ใครจะรักเราเท่าตัวเรามีไหม

คนที่สุข ทุกข์ ร่วมชะตากรรม ใช้ชีวิตกับเราตลอดเวลาก็คือตัวเราเอง ดีใจ หัวเราะ ร้องไห้ เหนื่อย เศร้าเหงาแค่ไหน คนที่อยู่ด้วยตลอดเวลา คือตัวเราเอง รักใครมากแค่ไหน ยึดติดกับใคร อะไรมากแค่ไหน สุดท้ายก็ต้องจากกันอยู่ดี ไม่ยึดมั่นในรักใครก็ไม่ทุกข์ เมื่อวานรักกัน วันนี้ไม่รัก พรุ่งนี้ก็ยังไม่แน่ว่าจะกลับมารักหรือไม่รัก การเปลี่ยนแปลง ความไม่แน่นอนเป็นเรื่องธรรมดา ธรรมชาติของชีวิต รักอะไรรักใคร ซักวันก็ต้องเปลี่ยนไป แต่อย่างน้อยคนที่อยู่กับเรายาวนานจนสิ้นอายุขัยคือตัวเราเอง ดังนั้น เราจึงควรเมตตาตัวเองก่อน สงสาร เห็นใจตัวเองก่อน ทำความเข้าใจตัวเองให้ดีก่อน เป็นเพื่อนที่ดี ดูแลตัวเองดีๆ ก่อน ให้ความรัก ความเอาใจใส่กับตัวเอง รักแท้ที่คู่ควรแก่การดูแล อย่างแท้จริง