คุณคิดยังไงที่เค้าชอบบอกกันว่า อายุเท่านี้ควรมีแบบนี้ได้แล้ว

เรื่องนี้ยาวแน่นอน แต่ขอเล่าแบบคันปากนิดนึง

เผอิญเมื่อวานผมใช้วิชามารขั้นสุดในการหลอกเบื้องบนออกจากบ้าน

" เตง เดี๋ยวเค้าเอามอไซค์ไปถ่ายน้ำมันเครื่องนะ จะแวะตลาดด้วย "

แต่ความจริงคือ อยากออกไปเม้ากับเพื่อนฝูง บวกกับมีเครื่องดื่มฟองฟอดสักขวดสองขวด

พอเจอหน้ากันเสร็จสรรพปุ๊บ
ต่างคนต่างก็ระบายความอัดอั้นที่ไม่ได้เจอสิ่งมีชีวิตนอกจากเมียมาหลายวัน

ทีนี้ในกลุ่มมีน้องอยู่คนหนึ่ง อายุ 29 เขามาขอคำแนะนำจากพี่ ๆ สีหน้าเหมือนหมดหวัง ท้อใจ

คล้ายคนซื้อหวย 57 แต่ออก 58

น้องบอกว่าโดนทางบ้านกดดันมาพักใหญ่ ออกไปซื้อบ้านซี้อรถได้แล้ว จะ 30 แล้วนะโว้ย ยังไม่มีอะไรเป็นของตัวเองเลย

ไอ้คำว่าจะ 30 นี่แหละ ที่น้องมันเครียด 

มันเหมือนเราถูกตีกรอบชีวิตด้วยอายุ ถ้าอายุขนาดนี้ การเงินยังไม่ดี การงานยังไม่นิ่ง บ้านช่องยังไม่มี รถไม่มีขับ
คล้ายว่ากูกำลังใช้ชีวิตผิดจากคนอื่น

แต่น้องมันรู้ตัวไง ตัวเองเงินเดือนเท่านี้ ถ้าจะให้กู้บ้าน ผ่อนรถ มันไม่ไหวหรอก เลยมาขอคำแนะนำจากพี่ ๆ

บางคนในวงสนทนาก็ตอบไปว่า

" เฮ้ย! ทำไมพ่อแม่กดดันขนาดนั้นวะ อยากให้ลูกรีบมีแบบนั้นแบบนี้
จะได้เอาไปพูดอวดบ้านอื่นรึเปล่า "

เออเฮ้ย น่าคิด ๆ บางครอบครัวมีแบบนี้จริง ๆ

อีกคนก็เสริม

" เขาคงอยากให้รีบสร้างตัวละมั้ง เดี๋ยวอีกหน่อยมีเมีย ยังไงก็ต้องซื้อบ้าน ซื้อรถอยู่แล้ว "

อันนี้ก็จริง พอฟังขึ้น

จนสักพักรุ่นพี่อีกคนในกลุ่มที่กระดกไปแล้วสองขวดใหญ่
พูดโพล่งขึ้นมาแบบแย่งซีน

" เฮ้ย ไอ้น้อง เพิ่ง 29 เอง จะรีบไปไหน  กูนี่ 45 แล้ว เพิ่งจะมีมอไซค์ของตัวเอง "

แล้วแกก็ชี้ไอ้คันที่จอดอยู่

" นี่ไง ดาวน์ 0 บาทด้วยนะ ร้านเค้าใจดี เผลอ ๆ ได้เมียแล้ว รถกูยังผ่อนอยู่เลย "

🤣🤣