เข้าถึงสมถะและภาวนาให้เร็ว

ในขณะจิตใดๆ เมื่อปักความรู้สึกลงกลางอกแล้วรับรู้ จะเกิดจิตตั้งมั่นคือความรู้สึกตัวทั่วพร้อมทั้งกายใจ การรับรู้ต่อไปคือเห็นการตั้งอยู่ของฌาน(ความรู้สึกตัว)เป็นสมถะ และเมื่อแยกความรู้สึกออกมารับรู้อาการทาง กาย เวทนา จิต ธรรม จะเห็นการดับของอาการที่ดับไปพร้อมความรู้สึก(ตัวรู้) เกิดญานปัญญาเห็นความไม่เที่ยง ตั้งอยู่ไม่ได้ ไม่ใช่ตัวตน ดูต่อไปก็เห็นการแผ่ขยายออกของญานที่กว้างออกไป แล้วหยุด ก็จะเป็นความรู้สึกตั้งมั่นที่คงตัวในจิต อาการทางอายตน6 เกิดดับอยู่นอกจิตตั้งมั่นนี้ เข้าไม่ถึงจิตที่ทรงตัว ตั้งมั่นอยู่