นิยาย พระธุดงค์ลึกลับคอนนายเอกระลึกชาติ

นายเอกกำลังนั่งสมาธิฝึกความชำนาญในการใช้กสิณ10

เขาระลึกไปถึงเมื่อวานย้อนไปเรื่อยๆไปในอดีตเป็น1วัน2วัน
1สัปดาห์1เดือน
1ปี
10ปีจนถึงตอนเด็ก
และข้ามขีดจำกัดระลึกไปอดีตชาติ
มีอยุ่ชาติหนึ่งที่เขาเคยเกิดเป็นแมงป่อง
เอกรู้สึกได้ถึงธรรมะคำสอนของพระพุทธเจ้าว่า
สัตว์โลกเป็นไปตามกรรม
ต่อมา
เอกยังคงใช้ชีวิตอย่างสงบสุขในหมู่บ้านของเขา เขายังคงปลอมตัวเป็นสาวสวยเพื่อพยายามจับคนร้ายที่ชอบทำร้ายผู้หญิง
เขาอาศัยที่บ้านเอ็ม เอ็มให้เขานอนห้องเดียวกันเพราะสงสาร
เอกที่ปลอมเป็นผู้หญิงชื่อเอ ปฎิเสธ เพราะเขินอาย
แต่เอ็มก็บังคับ
นี่เป็นผู้หญิงนอนด้วยกันไม่เป็นอะไรหรอก อีกอย่างเราจะได้มีอะไรปรึกษากันด้วยจะได้สนิทกัน เอ็มพูด
เอกจึงจำเป็นต้องนอนห้องเดียวกันกับเอ็ม เขาพยายามนึกถึงคำสอน ที่ว่า โทสะมีโทษ ราคะมีโทษ โมหะมีโทษ

วันหนึ่ง เอกได้รับโทรศัพท์จากเอ็ม เธอบอกว่าเธอมีธุระต้องไปที่อำเภอเลิงนกทา และขอให้เอกไปด้วย

เอกตกลงที่จะไปพร้อมกับเอ็ม พวกเขาออกเดินทางในตอนเช้าและใช้เวลาเดินทางประมาณ 2 ชั่วโมงก็มาถึงอำเภอเลิงนกทา

พวกเขาไปหาร้านอาหารเพื่อรับประทานอาหารกลางวัน จากนั้นพวกเขาก็เดินเล่น

เอกเห็นผู้คนมากมายเดินผ่านไปมา เขารู้สึกตื่นเต้นที่ได้มีโอกาสออกมาจากหมู่บ้านบ้าง

พวกเขาต้องมีธุระต่อที่ห้างโลตัสยโสธร พวกเขาเข้าไปในห้างและเดินดูสินค้าต่างๆ

เอกเห็นสินค้ามากมายที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน เขารู้สึกตื่นตาตื่นใจกับสิ่งใหม่ๆ ที่เขาได้เห็น

พวกเขาเดินเล่นอยู่ในห้างเป็นเวลานาน เมื่อรู้สึกเหนื่อย พวกเขาก็ไปหาที่นั่งพัก

พวกเขานั่งพักอยู่สักพักก็ได้ยินเสียงผู้หญิงร้องขอความช่วยเหลือ

เอกและเอ็มรีบวิ่งไปดูต้นเสียง พวกเขาเห็นผู้หญิงคนหนึ่งกำลังถูกชายคนหนึ่งทำร้าย

เอกใช้วิชากสิณแสงสว่างสร้างภาพลวงตาให้ตัวเองกลายเป็นคนตัวใหญ่ เขาเข้าไปช่วยผู้หญิงคนนั้น

ชายคนนั้นตกใจกลัวเมื่อเห็นเอกตัวใหญ่ เขารีบวิ่งหนีไป

ผู้หญิงคนนั้นขอบคุณเอกที่ช่วยเธอไว้ เอกบอกว่าไม่เป็นไร เขายินดีช่วย

ผู้หญิงคนนั้นบังเอิญเป็นนัทนั้นเอง

เอกและนัทพูดคุยกันสักพัก 

นัทชวนเอกไปทานอาหารเย็นด้วยกัน เอกตกลงไป

พวกเขาไปทานอาหารเย็นที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง พวกเขาพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน

----------------
 วันต่อมา
นายเอก ชายหนุ่มผู้ได้รับการสอนการใช้พลังจิตจากพระธุดงค์นิรนาม
 กำลังเดินทางจากหมู่บ้านเล็กๆ ไปยังจังหวัดยโสธร เพื่อไปเยี่ยมเพื่อนเก่าที่ชื่อมานะ

ระหว่างทาง เอกได้แวะพักรับประทานอาหารกลางวันที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งในอำเภอเลิงนกทา
 เอกนั่งกินข้าวอยู่ที่โต๊ะคนเดียว ทันใดนั้น เขาก็ได้ยินเสียงทะเลาะวิวาทดังมาจากโต๊ะข้างๆ

เอกหันไปดู ก็เห็นชายคนหนึ่งกำลังต่อว่าหญิงสาวคนหนึ่งอย่างรุนแรง
 หญิงสาวพยายามอธิบายว่าเธอไม่ได้ทำผิด แต่ชายคนนั้นก็ไม่ฟัง เขายังคงต่อว่าเธออยู่เรื่อยๆ

เอกรู้สึกสงสารหญิงสาว จึงตัดสินใจเข้าไปห้ามปราม

"เฮ้ย! ทำอะไรน่ะ" เอกตะโกน

ชายคนนั้นหันมามองเอกด้วยความโมโห

"เรื่องของข้า ไม่เห็นต้องยุ่ง" ชายคนนั้นพูด

"ก็เรื่องของฉันด้วย" เอกตอบ "แกอย่ารังแกผู้หญิง"

ชายคนนั้นหัวเราะเยาะ

"แล้วแกจะทำไมล่ะ" ชายคนนั้นถาม

เอกยิ้ม

"ฉันจะจัดการแกเอง" เอกตอบ

เอกใช้กสิณไฟแต่ความชำนาญของเขายังมีไม่มากทำให้พลาดท่า
 เกือบโดนต่อยแต่ดีที่เขามีทักษะติดตัวอยู่บ้างทำให้หลบการโจมตีได้ทำให้ชายคนนั้นโดนเขาจับได้
และใช้กสิณน้ำแผ่เมตตาให้เขาจนเขารู้สึกมึนงง ชายคนนั้นพยายามจะสู้ แต่เขาก็ทำอะไรไม่ถูก

เอกจับชายคนนั้นไว้และพาไปส่งตำรวจ ชายคนนั้นถูกจับและถูกดำเนินคดีตามกฎหมาย

หญิงสาวรู้สึกขอบคุณเอกที่ช่วยเธอไว้ เธอยกมือไหว้เอกด้วยความขอบคุณ

"ขอบคุณมากนะคะที่ช่วยฉันไว้" หญิงสาวพูด

"ไม่เป็นไร" เอกตอบ "ฉันแค่ทำในสิ่งที่ถูกต้อง"

เอกรับประทานอาหารกลางวันจนเสร็จแล้ว จึงเดินทางต่อไปยังจังหวัดยโสธร

เมื่อเอกมาถึงห้างสรรพสินค้ายโสธร เขาก็เห็นคนจำนวนมากกำลังวิ่งหนีกันไปมา
เขาจึงรีบเข้าไปดู ก็พบว่ามีชายคนหนึ่งกำลังก่อเหตุใช้ปืนข่มขู่พนักงานและลูกค้าภายในห้างสรรพสินค้า

เอกรู้สึกตกใจและโกรธมาก เขาตัดสินใจใช้พลังจิตของเขาปราบคนร้าย

เอกใช้กสิณดินทำให้ร่างกายแข็งแกร่ง คนร้ายพยายามจะยิงปืนใส่เอก แต่เอกกลับไม่เป็นอะไร  ทุกคนแปลกใจมาก

เอกจับคนร้ายไว้และพาไปมอบตัวกับตำรวจ คนร้ายถูกจับและถูกดำเนินคดีตามกฎหมาย

เหตุการณ์ดังกล่าวสร้างความประทับใจให้กับผู้คนมากมาย

เอกยังคงเดินทางต่อไปเพื่อเยี่ยมเพื่อนเก่าของเขาที่จังหวัดยโสธร เมื่อเขามาถึงบ้านของมานะ เขาก็พบว่ามานะกำลังรอเขาอยู่

เอกและมานะใช้เวลาอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข พวกเขาพูดคุยกัน หัวเราะกัน และทำกิจกรรมต่างๆ ร่วมกัน
จบตอนที่4