เราเบื่อนิสัยตัวเองมากค่ะทำไงดีเคยแก้แล้ววไม่หายสักที แม่ก็ด่าตลอดแต่ก็ไม่เคยทำได้เลย ไปโรงเรียนสายมากช่วงม.ต้นไปช่วง8-9โมงขาดโรงเรียนทุกอาทิตย์ ขึ้นม.ปลายเริ่มขยับมาไปโรงเรียน 9-10โมงไปไม่ทันคาบ1 กับ2 ตลอดเครียดมากอยากปรับปรุงตัวเอง ปกติตื่น6โมงตลอดตื่นปุ๊ปตาจะปิดลง พอไปเรียนช่วง 10โมง เพื่อนจะถามว่ามาทำไมรู้สึกแย่แต่ความจริง ไม่เคยสปริงตัวตื่นเช้าเลยพอตื่นก็ไม่สดชื่นร่างกายไม่ขยับตามความคิด เคยไปหาจิตแพทย์แพทย์คนนึงบอกไม่เคยเจอเคสนี้ก็เลยคิดเป็นที่เราขี้เกียจอย่างเดียวแหละ แพทย์คนที่2บอกไม่เป็นไรคนเป็นกันเยอะค่อยๆปรับ เราได้ยามากินทั้ง2โรงบาลกินแล้ววดีขึ้นนะรู้สึกตื่นมามีแรงงไปเรียนรู้สึกกล้าแสดงงออกกล้าทำ แต่ไปนานๆแม่บอกค่ายาแพงงเลยเลิกกิน เลิกกินมานานเหมือนจะกลายเป็นแบบบเดิมไม่สดชื่นตอนตื่น แม่ก็เริ่มกลับมาด่าเราเหมือนเดิมปกติตื่นมาแม่จะปลุกแล้ววว่าไปด้วยไม่รู้ว่าเป็นอีเหตุผลที่ไม่อยากไปมั้ย เราเป็นคนชอบเรียนรู้ทำไรใหม่ๆหัวไวและะจำได้ดีแต่พอขาดเรียนบ่อยๆเริ่มไม่เข้าใจที่เรียนทำข้อสอบไม่ได้ การเรียนเเย่ลง ไม่รู้ทำไมเราอยากขาเรีนบ่อยช่วงไหนที่ขาดเรียนหัวจะรู้ว่างเปล่าคิดไรไม่ออก เราทำให้ทุกคนผิดหวังมากๆ พ่อแม่ ครู เพื่อน รู้สึกว่าตัวเองไร้ค่าไม่มีประโยชน์มากเลย รู้สึกตลอดเวลาว่าถ้าไม่มีเราอยู่คงดีกว่านี้มากเคยคิดทำร้ายตัวเองและฆตตแต่ติดที่เราขี้ขาดพอถือ ของที่จะปลิดชีวิตตัวเองแล้ววก็ไม่กล้าทำ กลัวพ่อแม่ต้องมาเสียเงินค่าจัดงานศพกลัวพ่อแม่ลำบากเพราะเราไม่มีประกัน ตอนนี้เราทำประกันแล้วไม่รู้ว่าฆตตแล้ววพ่อแม่จะได้เงินตรงนั้นมามั้ย เราไม่ใช่ลูกคนเดียวมีพี่1คนเรียนเก่งไปรรเช้าทุกวัน ต่างจากเราที่ขี้เกียจนิสัยก็ไม่ดีทำคนอื่นเดือดร้อนไปหมด รู้สึกปลงกับชีวิตอยู่ก็ลำบากคนอื่นตายก็ลำบากคนอื่น ไม่อยากเป็นแบบบนี้แล้ววอยากทำให้พ่อแม่ภูมิใจบ้าง ไม่กล้าระบายให้ใครเพราะยังไงเราก็เป็นคนผิดอยู่ดีที่ไม่ตั้งใจเรียนแกเร ลืมบอกเราเริ่มมีอาการนี้ตอนป.5ช่วงปิดเทมอเพราะเริ่มนอนดึก มีแมว1ตัวแม่คิดว่าจะช่วยช่วยอาการเราดีขึ้นได้แต่ก็ไม่เลย   แนะนำำหรือด่าก็ได้ค่ะขอบคุณค่ะ