Psychopath

เราเเต่งงานกับสามีสามีเรามีลูกติดเราก็รับได้ไม่เคยติดอะไร หลังเเต่งงานเราย้ายมาอยู่บ้านสามีลูกเขามีนิสัยเเย่มากชอบขโมยของเเละด่าเราด้วยคำหยาบ ต่อหน้าพ่อเขาเขาจะนิ่งมาเเต่รับหลังคือกระทำกับเราเหมือนเรา

เราก็กลางๆ คือเราป่วยมา 4ปี เเล้วไม่หาย อาการของเราคือ หายใจลำบาก เหนื่อยง่าย เเค่ทำกิจวัตรประจำวันเราก็เหนื่อยเเล้ว ไปหาทั้งพระอาจารย์ก็เเล้วหมอก็เเล้ว ไม่พบโรค ไม่พบสิ่งผิดปกติในตัวใดๆ สิ่งนี้มันทำใ

เราอยู่ในวัยทำงานกันละค่ะ เราแทบไม่เคยมีคนคุยเลย เขาเป็นคนเเรกๆ เขาเหมือนเป็นคนที่ใช่ เเบบที่ตามหามานาน เเต่เราดันชอบเขามากเเละเขาดันไม่ได้กะจะจริงจังตั้งเเต่เเรก ซึ่งมองหาคสพ.แบบไหนก็ไม่เคยบอก บอกเเค

เรากับเพื่อนคนนี้เคยสนิทกันมาก เเต่เพื่อนคนนี้ชอบอิจฉาเรา ต่อหน้าทำดีกับเรา ลับหลังนินทาเรา เรารู้ด้วยตัวของตัวเองนี่เเหละว่ามันนินทาเรา เเพราะเรามีเฟสมัน มันนินทาเราในเเชทกับเพื่อนอีกคน เเล้วเราไปอ่า

ความจริงวันนี้คือ เเกคงมีเเฟนใหม่ไปเเล้ว เเละเราก้คงโกหกไม่ได้ว่าเราก้ยังรักเเกอยู่ ก้รู้เเหละว่าเรื่องของเรามันจบไปเเล้วเเละมันก้จบไปเพราะเรา เเต่ตั้งเเต่ที่เราเลิกกันเวลาก้ผ่านไปเเล้วปีกว่าๆไม่มีวัน

ผมโตมากับแม่่และะยายครับ จนอายุได้8ปี แม่่ผมไปยู่ ตปท6เดือน กลับมาก็ 3 เดือนกลับ ผมจึงห่างกับเเม่ครับ จนมาช่วงวันที่ 1 ตุลาคม 2568 ผมได้มีโอกาสไปเข้าค่ายศาสนา ที่ๆหนึ่ง ในกรุงเทพมหานคร และะได้ไปอาศัยอ

สวัสดีดีครับ ผมปามนะครับ วันนี้ผมมีเรื่องหนึ่งมาเล่าให้ฟังเกี่ยวกับประสบการ์ณที่เเม่ผมไปโดนของคุณไสย์มาจนทำให้เเม่เจอวิญญาน เเละ เจอสิ่งเเปลกกับร่างกาย เรื่องนี้นะครับเหตุเกิดที่จังหวัดนครนายก ผมพูดช

คือมีรุ่นพี่คนนึงเขาชอบเเกล้งเราเเบบหยอกนิดหยอกหน่อยบางทีก็ต่อยเราเบาๆไรงี้อ่ะค่ะเเล้วมีอยู่วันนึงเพื่อนเราบอกว่าพี่เขาชอบเรามันบอกว่าให้เราเชื่อเซ็นท์มันเราก็ไม่ค่อยเชื่อเท่าไร่เพราะพี่เขาก็เคยเเกล้ง

คือ เราเป็นคนโกหกเเละชอบขโมยของครอบครัวตั้งเเต่เด็กจนติดเป็นนิสัยเเละสันดานเเล้ว จนทุกวันเเละตลอดเวลาที่เราอาจจะบอกไม่ได้เราต้องโกหกทุกครั้งไม่ใช่ว่าที่เราทำเเบบนั้นจะไม่สำนึกนะเราสำนึกเเละมันผิดมาก เ