เรามีแฟน คุยกันได้3-4เดือน เจอกันบางครั้ง
เราก็จะไปพักแค่ไม่กี่วันที่บ้านแฟน แต่เขาทำเหมือนเราไม่ใช่แฟนของเขาอ่ะ หลายๆอย่างพอได้ลองมาใช้ชีวิตกับเขา คือมันไม่ใช่อ่ะ มันไม่ใช่ที่ของเราอ่ะ
มันมีแต่ความเครียดความกดดัน
เราก็ทำงานบ้านทำกับข้าวรองน้ำคือทำทุกอย่าง
เวลาเขาเลิกงานมาก็จะทำหน้าบึ้งๆน่าจะเครียดจากงาน เราก็จะหาข้าวหาน้ำให้ คือทุกวันที่เขากลับห้องมาจะบ่นเราตลอดอะไรที่ไม่เข้าตาเขา เช่น แอร์นี้เปิดทั้งวันหรือป่าว,เปิดประตูก็ปิดประตูมุ้งลวดด้วยยุงเข้า
เวลาเราทำกับข้าวเราจะถามจะกินอะไร เขาก็ไม่ตอบ เอาแต่เล่นคอมคุยแชท พอเราทำผัดกระเพราไก่ และเขาเดินมาดูละพูดว่าทำไมไม่หั่นใบกระเพรา ทำไมใส่หมูเยอะ ข้าวหุงเยอะทำไม คือต้องได้พูด แล้วใจคนทำให้กินอ่ะคือเราก็ตั้งใจทำให้ดีที่สุด เราก็ได้แต่เงียบและคิด ใบกะเพราต้องหั่นด้วยหรอ
เราพยามเอาใจเขาตลอดหานู้นนี้ให้ เวลาอยากคุยเขาก็จะเอาแต่เล่นโทรศัพท์ ออกไปหาเพื่อน บางวันไม่กลับห้องเลย ละพออีกวันเช้าโทรมาแต่เราไม่ได้รับสาย มันเช้ามากๆเลยยังไม่ตื่น พอโทรกลับก็บ่นและใส่อารมม์ตลอด คือเขาผิดนะไปไหนไม่บอก แล้วยังมาพูดจาไม่ดีอีก เราก็ได้แต่เงียบ
มีครั้งนึงเราจะถามเขาไปไหนหรอไปกับใครเห็นแต่งตัวดี เขาจะพูดกลับมาตลอดว่าถามทำไม จากนั้นเราจะไม่ถามหรือจู้จี้เขาอีกเลย
เหมือนเขาอยู่กับเราเพราะเซ็กส์หรอ เวลาทะเลาะกันถ้าเราขึ้นเสียงใส่เขาทำถ้าเหมือนจะตบ และพูดว่าอย่ามาขึ้นเสียงกับเขา
แค่รูปภาพเชื่อมั้ย เราไม่เคยมีรูปคู่กับเขาเลยแม้เเต่รูปเดียว
เวลาไปไหนกับเขาเราอยากถ่ายรู้ความทรงจำโมเม้นน่ารักๆแต่กลับถูกด่า เขาบอกเขาไม่ชอบให้ใครมาถ่ายรูปเขาแบบนี้
บอกตามตรงน้อยใจมากๆเคยถามเขาว่ารักเราไหม
เขาได้แต่เงียบ บางครั้งเราคิดน่ะว่าเราไปเป็นตัวสำรองของเขาหรือป่าว เพราะเคยถามว่าผู้หญิงในแชทคือใคร เขาบอกแฟนเก่าอยู่ต่างจังหวัด
แต่ทำไมเขาต้องแอบไปคุยโทรศัพท์ในห้องน้ำและยังคุยกับแชทนั้นอยู่
เราคุยกันแค่ในแอพ what's app แค่คอลแชท เฟสไลน์ไอจีหรือช่องทางอื่นๆ เราไม่มีของเขาเลย
และเขาไม่คิดจะให้เราด้วย เราลองมาอยู่กับเขาแค่3สัปดาห์เงินไม่ให้สักบาท เอาง่ายๆลำบากและเสียความรู้สึกด้วย เขาไม่เคยแม้แต่จะถามอยากได้อะไรไหมเอาอันนี้ไหม หรือซื้อของให้เรา แค่เรื่องเติมน้ำมันรถยังให้เราจ่าย
ชีวิตมีแต่ความเครียดและมันไม่เป็นตัวของตัวเองเลยอ่ะ
เราเลยตัดสินใจกลับบ้านเราดีกว่าทำธุรกิจกับครอบครัว อยู่บ้านสบายใจกว่าเยอะและทุกคนรักเรามากกว่าเขาอีกอ่ะ
แฟนทำเหมือนเราไม่ใช่แฟนของเขา
เราก็จะไปพักแค่ไม่กี่วันที่บ้านแฟน แต่เขาทำเหมือนเราไม่ใช่แฟนของเขาอ่ะ หลายๆอย่างพอได้ลองมาใช้ชีวิตกับเขา คือมันไม่ใช่อ่ะ มันไม่ใช่ที่ของเราอ่ะ
มันมีแต่ความเครียดความกดดัน
เราก็ทำงานบ้านทำกับข้าวรองน้ำคือทำทุกอย่าง
เวลาเขาเลิกงานมาก็จะทำหน้าบึ้งๆน่าจะเครียดจากงาน เราก็จะหาข้าวหาน้ำให้ คือทุกวันที่เขากลับห้องมาจะบ่นเราตลอดอะไรที่ไม่เข้าตาเขา เช่น แอร์นี้เปิดทั้งวันหรือป่าว,เปิดประตูก็ปิดประตูมุ้งลวดด้วยยุงเข้า
เวลาเราทำกับข้าวเราจะถามจะกินอะไร เขาก็ไม่ตอบ เอาแต่เล่นคอมคุยแชท พอเราทำผัดกระเพราไก่ และเขาเดินมาดูละพูดว่าทำไมไม่หั่นใบกระเพรา ทำไมใส่หมูเยอะ ข้าวหุงเยอะทำไม คือต้องได้พูด แล้วใจคนทำให้กินอ่ะคือเราก็ตั้งใจทำให้ดีที่สุด เราก็ได้แต่เงียบและคิด ใบกะเพราต้องหั่นด้วยหรอ
เราพยามเอาใจเขาตลอดหานู้นนี้ให้ เวลาอยากคุยเขาก็จะเอาแต่เล่นโทรศัพท์ ออกไปหาเพื่อน บางวันไม่กลับห้องเลย ละพออีกวันเช้าโทรมาแต่เราไม่ได้รับสาย มันเช้ามากๆเลยยังไม่ตื่น พอโทรกลับก็บ่นและใส่อารมม์ตลอด คือเขาผิดนะไปไหนไม่บอก แล้วยังมาพูดจาไม่ดีอีก เราก็ได้แต่เงียบ
มีครั้งนึงเราจะถามเขาไปไหนหรอไปกับใครเห็นแต่งตัวดี เขาจะพูดกลับมาตลอดว่าถามทำไม จากนั้นเราจะไม่ถามหรือจู้จี้เขาอีกเลย
เหมือนเขาอยู่กับเราเพราะเซ็กส์หรอ เวลาทะเลาะกันถ้าเราขึ้นเสียงใส่เขาทำถ้าเหมือนจะตบ และพูดว่าอย่ามาขึ้นเสียงกับเขา
แค่รูปภาพเชื่อมั้ย เราไม่เคยมีรูปคู่กับเขาเลยแม้เเต่รูปเดียว
เวลาไปไหนกับเขาเราอยากถ่ายรู้ความทรงจำโมเม้นน่ารักๆแต่กลับถูกด่า เขาบอกเขาไม่ชอบให้ใครมาถ่ายรูปเขาแบบนี้
บอกตามตรงน้อยใจมากๆเคยถามเขาว่ารักเราไหม
เขาได้แต่เงียบ บางครั้งเราคิดน่ะว่าเราไปเป็นตัวสำรองของเขาหรือป่าว เพราะเคยถามว่าผู้หญิงในแชทคือใคร เขาบอกแฟนเก่าอยู่ต่างจังหวัด
แต่ทำไมเขาต้องแอบไปคุยโทรศัพท์ในห้องน้ำและยังคุยกับแชทนั้นอยู่
เราคุยกันแค่ในแอพ what's app แค่คอลแชท เฟสไลน์ไอจีหรือช่องทางอื่นๆ เราไม่มีของเขาเลย
และเขาไม่คิดจะให้เราด้วย เราลองมาอยู่กับเขาแค่3สัปดาห์เงินไม่ให้สักบาท เอาง่ายๆลำบากและเสียความรู้สึกด้วย เขาไม่เคยแม้แต่จะถามอยากได้อะไรไหมเอาอันนี้ไหม หรือซื้อของให้เรา แค่เรื่องเติมน้ำมันรถยังให้เราจ่าย
ชีวิตมีแต่ความเครียดและมันไม่เป็นตัวของตัวเองเลยอ่ะ
เราเลยตัดสินใจกลับบ้านเราดีกว่าทำธุรกิจกับครอบครัว อยู่บ้านสบายใจกว่าเยอะและทุกคนรักเรามากกว่าเขาอีกอ่ะ