
ขอย้อนกลับไปสิบกว่าปีก่อน
เราได้ไปเที่ยวกับแก๊งเพื่อน
4 สาวมั่ง เกือบสาวมั่ง
และเลยสาวไปแล้ว (แบบเรา)
ไปเที่ยวจังหวัดอุบลราชธานี
ครั้งแรกที่ได้ไปตะลุยดินแดนอีสานใต้
และเป็นครั้งแรกด้วย
ที่ได้นั่งเครื่องบิน!!!
จุดมุ่งหมาย
คือจะไปเยือนสามพันโบก...
อ่านจากหนังสือสารคดี
เห็นว่าเป็นแกรนด์แคนยอนเมืองไทย
ต้องไปให้ได้เลย...
ด้วยสายการบินหางแดง
ใคร ๆ ก็บินได้
~~~ Everyone can fly ~~~
สโลแกนแสนไพเราะ ติดหูได้อีก...
ขอบอกว่าตื่นเต้นมากกก...ค่ะ
เคยแต่นั่งรถ ลงเรือ
ครั้งนี้ได้เหินฟ้า
ดี๊ด๊าเหลือหลาย...
และความหูอื้อก็คืบคลานเข้ามา...
ไม่ให้รู้ตัวก่อน

ตอนเครื่องบินทะยานขึ้นฟ้า
หูตาพร่ามัวไปอีกค่ะ
ได้มาลองลิ้มชิมรส
ก๋วยจั๊บอุบล + หมูยออุบล
เส้นเหนียวนุ่มหนึบ
หมูยอ ก็เนื้อแน่น
หอมพริกไทย
ไม่เหมือนที่บ้านเราเลยค่ะ
แก๊งเรา...
พี่ไกด์ท้องถิ่น ถ่ายรูปนี้ให้ค่ะ 📷
มุมนี้ ดูอลังการมากมาย...
เป็นรูปที่คู่ควรขยายแปะข้างฝาบ้าน
เสื้อขาว คือเราเองค่ะ

โบกมิกกี้เมาส์ในตำนาน
เป็นการบอกว่า
ข้า มา ถึง 3,๐๐๐ โบก แล้ว!!!
จำได้ว่าต้องปีนป่าย
เดินเลาะไปตามก้อนหิน
ใหญ่บ้าง เล็กบ้าง
บางก้อนก็ลื่น
บางเส้นทางต้องสไลด์ลงก็มีนะ
ต้องตั้งสติ และ ระมัดระวังมาก ๆ เลยค่ะ
"โขงสีปูน มูลสีคราม"
ได้มาเห็นที่อุบลฯ นี่ล่ะค่ะ
เสาเฉลียง
ก็ได้มาเยือน
สวยงาม และร้อนมากมาย...
เรามีของฝากกลับมาให้คุณแม่ด้วยนะคะ
เค็มบักนัด
ของฝากจากอุบลราชธานี
ใส่ขวด อย่างดี
เค็มบักนัดราคาไม่ถึงร้อย
ค่าโหลดกระเป๋าครึ่งพัน...
ของเหลวหลายกระปุกค่ะ

อร่อยดีนะคะ
แต่ต้องมาปรุงเพิ่ม
ใส่หมูสับ เติมมะนาว พริก
เพราะเค็มสมชื่อจริง ๆ
มีเนื้อปลาใส่มาเป็นต่อน ๆ
สับปะรด ในเค็มบักนัด
คือชุ่มฉ่ำ และนัวมาก ๆ
คุณแม่ก็บอกนะคะ
ว่าอยากให้เราไปเที่ยวแบบนี้อีก
เพราะจะได้ลองกินอาหารที่หลากหลาย
และมีของแปลก ๆ ใหม่ ๆ มาฝากที่บ้าน
แต่เพื่อน ๆ อยู่กรุงเทพฯ
ไม่ค่อยได้เจอกันเลย
ที่จริง รูปมีมากกว่านี้อีกค่ะ
แต่อยู่ใน One Drive
Hotmail โบราณคร่ำครึ
เปิดไม่ได้แล้ว
นี่ต้องไปเซฟจากเฟซบุ๊ก
แม้ความชัดจะแค่ 144p
แต่ความประทับใจ
จากทริปนี้ คือจำไม่ลืมจริง ๆ ค่ะ
ไม่ว่าจะเป็น...
ความเหงื่อไหลไคลย้อย
ความน่องตึง หัวเข่าแตก
(ตอนปีนป่ายก้อนหิน)
คนอื่นใส่กางเกงยีนส์
แต่เราใส่กางเกงขาสั้นประมาณเข่า
เพราะคิดว่าน่าจะคล่องตัวกว่า
เลือดโชกสิคะ >.,<
ก็เป็นประสบการณ์เลย
ว่าถ้าเที่ยวลุย ๆ
กรุณาใส่กางเกงหนา ๆ
หน้าไม่ต้องโบ๊ะ
เพราะเหงื่อออกที
สภาพคือ...
This is lesson learned xDDs
3,๐๐๐ โบก... โยกไปก็โยกมา 🫰
ขอย้อนกลับไปสิบกว่าปีก่อน
เราได้ไปเที่ยวกับแก๊งเพื่อน
4 สาวมั่ง เกือบสาวมั่ง
และเลยสาวไปแล้ว (แบบเรา)
ไปเที่ยวจังหวัดอุบลราชธานี
ครั้งแรกที่ได้ไปตะลุยดินแดนอีสานใต้
และเป็นครั้งแรกด้วย
ที่ได้นั่งเครื่องบิน!!!
จุดมุ่งหมาย
คือจะไปเยือนสามพันโบก...
อ่านจากหนังสือสารคดี
เห็นว่าเป็นแกรนด์แคนยอนเมืองไทย
ต้องไปให้ได้เลย...
ด้วยสายการบินหางแดง
ใคร ๆ ก็บินได้
~~~ Everyone can fly ~~~
สโลแกนแสนไพเราะ ติดหูได้อีก...
ขอบอกว่าตื่นเต้นมากกก...ค่ะ
เคยแต่นั่งรถ ลงเรือ
ครั้งนี้ได้เหินฟ้า
ดี๊ด๊าเหลือหลาย...
และความหูอื้อก็คืบคลานเข้ามา...
ไม่ให้รู้ตัวก่อน
ตอนเครื่องบินทะยานขึ้นฟ้า
หูตาพร่ามัวไปอีกค่ะ
ได้มาลองลิ้มชิมรส
ก๋วยจั๊บอุบล + หมูยออุบล
เส้นเหนียวนุ่มหนึบ
หมูยอ ก็เนื้อแน่น
หอมพริกไทย
ไม่เหมือนที่บ้านเราเลยค่ะ
แก๊งเรา...
พี่ไกด์ท้องถิ่น ถ่ายรูปนี้ให้ค่ะ 📷
มุมนี้ ดูอลังการมากมาย...
เป็นรูปที่คู่ควรขยายแปะข้างฝาบ้าน
เสื้อขาว คือเราเองค่ะ
โบกมิกกี้เมาส์ในตำนาน
เป็นการบอกว่า
ข้า มา ถึง 3,๐๐๐ โบก แล้ว!!!
จำได้ว่าต้องปีนป่าย
เดินเลาะไปตามก้อนหิน
ใหญ่บ้าง เล็กบ้าง
บางก้อนก็ลื่น
บางเส้นทางต้องสไลด์ลงก็มีนะ
ต้องตั้งสติ และ ระมัดระวังมาก ๆ เลยค่ะ
"โขงสีปูน มูลสีคราม"
ได้มาเห็นที่อุบลฯ นี่ล่ะค่ะ
เสาเฉลียง
ก็ได้มาเยือน
สวยงาม และร้อนมากมาย...
เรามีของฝากกลับมาให้คุณแม่ด้วยนะคะ
เค็มบักนัด
ของฝากจากอุบลราชธานี
ใส่ขวด อย่างดี
เค็มบักนัดราคาไม่ถึงร้อย
ค่าโหลดกระเป๋าครึ่งพัน...
ของเหลวหลายกระปุกค่ะ
อร่อยดีนะคะ
แต่ต้องมาปรุงเพิ่ม
ใส่หมูสับ เติมมะนาว พริก
เพราะเค็มสมชื่อจริง ๆ
มีเนื้อปลาใส่มาเป็นต่อน ๆ
สับปะรด ในเค็มบักนัด
คือชุ่มฉ่ำ และนัวมาก ๆ
คุณแม่ก็บอกนะคะ
ว่าอยากให้เราไปเที่ยวแบบนี้อีก
เพราะจะได้ลองกินอาหารที่หลากหลาย
และมีของแปลก ๆ ใหม่ ๆ มาฝากที่บ้าน
แต่เพื่อน ๆ อยู่กรุงเทพฯ
ไม่ค่อยได้เจอกันเลย
ที่จริง รูปมีมากกว่านี้อีกค่ะ
แต่อยู่ใน One Drive
Hotmail โบราณคร่ำครึ
เปิดไม่ได้แล้ว
นี่ต้องไปเซฟจากเฟซบุ๊ก
แม้ความชัดจะแค่ 144p
แต่ความประทับใจ
จากทริปนี้ คือจำไม่ลืมจริง ๆ ค่ะ
ไม่ว่าจะเป็น...
ความเหงื่อไหลไคลย้อย
ความน่องตึง หัวเข่าแตก
(ตอนปีนป่ายก้อนหิน)
คนอื่นใส่กางเกงยีนส์
แต่เราใส่กางเกงขาสั้นประมาณเข่า
เพราะคิดว่าน่าจะคล่องตัวกว่า
เลือดโชกสิคะ >.,<
ก็เป็นประสบการณ์เลย
ว่าถ้าเที่ยวลุย ๆ
กรุณาใส่กางเกงหนา ๆ
หน้าไม่ต้องโบ๊ะ
เพราะเหงื่อออกที
สภาพคือ...
This is lesson learned xDDs