38mm 40mm 42mm 50mm โดย f-stop จะเป็น 2.8 เป็นหลักมาลองดูได้
ส่วนผม เลนส์ตัวนี้เป็นเลนส์ตัวนึงที่มักจะเอาติดตัวไปเสมอๆครับ
สุดท้ายนี้ ฝากไว้ว่า โลกของมือหมุนมีทางเลือกอยู่มากมาย ขึ้นอยู่กับว่าเรามองหาอะไร
ลองหาอะไรที่เหมาะกับตัวเองมาเล่นดู บางทีอาจจะทำให้เรายิ่งสนุกกับโลกของการถ่ายภาพมากขึ้นก็ได้
กระทู้นี้อาจจะเขียนขึ้นมาจาก ความเหงาของ จขกท แต่หวังว่าถูกใจใครที่หลงเข้ามาอ่านบ้างนะครับ
ผิดพลาดประการใด ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับ
ขอบคุณครับ
เลนส์เก่าๆ เอฟไม่กว้าง ถ่ายไม่คม แล้วทำไมยังชอบใช้ Voigtlander Color-Lanthar 2.8/42