เราทำตัวเองเองทั้งนั้น (ไม่มีสาระไม่รู้เรื่องอะไรเป็นเรื่องอะไร)

คือตอนที่เราเรียนในห้องเรียน เรานั่งหน้าสุด แล้วเพื่อนร่วมชั้นของเรามองไม่เห็นกระดาน เธอจึงพูดว่าเรื่องผมเรา มันคงจะบังเพื่อน แล้วเธอก็พูดกับเพื่อนของเธอว่า เธอโชคดีมาก เธอจะชอบพูดกับเพื่อนของเธอ เหมือนว่าเราทางอ้อมรึเปล่า? ตอนนั้นเธอก็พูดกับเพื่อนของเธอว่าตัวเธอไม่มีเพื่อนคบ ต้องรอจนกว่าจะเรียนจบ ซึ่งเราก็ไม่มีเพื่อนคบเลย จริงๆก็เคยมีนะแต่เขาดันไม่เรียนต่อแล้ว และก็มีอีกที่ย้ายออกไปแล้ว และเราก็เคยถูกว่าแบบนี้แต่ไม่ใช่จากพวกเธอนะ ตอนนั้นเธอก็เคยว่าเราอ้วน ใส่เสื้อไม่ดูตัวตัวเอง ใส่เสื้อซ้ำๆ หรือจะเป็นตอนที่เราวาดรูปเล่น ใช่และตอนเรียนคาบต่อมาน่ะ เราเดินเข้าห้องเรียน แล้วเธอดูเหมือนจะยิ้มๆ ใช่สิเราอยู่กลุ่มเดียวกับเธอด้วย แล้วเด็กห้องเราก็มีน้อยด้วย ใช่พอเรานั่งลงไปแล้วเพื่อนๆกลุ่มที่เรานั่งด้วยเขาว่าผมเรา แล้วหัวเราะกัน จริงๆเราก็ตัดแบบนี้มาน่าจะ1ปีได้แล้วแต่พึ่งจะมาตัดให้มันสั้นลง พวกเธอก็เคยพูดถึงผมของเรานะ เราไม่มั่นใจเลย จริงๆก่อนน่านี้เราก็กลัวว่าเพื่อนจะว่าผมของเราเลยไม่กล้าที่จะให้เพื่อนเห็น เราก็ไม่ได้ชอบอะไรในตัวเองหรอกนะ และเรามีแต่ข้อเสีย และเราจะไม่เรียนต่อ เพราะเราเป็นคนเรียนแย่ ขาดบ่อย เรียนต่อก็ไม่ช่วยอะไรหรอก คนเรียนก็คือจะได้เป็นอะไรกันหมด และเราขี้เกียจมาก ติดโทรศัพท์ แล้วเราก็กลัวสังคมด้วย แต่เราอยากเรียนต่อเพราะอยากเป็นเพื่อนกับเพื่อนคนนึงเราผิดมากมั้ยที่เราไม่ได้คิดที่จะเรียนต่อเพื่อนำไปประกอบอาชีพของตัวเอง? เราพูดถูกมั้ย? เราเขียนแค่นี้นะเราไม่รู้แล้วว่าจะเขียนอะไร งงที่เราเขียนมั้ย?