การดับไม่เหลือ

จิตเปลี่ยนไปเพราะอะไร รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาน ก็ให้รู้เพราะอะไร เป็นหนึ่งขณะที่จิตตั้งอยู่ จิตที่ตั้งอยู่นั้นดับลงพร้อมกับอาการ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาน ก็รู้ว่าดับลง เป็นหนึ่งขณะที่จิตดับ

จิตคือรู้เป็นได้ทั้งความหมายโลกียและโลกุตระ จะเอาความหมายอย่างไหน จิตเป็นให้ได้ รู้เปลี่ยนสภาพเป็นจิตสังขารเพราะไม่อุเบกขากับรู้   อุเบกขา เอกคตา เป็นตัวกำหนดว่าเห็นสภาวะรู้จริงหรือไม่ จิตไม่ตั้ง

1.จิตสังขารคือสิ่งถูกรู้ในแต่ละขณะจิตที่เอามารู้ มีสติในวิญญานรู้ เป็นการเริ่มกระบวนการขัด 2.จิตคือ สภาพจิตใจ ความรู้สึก อันเป็นผลที่ปรากฏ หลังจากผ่านกระบวนการ 1 รู้จิตสังขารเกิดดับไปแต่ละขณะ อันเป็นผ

การภาวนา หลักมีแค่2อย่าง รู้เวทนาในเวทนา และรู้จิตในจิต ให้เริ่มจากแยกรูปนาม แยกรูปนามคือ ยกจิตขึ้นความว่างจะเห็น กายก็ส่วนหนึ่ง จิตก็ส่วนหนึ่ง เมื่อแยกได้ก็ให้รู้ที่จิต จะเห็นจิตว่างเบา ไม่มีตัวตน(เว

คำในพระไตรปิฎก ส่วนใหญ่ เป็นคำกิริยา ไม่ใช่คำนาม 1.รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาน เป็น กิริยารู้ 2.ดับตัวตน เป็นกิริยารู้ 3.ฌาน เป็นกิริยารู้ 4.สุญญต อนิมิต อัปณิหิต สมาธิ เป็นกิริยารู้ 5.ญาน เป็นกิ

หากมีสติสัมปชัญญะดีพอ จะเห็นชีวิตเป็นเพียงการมาประกอบกันของขันธ์5 มีจิตเป็นเหตุแห่งการมาประกอบกันนั้น เห็น รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาน เป็นสิ่งที่ลอยล่องในอากาส มีช่องว่าง รูพรุน ระหว่าง จิตกับแต่ละ

การวิปัสนาเพื่อให้เข้าถึงจิตที่มีความละเอียด ลักษณะจิตเดิมมีความละเอียด มีพลัง  เมื่อจิตที่หยาบถูกทำลาย (จิตที่ไปตามแรงแห่งขันธ์) ลักษณะจิตเดิม ที่สงบ สว่าง ละเอียด จะปรากฏขึ้นมา  เมื่อยกจิต