เราแอบชอบคนคนนึงตั้งแต่ปีหนึ่งเราเจอเขาครั้งแรกตอนเราเรียนเซคเดียวกันแต่เป็นเซคใหญ่คนประมาณห้าหกร้อยคน เราเจอเขาครั้งแรกเรารู้สึกว่าชอบเขามากๆ เราบอกเพื่อนเราว่าเราชอบเขาตั้งแต่นั้นมาเราก็จะมองหาเขาตอนเรียนวิชาที่เรียนด้วยกันตลอด จะมีบางครั้งที่เราจะจะเจอกันนอกมหาลัยบ้าง แล้วก็เจอในที่สวนเดินเล่นตอนเย็น เจอเขาที่สนามกีฬาบ้าง ที่ยิมบ้าง เราชอบมองหาเขาตลอด พอใกล้จบปีหนึ่งเราเจอคอนเทคเขาเราเลยติดตามเขาไปซึ่งเขาก็ไม่ได้ติดตามเรากลับ เราก็ติดตามชีวิตเขาผ่านโซเซียลมาเรื่อยๆ จนเราขึ้นปีสองเหมือนมีคนมาเล่นตลกเพราะเราได้มารู้จักกันแล้วได้มาสนิทกันมากๆเราอยู่กลุ่มเดียวกัน ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ แต่พอเรามาสนิทกันเพื่อนสนิทเราที่เราเคยบอกว่าเราชอบคนนั้นเขาไปสนิทกับคนนั้นเราเป็นคนนอกมองไปเราว่าเขาน่าจะชอบกันเรารู้สึกใจหายนิดหน่อยแต่เราไม่รู้ว่าเราควรถามเพื่อนเราตรงๆเลยไหมว่าชอบคนนั่นหรือป่าว เรากลัวถามไปแล้วเราจะไม่เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมแต่เรามองดูเรารู้ว่าเขาต้องรู้สึกดีให้กันแน่ๆเราลองรวมความกล้าถามเขาทั้งสองคนไปสรุปแล้วว่าเขาชอบกันจริงๆ ตอนแรกเสียใจมากที่เพื่อนสนิทเราทำแบบนี้ที่ได้ไปสนิทกับคนนั้นชอบเขาแต่ไม่เคยบอกเรา เราก็รู้ว่ามันยากที่จะบอกเราเพราะเราชอบเขาคนนั้นมาตั้งนานแล้วแต่แค่อยากได้ยินจากปากของเจ้าตัวมากกว่าที่เราจะรู้เอง มันคงจะรู้สึกเจ็บน้อยกว่านี้มั้ง พอเราได้รู้ด้วยตัวเองเรารู้สึกเสียใจมากๆ ทีนี้เราควรเอาไงต่อไปดีเราไม่อยากเสียใครไปทั้งนั้น หรือว่าเราควรถอยออกห่างจากสองคนนั้นไปเลย แต่นั้นก็เพื่อนสนิทเรา แต่เราก็อยากรักษาใจตัวเอง เราไม่รู้ว่าเราควรทำยังต่อ