เรื่องมันมีอยู่ว่า วันนั้นเราเป็นไข้แล้วมันเบลอมากๆคาบนั้นเป็นคาบอังกฤษ(อาทิตย์ที่แล้วเราก็ลาเพราะเป็นไข้) คุณครูต่างชาติก็บอกให้คนที่ยังไม่ได้ส่งหนังสือภาษาอังกฤษยืน เรากับเพื่อนยังไม่ได้ส่งพวกเราก็เลยยืนขึ้นคุณครูต่างชาติก็บอกให้เพื่อนเรานั่งแต่ตอนนั้นเราเบลอมากก็เลยนั่งลงด้วย เพื่อนก็บอกให้เรานั่งเพราะเพื่อนก็คิดว่าครูให้เรานั่ง ครูต่างชาติเลยว่าเรา ตอนนั้นเรารู้สึกนอยมากๆตอนนั้นหน้าเราเจื่อนไปเลยพยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้ จนถึงตอนนี้เราก็รู้สึกไม่ดีกับครูต่างชาติคนนั้นไปเลย

แบบ แกรคือชั้นก็ไม่รู้มั้ยว่าครูให้เพื่อนนั่ง
แล้วการที่ครูมาว่าเราแบบนี้จนเราจะร้องไห้ในห้องมันก็ไม่ใช่เรื่องตลกเลยนะ  เหตุการณ์นั้นจนถึงปัจจุบันนี้เราไม่โอเคเลยนะ 

ปล.เรื่องจริง