ผมแปลกไหมครับที่รู้สึกไม่ชอบเวลาคนแซะปท.ตัวเอง

ผมรู้สึกว่าตัวเองแปลกแยกมาก เวลาที่คนใกล้ตัวหรือคนในเน็ตเอาเรื่องในปท.มาแซะหรือมาเมคฟันกัน คือผมไม่รู้สึกตลกหรือสนุกไปกับพวกเขาอ่ะครับเวลาพวกเขาคุยเรื่องนี้กัน ผมรู้สึกว่าที่คนอื่นแซะมันไม่ได้แซะเพื่อให้เกิดการแก้ไขหรือว่าพัฒนาเลย มันคือการแซะเพื่อความสนุกส่วนตัวล้วนๆ หรือถ้าสมมติมีเรื่องดีๆในปท.ก็จะมีคนมาพูดมาแซะเรื่องแย่อื่นๆเต็มไปหมด ไม่ได้บอกว่าห้ามพูดนะครับผมเข้าใจว่าหลายคนอยากให้มันเกิดการเปลี่ยนแปลงจริงๆ แต่เรื่องที่น่ายินดีมันก็ควรถูกพูดถึงหรือชมก่อนไม่ใช่เหรอครับ อันนี้เกือบทั้งหมดที่ผมเจอจะมีแต่คนพูดเรื่องไม่ดีทั้งนั้น หรือไม่ต่อให้เรื่องนั้นๆไม่มีอะไรเกี่ยวกับไทยเลยเป็นเรื่องของปท.อื่นก็ยังถูกลากมาว่า มาแซะได้ มาเมคฟันได้ หลายครั้งที่ผมปลงและบอกตัวเองว่ามันสิทธ์ของเขาและลึกๆทุกคนที่พูดต่างก็อยากเปลี่ยนแปลงพัฒนามันทั้งนั้น แต่ลึกๆในใจผมก็ไม่พอใจอยู่ดี มีอยู่หลายครั้งที่เมื่อก่อนผมพูด เขียน ตอบโต้หรือแย้งในสิ่งที่เขาพูด สุดท้ายก็จะโดนทัวร์ลงและปิดท้ายด้วยคำที่ว่า สลิ่ม ทุกทีเลย ทำให้ในชีวิตจริงเวลาคนรอบตัวพูดเมคฟัน แซะปท.ตัวเองผมต้องแกล้งทำเป็นตลกและขำไปกับพวกเขาด้วยเพราะกลัวเพื่อน คนรอบตัวจะไม่คบ นี่ผมแปลกแยกหรือผิดปกติตรงไหนไหมครับ ผมเป็นคนรุ่นใหมน่าจะมีแนวคิดไปทางเดียวกับเพื่อนๆแต่ผมกลับไม่ได้เป็นอย่างนั้น ผมเข้าใจนะว่าปท.เราระบบ หรืออะไรต่างๆมันแย่แต่ที่แย่ คือมันเทียบกับปท.พัฒนาแล้วซึ่งมีเพียงหยิบมือในโลกไม่ใช่เหรอครับ ปท.เราถ้าเทียบกับทั้งโลกจากผลการวิจัยอะไรต่างๆส่วนใหญ่ก็อยู่กลางๆค่อนไปสูงไม่ใช่เหรอครับ ไม่ได้แย่หรือห่วยที่สุดนี่