ไม่ค่อยมีเพื่อน

คือเราย้ายโรงเรียนใหม่ไปอยู่ในเมืองตอนม.4ค่ะ ไปโรงเรียนวันแรกมีเพื่อนหนึ่งคนทักเราให้ไปนั่งด้วยเราก็ไป เขาคงคิดว่าเราเด็กเรียนมั้งคะเพราะเราดูไม่ค่อยพูดกับใครถ้าไม่สนิทจริงๆแล้วก็ดูติ๋มๆด้วย เพื่อนคนแรกเขาเด็กเรียนมากๆค่ะ เวลากินข้าวยังต้องเอาหนังสือมาเปิดดูว่าเรียนอะไรไปบ้างเข้าใจอยู่ค่ะว่าต้องทบทวนแต่เวลากินข้าวต้องขนาดนี้เลยหรอ เราก็ไม่ได้อะไร จนวันที่สองก็มีเพื่อนอีก2คนมาทักเราเขา2คนอยู่ด้วยก่อนมาอยู่แล้ว ตอนนี้เรารู้จักเพื่อน3คนในห้อง แรกๆไม่ได้สนิทกันหลังๆมาไปกินข้าวด้วยกันเริ่มสนิทกันมากขึ้นมีงายกลุ่มก็จะมีเรากับเพื่อน3คนตลอด แรกๆก็โอเคนะคะปิดเทอม1ไป พอเปิดมาเทอม2 2อาทิตย์ก็ยังโอเคดีอยู่ค่ะ พออาทิตย์ที่3ช่วงนั้นเราอกหักด้วยค่ะ เราไม่ค่อยพูดกับเพื่อนเหมือนก่อนแต่ก็มีพูดบ้างแต่ไม่ได้ไปไหนมาไหนด้วยกันเหมือนก่อนเฉยๆ อาทิตย์ที่3วันแรกเราเศร้าดูไม่โอเคแต่เพื่อน3คนนั้นไม่เคยถามเราเลยค่ะว่าเป็นอะไรมั้ยโอเครึป่าวตอนเย็นเรานั่งอยู่คนเดียวที่โรงอาหารเพื่อนคนที่3เขาเดินมากับรุ่นน้องม.3ซึ่งเราก็รู้จักเรามองหน้าเขา2คนเขาก็เห็นนะคะว่าเรามองแต่เขาไม่ชวนเราไปนั่งด้วยไม่ถามว่าทำไมนั่งคนเดียวคือเมินกันเลยค่ะยอมรับค่ะว่าน้อยใจทำไมเพื่อนกันไม่ถามเลย แล้วหลังจากนั้นก็อยู่คนเดียวค่ะจนถึงตอนนี้ก็อยู่คนเดียว เรากับเพื่อนคนแรกน่าจะเข้ากันไม่ได้อยู่แล้วเพราะเขาเด็กเรียนเกินเราไม่ใช่เด็กเรียนด้วย แล้วเพื่อนคนนี้เราเคยขอลอกงานคณิตแค่1ข้อเขาบอกว่าไม่เราก็เลยอึ้งค่ะทำไมพูดแบบนั้นถ้าไม่อยากให้ก็บอกกันดีๆก็ได้เขาเป็นพวกหวงความรู้ด้วยค่ะ รู้อะไรมาทำยังไงไม่ค่อยบอกพอถามเขา เขาก็บอกไม่รู้ อันนี้เราพอเข้าใจค่ะอาจจะไม่ค่อยสนิทกันช่วงแรกๆ แต่พอหลังๆเริ่มสนิทก็ถามเขาทำยังไงเขาก็บอกนะคะแต่ว่าบอกแบบเร่งๆพูดรัดรวบเหมือนไม่อยากบอกไม่ได้อธิบายว่าทำยังไงแต่พอเพื่อนคนที่เก่งๆมาถามว่าทำยังไงเขาก็อธิบายหมดว่าทำยังไงแต่กับเราไม่อธิบาย