ขออนุญาตลบค่ะ

คือเราเป็นคนขี้อิจฉามาตั้งแต่เด็กๆแล้ว แต่แค่ไม่ได้บอกใครว่าเรารู้สึกยังไง ไม่ค่อยพูด เราขี้อิจฉาทุกคน อิจฉาญาติที่อาม่ารักมากว่า(ไม่ได้รู้สึกไปเองนะเพราะทุกคนในครอบครัวก็รู้อยู่) อิจฉาญาติที่ไม่ต้อง

เพราะ.. 1.เจอพวกมโน ขี้โม้ 2.เจอพวกเงินเดือนเยอะซะเปล่าแต่บริหารจัดการไม่ได้ต้องมาขอคำแนะนำ 3.อิจฉา 4.สังคมรอบตัวเจอแต่คนรายได้สองหมื่นสามหมื่น ไม่รู้ว่าโลกกว้างเขาไปถึงไหน

สำหรับเราก็เป็นเพราะ 1.เราอ้วนนั่นเองค่ะ ฮ่าๆ (จะแฉชีวิตตัวเองทำไม😅) แต่เราพอใจหน้าตาตัวเองนะ แค่ไม่พอใจหุ่น อย่าพูดถึงการออกกำลังกายเลย > < ถ้าผอมก็ดูดีอะ ฮ่าๆ (มั่นใจเกิ้น)😝 2.เราเป็นคนขี้อา

คือตอนนี้เป็นเด็กมหาลัย แล้วรู้สึกว่าสังคมให้โอกาสคนที่หน้าตาดีกว่าในเกือบทุกด้านเลยค่ะ แล้วตัวเองก็มีเพื่อนสนิทที่หน้าตาดีมาก แล้วรู้สึกอิจฉาทุกครั้งที่เค้าได้โอกาสหรือได้รับสิทธิพิเศษการปฏิบัติตนจาก

ไม่เคยทำไรถูกใจเลย ไม่มีอะไรที่เขาภูมิใจ วัน ๆเอาเเต่โดนว่า พอเราพูดก็บอกเราอิจฉาพี่-น้อง ไม่นึกถึงพี่น้อง ด่าเราทุกวันทำไรไม่เคยได้ดีนิสัยเลวเหมือนพ่อ คำก็เลว สองคำก็เลว เเละก็มีอีกคำที่เราคิดว่าเค้า

เราเป็นผญนะคะแต่นิสัยห้าวหน้าดุมากมีกล้ามขาเหมือนผชด้วยมีเส้นเลือดแบบคือเราเป็นผู้หญิงนะคะมันไม่ควรจะมีไหมอะ และมือคือแบบเหมือนมือผู้ชายอะเสียงพูดแต่ละทีคือเสียงใหญ่แต่ก้ไม่ขนาดนั้นนะบางทีก้แอบอิ

เรามีความรู้สึกต้องการโดนคนเอาใจมากๆเลยค่ะ เหมือนเป็นคนขี้อิจฉาต้องการคนสนใจมากๆ อย่างเช่นพี่ที่ร้านมีพี่สนิทเขาก็คุยกันเรียกกันตลอดเวลา แล้วเราล่ะเรารู้สึกเหมือนแกะดำเหมือนอากาศ แบบว่าเรามาอยู่อะไรตร

เอาแค่อิจฉาพอนะครับ เราไม่ควรริษยาคนอื่น