คือ เราเป็นลูกคนโตของบ้าน พอมีสามีก็เเยกออกจากบ้านเเม่มาซื้อบ้านอยู่กับครอบครัวเองข้างนอก
เเละเราก็เทียวไปหาเเม่ประจำ พาไปเที่ยวไป ตจวบ่อยครั้ง ไปทานข้าวอยู่บ่อย ๆ เราไปหาเเม่บ่อยเพราะบ้านเดิมกับบ้านใหม่ของเรา ไม่ห่างกันมากห่างกันเเค่ 10กม.
เราออกมาซื้อบ้านมีครอบครัว เเละมีลูก3ค พอวันขึ้นบ้านใหม่ เเม่ไม่พอใจที่เราซื้อบ้าน เเม่ทำหน้าตึงตลอด ไม่ยินดีกับเราเลย เพราะเหตุผลจากเเม่คือ ทำไมทิ้งเเม่ ทิ้งยาย ทิ้งน้องออกมาสร้างครัวครัวเเบบนี้ ทำไมใจร้ายจัง งั้นยายก็ตกเป็นภาระของเเม่เต็มๆเลยสิ ไม่ช่วยดูยาย เลยหรอ พาลทุกเรื่อง เวลาเราไปไหนกับครอบครัว ถ่ายภาพลง fb ก็จะทักมาเเล้วว่าไม่ชวนเลยหรอ เห้นเเม่เปนอะไร ไม่เเค่ครอบครัวหรอ ทำไมเห็นเป็นหมาตัวนึงหรอ นำคาญหรอถ้าเเม่ไปด้วยจะทักมาแบบนี้ตลอด เราต้องรับมือ เเละยอมรับปัญหานี่ยังไง
ผิดไหม ที่เเยกตัวจากเเม่ออกมาสร้างครอบครัว
เเละเราก็เทียวไปหาเเม่ประจำ พาไปเที่ยวไป ตจวบ่อยครั้ง ไปทานข้าวอยู่บ่อย ๆ เราไปหาเเม่บ่อยเพราะบ้านเดิมกับบ้านใหม่ของเรา ไม่ห่างกันมากห่างกันเเค่ 10กม.
เราออกมาซื้อบ้านมีครอบครัว เเละมีลูก3ค พอวันขึ้นบ้านใหม่ เเม่ไม่พอใจที่เราซื้อบ้าน เเม่ทำหน้าตึงตลอด ไม่ยินดีกับเราเลย เพราะเหตุผลจากเเม่คือ ทำไมทิ้งเเม่ ทิ้งยาย ทิ้งน้องออกมาสร้างครัวครัวเเบบนี้ ทำไมใจร้ายจัง งั้นยายก็ตกเป็นภาระของเเม่เต็มๆเลยสิ ไม่ช่วยดูยาย เลยหรอ พาลทุกเรื่อง เวลาเราไปไหนกับครอบครัว ถ่ายภาพลง fb ก็จะทักมาเเล้วว่าไม่ชวนเลยหรอ เห้นเเม่เปนอะไร ไม่เเค่ครอบครัวหรอ ทำไมเห็นเป็นหมาตัวนึงหรอ นำคาญหรอถ้าเเม่ไปด้วยจะทักมาแบบนี้ตลอด เราต้องรับมือ เเละยอมรับปัญหานี่ยังไง