ดุจดัง แสงจันทร์ ส่องฟ้า
งดงาม นวลตา เมื่อเห็น
ราตรี นี้ช่าง เยือกเย็น
ลอยเด่น เป็นสง่า นภาไกล
ไร้ซึ่ง แสงดาว วาววับ
มาประดับ ร่วมเรียง เคียงใกล้
โอ้จันทร์ อันแสน อำไพ
งดงาม กว่าใคร ในราตรี
ดาวนี้ รู้แน่ แก่ใจ
จันทร์เอ๋ย ไร้ใจ ให้พี่
สี่งเดียว ที่ทำเจ้า สุขฤดี
คือให้ ตัวพี่นี้ อยู่ไกลๆ
รักเขาหมดใจ ไปข้างเดียว
เศร้าแท้เชียว เสี้ยวฤดี ไม่มีให้
เห็นเธอสุข ฉันนี้ก็ชื่นใจ
ไม่เป็นไร แม้เธอนั้น ไม่หันมอง
ห่างจันทร์
เศร้าแท้เชียว เสี้ยวฤดี ไม่มีให้
เห็นเธอสุข ฉันนี้ก็ชื่นใจ
ไม่เป็นไร แม้เธอนั้น ไม่หันมอง