คือต้องเล่าก่อนว่าผมกับแฟนอยู่กินบ้านเดียวกันนะครับ ผมรู้สึกเหมือนผมไม่มีค่าอะไรเลย ผมกลายเป็นผิดทุกอย่าง เรียกร้องอะไรไม่ได้เลย ทั้งๆที่ผมให้ทุกๆอย่างกับเขาแล้วมันก็ยังไม่ดีพอ
ผมทั้งเรียนทั้งทำงานไปด้วย เงินทุกบาททุกสตางค์ทึ่ผมหามาได้ผมให้เขาหมดอยากกินไรไกลแค่ไหนผมก็พาไปวันไหนผมเหนื่อยมากจากเรียนหรือทำงานเขาขอให้ผมพาไปไหนต่อให้ผมเหนื่อยแทบตายก็ไม่กล้าปฏิเสธเพราะกลัวเขาไม่พอใจ โทรศัพท์ผม ผมให้เขาดูทุกอย่างมีเฟสไอจีหมดทุกรหัสอยากดูอะไรผมให้ดูหมด แต่ผมจะขอดูของเขา เขาไม่ให้ผมดูเลยปฏิเสธทั้งหมด อ้างไปเรื่อยเวลาจะขอดู ชอบว่าชอบด่าผมสารพัด ทั้งที่มันแค่เรื่องเล็กน้อยแต่พอเขาทำอะไรผิดผมว่าอะไรเขาไม่ได้เลยพอว่าก็ไม่พอใจ โกรธบ้าง งอนบ้าง แล้วพอเขาไม่พอใจก็ชอบพูดว่า “ว่ากูอย่างงั้นอย่างงี้แล้วอยู่กับกูทำไม” เวลาทะเลาะกันถ้าเขาผิดเขาจะชอบขุดเรื่องเก่าๆที่ผมทำไม่ดีมาว่าผมทั้งที่มันผ่านมาเป็นปีๆแล้ว
ผมยอมรับนะว่าเมื่อก่อนอ่ะผมมันทำตัวแย่จริงๆแต่หลังจากที่ผมคิดได้ผมก็กลับตัวเป็นคนที่ดีมากๆแล้ว ก็ยังโดนพูดถึงเรื่องเก่าๆที่ผ่านมานานแล้ว ทำให้ผมรู้สึกว่าที่ผมปรับตัวมันไม่มีความหมายเลย

ผมไม่ไหวแล้วครับผมอยากจะตัดใจกับผู้หญิงคนนี้มาก ผมเหนื่อย แต่ทุกครั้งที่จะตัดใจมันก็ทำไม่ได้เพราะผมรักเขามาก เขาไล่ผมตลอดตอนทะเลาะกันแต่ผมไม่ไปเองเพราะตัดใจไม่ได้คนมันรักมากๆอ่ะจนยอมหมดทุกอย่าง จนถึงตอนนี้ผมไม่ไหวแล้วผมอยากเลิกรักเขาสักที

ใครอยากรู้อะไรเพิ่มเติมเพื่อจะแนะนำ ถามได้เลยนะครับทุกเรื่อง

ใครมีวิธีช่วยผมหน่อยนะ ขอบคุณครับ🙇‍♂️