ดีค่ะเรามาอีกแล้ว เราเคยตั้งกระทู้เกี่ยวกับแม่ไม่สนับสนุนไปตั้งนานแล้ว ทุกวันนี้ก็ยังเป็นอยู่ค่ะแม่ไม่สนับสนุนแถมยังชอบพูดจาแรงๆใส่กัน จนวันนึงเรามีโอกาสกลับไปที่ไทย ครั้งนี้เป็นครั้งที่สองค่ะยอมรับเลยว่าไปครั้งไหนก็อบอุ่นทุกครั้งเลยค่ะ รู้สึกว่าได้อยู่บ้านจริงๆทุกๆคนต้อนรับดีมากๆ คอยดูแลเราเหมือนตอนเด็กๆ และเราก็ได้คุยเรื่องแม่กับน้าซึ่งน้าก็บอกว่า ถ้ามันทนไม่ไหวจริงๆก็ให้กลับบ้านเรานะ คำนั้นทำให้เราแบบแทบจะร้องไห้เลยค่ะ เอาจริงคำว่าไม่มีแม่คนไหนไม่รักลูกอะเราเชื่อนะคะเพราะเราก็รู้ว่าแม่รักเรา แต่บางทีการกระทำของแม่ก็ทำให้เราสงสัยว่าเขาคือแม่เราจริงๆมั้ย เมื่อก่อนเราเคยลังเลนะคะว่าจะกลับไทยหรืออยู่ญี่ปุ่นต่อ แต่ตอนนี้เราว่าเราเลือกได้แล้วว่าอยากกลับไทยถึงที่นู้นต้นทุนหรืออะไรมันจะต่ำไม่ดีเหมือนประเทศที่พัฒนาแล้ว แต่เราก็ยังอยากกลับไปอยู่ที่บ้านที่เรียกว่าบ้านจริงๆ อยากได้ความอบอุ่นเมื่อหลายปีก่อนๆคืนมา เพื่อนๆล่ะคะมีใครที่ต้องไปทำงานหรือเรียนต่อต่างประเทศแล้วเป็นแบบเราบ้างแล้วทุกคนจะเลือกอะไรหรอคะ?
กลับไทยอยู่ไทยดีมั้ย?