ตัดสินใจทำธุรกิจผิดไป เหมือนละลายเงินที่เราอุตส่าห์เก็บไว้ มีใครเคยเป็นเหมือนเราบ้างมั้ย ควรจะตัดสินใจยังไงดี

เดิมทีเราเปิดร้านเหล้านั่งชิว มา 12 ปี ตั้งแต่สาวจนแก่ 6 ปีแรก ร้านบูมมาก ลูกค้าเต็มทุกวัน มี Fc ติดตามร้านมากมาย ( ปี 2555 ศรษฐกิจช่วงนั้นมันดีมาก) จนมาปี 60  เราต้องย้ายทำเลร้านแต่ก็อยู่ไม่ไกลจากที่เก่า ลูกค้าก็ยังตามมาอุดหนุนเหมือนเดิน ชื่อเสียงร้านเติบโตจนเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวาง ด้วยเพราะตัวเราเองเป็นคนเฟรนลี่ ดูแลลูกค้าทุกโต๊ะด้วยตัวเอง และก็ดื่มทุกวันกับลูกค้า จนในใจเราคิดว่าร่างกายเราจะเป็นอะไรไปก่อนเวลาอันควรมั้ย  พอเจอวิกฤติโควิด ระลอกแรก 1-2 ร้านเราต้องปิด มันก็เลยเป๋นช่วงเวลาที่ทำให้เราได้พักดื่ม พอสถานการณ์ปกติ กลับมาเปิดร้านได้ก็ขายดีมาก เพราะคนอัดอั้นมานาน เหมือนเดิมคือต้องดื่มกับลูกค้า แต่ชีวิตที่ทำร้านนี้เรามีความสุข ได้เจอผู้คนมากหน้าหลายตาหลากหลายอาชีพและมีความภูมิใจที่ทุกคนรู้จักร้านเราเราสร้างแบรนด์ร้านเราให้เป็นที่รู้จักได้ ในระดับหนึ่ง โดยที่เราเป็นผู้หญิงและทำเพียงคนเดียว  ก็เลยตั้งเป้าหมายไว้ว่าถ้าร้านครบ 12 ปีเมื่อไหร่เราจะหยุดทำร้านและหาอาชีพอื่น ที่ไม่ต้องดื่มทุกวันแทน เพราะอายุก็มากแล้ว (53 ปี) ก็เลยมาหันมาทำธุรกิจร้านชานมไข่มุกโดยซื้อแฟรนไชส์มาแล้วก็ไปเปิดในคอมมูนิตี้มอลล์ของจังหวัด ลงทุนไปประมาณห้าแสน แต่ปรากฏว่าพอมาทำจริงๆแล้วมันไม่ใช่สิ่งที่เราทำแล้วมีความสุขด้วยเลย มันแตกต่างกับการทำร้านเหล้ามากด้วยอารมณ์และความรับผิดชอบแน่นอนรายได้ด้วย จนเราคิดว่าจะกลับไปทำร้านเหล้าเหมือนเดิม (สถานที่เดิมเพราะเรายังเช่าเก็บไว้ ) แล้วจะทิ้งธุรกิจร้านชานมไข่มุกไปเลยซึ่งมันก็เหมือนเราต้องทิ้งเงิน 500,000 บาทที่เราลงทุนไป ซึ่งถ้าเซ้งต่อก็คงจะได้คืนมาไม่มาก ที่เล่ามาทั้งหมดนี้อยากถามเพื่อนสมาชิกคนไหนเคยลงทุนแล้วพลาดเหมือนเราบ้างไหมหรือว่านี่เป็นแค่บทเรียนแรกที่เราเจอหลังจากที่เราหันมาทำธุรกิจที่เราไม่ถนัด 🥺