อย่าล้อเล่นกับสิ่งที่มองไม่เห็น

สวัสดีครับ ผมจะไม่ขอพูดไรมาก เข้าเรื่องก็แล้วกันครับ ตามหัวข้อเลยครับ ผมเป็นคนต่างจัหวัด ได้มาเรียนที่ม.มหาลัยแห่งนึงใน จ.ขอนแก่น ก่อนจะเปิดเทอมอีก2เดือน แม่เลยขอให้บวชเพราะผมอายุ22 แม่ขอให้ผมบวชสัก10วัน ก่อนจะเปิดเทอม ผมก็ไม่ได้คิดอะไร ก็เลยจะบวชพรุ่งนี้เลย แต่เจ้าอาวาสเขาห้ามให้ผมไปไหน เดี่ยวมันจะเกิดเรื่องก่อนจะบวช ผมก็เชื่อฟัง เพราะเป็นคนต่างที่ เลยไม่มีเพื่อนอยู่แล้ว เรื่องก็ไม่มีอะไรครับ แต่เรื่อง มันมีอยู่ว่า ห้องที่ผมจะนอนเนี้ย ปัญหา เพราะผมอยากนอนสบายๆ ก็เลยขอนอนห้องที่มีฟูก เพราะผมก็บวชแค่10วัน คงไม่ได้เป็นอะไร ที่แรกก็คงคิดว่า ที่พระเขาไม่นอนเขาคงกลัวผิดวินัย เขาเลยไม่กล้านอน วันแรกก็ไม่มีอะไรผิดปกติ พอเช้าก็ทำไรแบบประเพณีอีสาน คือ จะบวชตอนสักบ่ายๆ พอบวชเสร็จ ก็เตรียมตัว เพราะวันนี้มีสวดศพ ผมเลยเตรียมตัว ประเด็นพระที่ผมบวชนั้น มีประอายุ24 ก็เลยคุยกันถูกคอ ก็คุยกันไปเรื่อยๆ พอถึงบ้านที่ผมจะสวดศพ สายตาผมก็ได้เห็นรูปคนเสียชีวิต คือน่ารักมาก ผมตอนนั้นคิดไรก็ไม่รู้ ก็เลยพูดกับพระข้างๆว่า เห้ย คนตายโครตน่ารักเลย ไม่น่ารีบตาย ไปงั้นผมก็คงเอามาอยู่เป็นแฟนแล้ว พอพูดเสร็จผมก็ขำเบาๆ เรื่องก็ไม่ได้เกิดอะไรขึ้น พอสวดเสร็จก็เตรียมตัวกลับวัด พอถึงวัดผมก็เตรียมตัวอาบน้ำ ก็อาบเสร็จก็ด้วยเป็นพระวัยรุ่น เลยชวนเพื่อนเล่นเกม ไม่รู้ว่าใช้เวลาไปเท่าไหร่ รู้สึกง่วงนอน ก็เลยกำลังจะนอน แต่ยังไม่ได้นอนเลย ก็เขี่ยโทรศัพท์เล่นๆ แต่ผมรู้สึกว่า ฟูกข้างๆมันยุบ ผมก็เลยเอาแสงโทรศัพท์ไปส่อง ก็ไม่มีอะไร ผมเลยไม่สนใจอะไร ก็เลยนอน เพราะต้องตื่นบิณฑบาตร วันแรกผมฝันถึงผญ.คนนึง เธอยิ้มให้ผม สักพักเธอก็ร้องให้ แต่เธอก็นอนมาหาผม แบบเร็วมาก จนผมสะดุ้งตื่น เพราะได้ยินเสียงนาฬิกาปลุก แต่รู้สึกว่า มันเหนื่อยมากๆ พอทำไรเสร็จผมก็เดินไปสูบหรี่ แต่มีพระแก่เดินมา แล้วถามผมว่า เป็นไง เมื่อคืนเห็นไรป่าว ผมก็ตกใจ แต่ก็บอกว่า ไม่นะครับ แต่ฝันแปลกๆ พอพูดเสร็จพระเขาก็ขำและเดินหนีไป ผมก็งงแต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร พอประมาณ5.40เย็น ผมก็เตรียมตัวไปสวดศพต่อ และผมก็พูดคำเดิม แต่คิดในใจนะ แต่พูดว่า ทำไมคนน่ารักต้องรีบตายด้วยว่ะ อดมาเป็นเมียผมเลย พอสวดเสร็จผมก็กลับวัด แต่วันนี้ผมรู้สึกว่า ง่วงนอนมาก เลยรีบปิดไฟแล้วนอนเลย แต่ผมรู้สึกว่า เหมือนมีคนเดินขึ้นฟูกผมจริงๆ เพราะผมยุบตั้งแต่ขายันตัวผมเลย และรู้ด้วยว่ามีคนมานอนข้างๆผม แต่ผมไม่กล้าลืมตา นอนนิ่งๆ แต่ได้ยินเสียงพูดเบาๆว่า ใครให้มานอนบนที่นอนกู ผมได้ยินแค่นั้นแหละ ก็เลยรีบลุคแต่สิ่งที่ผมเห็นนั้นก็คือเป็นผญ ผมยาวๆนอนยิ้มให้ผมและผมก็ตะโกนดังมาก สักพักเหมืนมีคนจับมือผม พอผมเห็น มันเป็นผญ.คนที่ผมไปสวดศพ เขาพูดว่า อยากได้หนูเป็นเมียหรอค่ะ งั้นก็ไปอยู่ด้วยกันดิ แค่นั้นแหละ ผมขาแข็งทำไรไม่ถูก จนมีพระเขาวิ่งมา ผมเลยมีสติ แต่ตอนนั้นพระเขาบอกไปอยู่กุฏิพระอาจารย์ก่อน ไว้ค่อยว่ากันพรุ่งนี้ แต่คืนนั้นผมได้ยินเสียงผญ.เรียกผมตลอดเวลาแต่หัวเราะไป วิ่งรอบกุฏิ จนผมเริ่มจะเป็นบ้า ผมเหนื่อยจนเผลอกลับ แต่รหวั่งผมหลับก็ได้ฝัน ว่ามียายกับผญพาผมไปที่ไหนสักแห่ง เป็นศาลเก่าๆผมบอกจะกลับ ยายก็บอก ไม่ให้กลับ ไหนบอกอยากได้หลายยายเป็นเมียนิ ผมฟังเสร็จผมร้องให้เลย จนมีเพราะมาปลุกผม จนทำให้ผมออกจากฝันได้ พอำรุ่งนี้เช้าผมก็บอกพระว่าจะสึก อยู่ไม่ได้แต่พระบอก ถ้าเองสึก เองคงตาย พระก็ถามว่าทำไมเองโดนมาหนักจังไปทำไรมา ผมก็พูดทั้งหมด จนพระอาจารย์พาผมไปขอขมาแต่ดูเหมือนทางญาติคนตายไม่พอใจสักเท่าไหร่เพราะเป็นพระไม่น่าพูดไรแบบนี้ แต่หลวงพ่อก็พูดจนทำให้ผมขอขมาได้ แต่เรื่องประหลาดคือ ผมจุดธูปไม่ติดเลย ทำไงก็ไม่ติด จนแม่ฝ่ายคนตายจุดให้แต่กำลังขอขมาไรเสร็จก็กำลังจะปักธูปแต่มันปักไปติดเหมือนผมปักโดนเนื้อไรสักอย่าง พอผมมองขึ้น ผมเห็นหน้าผญ.คนนั้นตาแดง สีหน้าโกรธผมมาก จนผมร้องให้ แต่ตอนนั้นผมรู้สีกว่าผมบ้าไปแล้ว ได้ยินเสียงเธอตลอดเวลา ดึกๆก็ชอบเดินไปที่มืดๆคนเดียว จนมีพระเอาสายสินมามัดแขนขาผม จนแม่ผมมาเห็นสภาพผม แม่ผมร้องให้หนักมาก ใจผมรับรู้ทุกอย่าง แต่ร่างกายผมมันยิ้มแล้วก็หัวเราะพร้อมกับหลบสายตา เพราะผมเจอแต่ผญ.คนนั้นตลอดเวลา จนพระอาจารย์บอกแม่ผมว่า ทำใจเถอะ ยังไงเขาคงไม่หลับมาเป็นเหมือนเดิมแน่ เวลาก็ผ่านไปก่อนจะเผาศพผญ.แม่ผมก็ขอเป็นเจ้าภาพเพื่อจะช่วยอะไรได้บ้าง แต่ผมร้องให้และขมาแทนผม บอกว่าขอโทษทุกอย่างที่ลูกแม่พูด ผมเห็นในตอนนั้น ผมร้อให้หนักมาก ผมอยากจะตายๆไป เรื่องมันจะได้จบๆ ผมเลยเอาพยายามทำไรก็ได้ ให้มันตายๆไปก็เลยวิ่งไปลงคลอง มันทรามาณมาก รู้ตัวอีกที ผมก็เห็นยายผม ที่ท่านเสียไป ท่านบอก หลานยังไม่ถึงเวลาหลับไปหาแม่นอน สักพักผมก็สดุ่งตื่น ที่มันแปลกตรงที่ผมรู้สึกว่า นี่แหละตัวผม ร่างกายผม ผมกอดแม่ทั้งๆที่เป็นพระ และเดินไปบอกผญ.ที่เขากำลังเผา บอกว่าขอโทษจริงๆที่ผมพูดไรให้เธอต้องมาโกรธผมขนาดเนี้ย จากนั้นมาผมก็ไม่เห็นเธออีกเลย ดังนั้นอย่าล้อเล่นในสิ่งที่มองไม่เห็น ส่วนเรื่องที่นอน มีคนมาบริจาค เป็นคนจีนที่มาเรียนในประเทษไทย พระบอก เกิดจากความกดดันจากทางบ้าน เรื่องการเรียน เลยกดยาฆ่าตัวตายในห้อง ของทั้งหมดเลยอยู่ที่วัด ขอบคุณครับที่เข้ามาอ่าน ดังนั้นอย่าปากไว พูดไรให้คิดผลที่จะมา วันนี้เป็นวันครบรอบ3ปีการตายของเธอ ขอให้เจอไปเจอในภพที่ดีนะ ขอบคุณที่ให้อภัยผม ขอบคุณจริงๆ