พระราชประวัติสมเด็จพระนเรศวรมหาราช ภาค 1 (ตอน 5)

เมื่อหลายปีก่อน ได้เคยมีหนังเกี่ยวกับตำนานสมเด็จพระนเรศวร มหาราช มาให้เราได้ชมกัน แต่ก็ค่อนข้างรวบรัดเนื่องจากต้องจำกัดเวลาในการเล่าเรื่อง และผมเองได้มีโอกาสศึกษาและอ่านประวัติของสมเด็จพระนเรศวรไว้หลายเล่มซึ่งเกี่ยวโยงและสอดคล้องกับพงศาวดารในประวัติศาสตร์ไทยเราก็มี ที่ไม่ตรงกันก็มี และจากที่อ่านมารู้สึกว่า พระราชประวัติในพระนิพนธ์ของสมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพเป็นหนังสือที่น่าอ่าน ชวนติดตาม สำนวนอ่านง่าย เข้าใจง่าย และมีความน่าเชื่อถือในเชิงประวัติศาสตร์อย่างสูง เนื่องมาจากท่านได้รวบรวมจากพงศาวดารและจดหมายเหตุหลายเล่มซึ่งท่านเองได้ใช้เหตุใช้ผลในการวิเคราะห์เรื่องราวได้อย่างสมเหตุสมผลและมีความเป็นไปได้สูง เล่มนี้จึงมีมากกว่าตำนานเท่านั้น ผมเองเห็นว่ายังมีเพื่อนๆหลายคนยังไม่มีโอกาสได้ชมภาพยนต์ หรือได้อ่าน หรือได้ศึกษาละเอียด  เลยคิดว่าจะเรียบเรียงเนื้อหาโดยย่อมาให้เพื่อนๆอ่านดูเหมือนเป็นไกด์นำทางให้ไปศึกษาเพิ่มเติมต่อ หรือก่อนไปดูหนัง แต่หากมีข้อบกพร่องใดๆขอรับไว้แต่ผู้เดียว แต่หากจะมีความดีใดๆก็ขอยกให้เป็นความดีของสมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพทั้งหมดครับ หรือถ้าเพื่อนๆสนใจอ่านหนังสือเล่มนี้ก็สามารถไปซื้อได้ที่ร้านหนังสือทั่วไปนะครับ ซึ่งปกหนังสือเป็นไปตามรูปนี้ครับ(เนื้อหาที่ผมเอาลงไม่ได้คัดลอกลงมาทั้งหมดนะครับแต่จะพยายามเรียบเรียงให้กระชับขึ้นซักนิดเพื่อให้อ่านได้ง่ายขึ้นครับ)
 
วัตถุประสงค์ -เพื่อเผยแพร่ความกล้าหาญของวีรกษัตริย์ไทยที่สละชีวิตมาเพื่อแลกกับเอกราชของชาติไทยทุกวันนี้ ให้คนรุ่นหลังได้ภาคภูมิใจที่เกิดเป็นคนไทยครับ
 
ซึ่งในพระนิพนธ์เล่มนี้จะแบ่งออกเป็น 3 ภาคคือ
ภาค1 เรื่องบ้านเมืองเกิดยุคเข็ญ แบ่งเป็น 10 ตอน
ภาค2 เรื่องพระนเรศวรทรงกู้บ้านเมืองแบ่งเป็น 22 ตอน
ภาค3 สมเด็จพระนเรศวรทรงแผ่อาณาเขตแบ่งเป็น 30 ตอน
 
     ความทราบถึงพระมหาธรรมราชาว่าสมเด็จพระมหินทรฯวางแผนจะผูกไมตรีกับพระเจ้าไชยเชษฐาก็เกิดวิตก ด้วยเกรงว่าพระเจ้าหงสาวดีจะเข้าใจผิด อีกทั้งพระวิสุทธิกษัตรีก็เป็นห่วงพระเทพกษัตรีในฐานะน้องสาว เกรงว่าถ้าไปอยู่เมืองเวียงจันทน์อาจจะถูกกวาดเป็นเชลยเอาไปเมืองหงสาวดีเหมือนกับพระมเหสีองค์ก่อนของพระไชยเชษฐา พระมหาธรรมราชาจึงนำความลับนี้ไปทูลพระเจ้าหงสาวดี โดยแนะให้นำกองทหารลอบเข้ามาคอยดักชิงพระเทพกษัตรีเอาไปเมืองหงสาวดี ขณะที่พระมหาธรรมราชทำเป็นไม่รู้เรื่องที่กรุงศรีอยุธยาจะเป็นไมตรีกับเมืองลานช้าง เนื่องด้วยสมเด็จพระมหินทรฯก็มิได้ตรัสบอกให้ทราบ

     ฝ่ายพระเจ้าไชยเชษฐาเมื่อสมเด็จพระมหินทรฯยอมยกพระเทพกษัตรีให้ ก็ให้ข้าหลวงลงมารับ แต่เผอิญมาถึงพระนครฯเมื่อเวลาพระเทพกษัตรีประชวรอยู่ไม่สามารถจะไปได้ และเกรงว่าจะเสียฤกษ์การพิธีอภิเษก สมเด็จพระมหินทรฯ จึงส่งพระราชธิดาของสมเด็จพระมหาจักรพรรดิอีกองค์ คือพระแก้วฟ้า ซึ่งเป็นลูกของพระสนมไปแทน เมื่อพระแก้วฟ้าไปถึงเมืองเวียงจันทร์ พระเจ้าไชยเชษฐาทราบว่าเป็นลูกพระสนม มิใช่พระราชธิดาอันเกิดด้วยพระมเหสี ก็ไม่รับไว้แล้วส่งคืนกลับมาโดยอ้างว่าจะอภิเษกกับพระเทพกษัตรีที่เป็นพระธิดาของพระสุริโยทัยเท่านั้น พอพระเทพกษัตรีหายประชวร สมเด็จพระมหินทรฯก็ให้ส่งพระเทพกษัตรีไปใหม่ แต่เมื่อถึงกลางทางพวกทหารเมืองหงสาวดีก็ชิงพระเทพกษัตรีพาไปถวายพระเจ้าหงสาวดี สมเด็จพระมหินทรฯกับพระเจ้าไชยเชษฐารู้ว่า ต้องเป็นแผนของพระมหาธรรมราชาเป็นแน่ แต่ก็ไม่สามารถพูดว่าอะไรได้ เพราะพระองค์เองก็ได้ปิดบังเรื่องเป็นสัมพันธมิตรกับพระเจ้าไชยเชษฐามิให้พระมหาธรรมราชารู้ อีกทั้งเมื่อส่งพระเทพกษัตรีไปเมืองเวียงจันทน์จะไปทางด่านสมอสอในลุ่มน้ำสัก ผ่านหลังเมืองพิษณุโลกไปก็มิได้สั่งให้พระมหาธรรมราชาดูแลพิทักษ์รักษา จะโทษพระมหาธรรมราชาก็ไม่ได้

     ด้วยความแค้นเคือง พระมหินทร์จึงได้วางแผนให้พระเจ้าไชยเชษฐาทำทียกกองทัพลงมาตีกรุงศรีอยุธยาทางเมืองพิษณุโลก สมเด็จพระมหินทรฯก็จะขึ้นไปทำทีว่าจะไปช่วยรักษาเมือง แล้วจะร่วมมือกันกำจัดพระมหาธรรมราชาเสีย ฝ่ายพระมหาธรรมราชาเมื่อทราบข่าวว่าเมืองลานช้างเกณฑ์กองทัพจะมาตีเมืองไทย ก็บอกลงมายังกรุงศรีอยุธยา แต่ก็ระแวงว่าจะเป็นกลอุบายสมเด็จพระมหินทรฯจึงรีบให้ไปทูลพระเจ้าบุเรงนองขอกองทัพเมืองหงสาวดีมาช่วยด้วยอีกทางหนึ่ง ดังนั้นเมื่อสมเด็จพระมหินทรฯได้ทราบข่าวศึกจากพระมหาธรรมราชาก็ให้พระยาสีหราชเดโชชัยกับพระยาท้ายน้ำคุมพลอาสายกกองหน้าขึ้นไปช่วยรักษาเมืองพิษณุโลกแต่ตรัสสั่งเป็นความลับไปว่าเมื่อเมืองพิษณุโลกลูกล้อมแล้วให้เป็นไส้ศึกเสีย แต่พระยาทั้งสองกลับเอาความลับไปบอกแก่พระมหาธรรมราชาให้ทรงทราบซะอีก พระมหาธรรมราชาจึงเตรียมการป้องกันเมืองพิษณุโลกทั้งจากอยุธยาและลานช้าง