ถ้ายังแยกจิตออกจากขันธ์ 5 ไม่ได้ก็จะหลงอยู่ร่ำไปว่า จิต คือ ขันธ์ 5

โลภ โกรธ หลง ชอบใจ เสียใจ ดีใจ คิดนึก เป็นจิตสังขาร เป็น อายาตนภายใน มโนวิญญาน เป็นผัสสะ ได้ยิน เห็นภาพ เป็น อายาตนภายนอก เป็นผัสสะ ทั้งอายาตนภายนอก ภายใน ต่างเป็นประตูผัสสะ กระทบอะไร ก็กระทบจิต จิ

กิเลสเป็นขันธ์ไหมครับ ถ้าไม่ใช่ขันธ์แล้วเหมือนจิตไหมครับ คือไม่มีขันธ์?

สวัสดีครับ พอดีเพิ่งเริ่มศึกษาศาสนาพุทธ แล้วก็ได้ไปลองอ่านลองฟัง ลองปฏิบัติดูบ้าง ซึ่งเท่าที่ฟังมา พระศาสดาทรงกล่าวถึงอานิสงส์ของอานาปานสติ เอาไว้มากทีเดียว ทรงถึงกับกล่าวไว้ว่า แม้เจริญเพียงชั่วลัดนิ

1.ขันธ์5 เป็นตัวที่จิตเข้ามาคลุกคลีแล้ว จิตเปลี่ยน จิตถูกปรุงแต่ง ดั่งman อดกไปเที่ยวนอกบ้านจนลืมคนที่บ้าน 2.ที่บ้านเป็นดั่งจิตอยู่กับตัวจิตเอง มีความสุขอยู่กับที่บ้าน 3.ขณะที่จิตหลง จึงเป็นจิตที่ท

แยกจิตออกมาเป็นผู้ดู คือยกจิตขึ้นความว่าง คือทุกขณะการรับรู้“ให้มีจิตที่ว่างเบาเป็นหลักตั้งอยู่ภายใน” หลักที่ตั้งอยู่ภายใน เป็นสมาธิ อรูปฌาน เป็นอากาสา อากิญ อานันจา ในชั่วลัดนิ้วมือเด

ความหลุดพ้นเกิดได้ในหนึ่งขณะจิต เป็น“หนึ่งขณะจิต ที่หลุดพ้นจากจิต” จิตที่เป็นฌาน จะเห็นได้ชัดว่า ขณะนี้มีผัสสะอะไร กระทบจิต กระทบด้วย วิญญานทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ แลแยกได้ชัดว่า วิญญา