นักเขียนบทละครชื่อ "ศัลยา" ผลงานโดยรวมเป็นยังไงคะ?

เธอเคยเป็นนักเขียนบทลูกหม้อวิกขนส่ง  เป็นญาติฝั่งเมียของไพรัช สังวริบุตร  โด่งดังจากละครแนวย้อนยุคของช่องเจ็ดหลายเรื่อง  และละครคู่กรรมเวอร์ชั่นโกโบริมาดสวย  ซึ่งกลายเป็นละครเรตติ้งสูงที่สุดในประเทศ  จำได้ว่ายืดฉากพระเอกตายออกไปนานมาก  จนถูกวิจารณ์ว่านายทหารญี่ปุ่นหน้าหวาน  ช่างตายยากตายเย็นเหลือแสน  แต่ส่วนหนึ่งที่ละครรีเมคซ้ำซากเรื่องนี้ดังขนาดนั้น  คงเป็นเพราะโครงเรื่องและบทสนทนาของ "ทมยันตี" ที่แข็งแรงมากด้วย  ทุกวรรคทุกตอนคือความคมคาย  จนนำบทพูดมาใช้ได้เกือบทั้งหมด

(เธอเคยให้สัมภาษณ์ว่าชอบเขียนบทละครแนวพีเรียด  เพราะมีภูมิรู้ในด้านนี้อยู่มาก  บางทีการเขียนบทละครแนวปัจจุบันอาจยากกว่า  เพราะต้องหมุนตามยุคสมัยโลกให้ทัน)  

กระทั่งในยุคกลาง ๆ ชื่อของ "ศัลยา" ก็กลับมาผงาดอีกครั้ง  กับละครหลงเงาจันทร์  จนเกิดประโยคทอง "พิมพ์ไม่สู้" ขึ้นมาใส่ปากกบ-สุวนันท์  ทำให้นางเอกยิ้มเก๋กลับมาเฉิดฉายได้อีกคำรบ  หลังจากประสบกับคำว่าซุปตาร์ขาลง

พอย้ายมารับงานนอกค่าย  กลายเป็นนักเขียนอิสระ  ชื่อของนักเขียนบทละครมือทอง  ก็ยังคงหอมหวนชวนดม   ด้วยความนิยมจากละครดอกส้มสีทอง  ที่เรียกเรตติ้งให้กับวิกน้อยสี  และแจ้งเกิดให้ชมพู่-อารยาเป็นนางเอกแถวหน้าแบบเต็มตัว  หลังจากลูกผีลูกคนอยู่หลายปี  

แต่ชีวิตของคน  ก็คงเหมือนกับทะเล  ที่ไม่เคยสงบงามราบเรียบ 
เพราะอีกหลายปีต่อมา  เธอก็มีปัญหากับบทละครบางเรื่อง  บางช่อง
เช่น  การเขียนบทช้าให้กับทรายสีเพลิง  จนลูกสาวผู้จัดมาเฟีย  ที่มีชื่อคล้ายอวัยวะสตรี  ต้องขอเปลี่ยนคนเขียนบทกลางคัน 
กระทั่งสถานีช่องเล็ก ๆ แห่งหนึ่งยังขอยกเลิกบทละครแนวสร้างสรรค์สังคมที่เธอเขียนไป  ด้วยเหตุผลที่เบื้องบนอ้างไว้ว่า  บทละครดูแบน  ขาดมิติในความเป็นมนุษย์  เมื่อเธอทราบเหตุผลทั้งหมด  ก็ทำได้เพียงยกไหล่ให้นักข่าวที่สัมภาษณ์อยู่  

และในปัจจุบันกับละครพรหมลิขิตที่เพิ่งจบไป  พร้อมกับการเปิดศึกน้ำหมึก  ของนักเขียนบทละครและนักเขียนนิยายเจ้าของเรื่อง  

คุณคิดว่าชื่อของ "ศัลยา" ดังมาจากฝีมือเขียนบทละครของเธอ  หรือเป็นเพราะสร้างมาจากนิยายที่โด่งดัง  และมีโครงเรื่องที่แข็งแรงอยู่แล้วคะ ?
และคุณคิดยังไงกับผลงานของเธอในภาพรวมคะ ?  

ขอบคุณมากค่ะ