ต้นเรื่องทั้งหมดก็คือ พี่ผิน พี่แย้ม นี่เองงง

เริ่มแรกของตุลาคม ลมฝนล่องหนหายคล้ายค่อยสลายไป ลมหนาวเริ่มโผล่หน้าแย้ม เพียงแผ่วแว่วทัก ข้าวตั้งท้อง น้ำก็เริ่มลด ใครๆ ย่อมรู้ แม้แต่ปลายังละล่อง เตรียมลอยตามกระแสลงหนอง อันมีน้ำพอต่อชีวิตตัวเองต่อไป

เห็นแวปๆ กรี๊ดมากกกกกกก ปังมาก ออเจ้า

เป็น​คน​สร้าง​เรื่อง​ตั้งแต่​พันปี​ก่อน​มาจน​รุ่น​พ่อแม่​ทำคน​จมน้ำ​ตาย​ ยัง​ดี​ที่​รุ่นลูก​ไม่ได้​สร้าง​เรื่อง​แต่​ก็​ไม่​เห็น​จะ​ได้​รับ​กรรม​อะไร​นอกจาก​เป็น​บ่าวไพร่​

แม่นายให้เบี้ยไปซื้อมุ้งแล้ว เหตุใดพี่ผินพี่แย้ม จึงยังไม่นอนกางมุ้งเจ้าคะ

พี่ผินพี่แย้มรู้ไหมครับว่า ไม่ใช่การะเกดตัวจริง อยู่ด้วยกันนานขนาดนี้ น่าจะรู้อะไรบ้างนะ