ไปเที่ยวกับเเฟนกับไม่สบายใจไม่มีความสุข

เรื่องมันมีอยู่ว่า เราอยากไปเที่ยว ซึ่งการไปเที่ยวนานๆครั้งมากที่เราอยากไปกับเค้าเเค่สองคนบ้างกึตามประสาเเฟนอยากส่วนตัวมากกว่า เราเปึนคนไม่ค่อยเที่ยวเอาเรยนอกจากรอเเต่เเฟน ที่พาไป เปึนคนค่อนข้างโลกส้วนตัวสูง การไปเที่ยวของเราเค้ากึตามใจเราที่จะพาไปไหนเเต่มันอึดอัดเราไม่เข้าใจที่ว่าพาเราไปกึบ่นนั้นนี่ ว่าไปเดี๋ยวต้องใช้ถ่ายรูปไห้ วุ่นวายนั้นนี่เหมือนเราตัวปัญหาทำไห้เค้ารำคาญ เเต่บอกก่อนน่ะค่ะว่าเราไม่เคยขอร้องขนาดที่ว่าจะไห้เค้ามาถ่ายอะไรเยอะเยะ เหมือนบังคับอะไรขนาดนั้น เเล้วอีกอย่างเรามาเที่ยวด้วยกันจะตามใจกัยเรื่องนิดๆหน่อยกึพุดไห้มีปันหาไม่สบายใจทั้งที่กึตกลงพาเรามาเที้ยว เรากึนอยเหระค่ะ เราก็เงียบ เเระที่สำคัญคือพอเราเดินด้วยกันเขากลับทำเหมือนเราไม่ใช่เเฟน อารมณ์ประมาณว่า คือเราอยากจะไปไหนจะถ่ายอะไร เราถ่ายเองทำเองเรยเเบบนี้อ่ะค่ะ เขากึจะเเบบยืนนิ่งๆ ทำเซงๆ กับเราพอเราเงียบเราเหึนพฤติกรรมเค้ามันทำไห้เราไม่สนุกเเระถามเค้าถ้าไม่อยากพามาจริงๆ ภ้ามันรบกวน รำคาญเรามาก กึไม่ต้องพาเรามาเเละเรากึไม่ขอร้องไห้มาอีก เราร้องไห้เร้วเดินหนีเค้าคือต่างคนต่างเดินขึ้นรถกลับบ้านเดี๋ยวนั้น เราเสียใจเจึบใจมากๆที่ว่า นานๆครั้งที่เราจะมาสองคนเพราะส่วนไหญ่เขาจะไปเเต่กับเพื่อน เเถมมีความสุขเฮฮาตามใจเพือน ได้เเต่กลับเรานานๆครั้งเราต้องการเหมือนเเฟนคนอื่นที่ตามใจเราบ้าง กลับเราเหมือนร้องขอต้องการฝ่ายเดียวเราเสียใจเค้ากึไม่เคยถามเค้ากึทิ้งเราไม่ตามง้อเเถมประเเถประชดเรากลับ ไม่สนใจเราต่อเร้วรีบเดินหนีเราเหมือนกัน ยิ่งทำไห้เรารูสึกเเย่เฟลมากๆ มาเที่ยวกับมาเปึนเเบบนี้ มันไม่สนุกมันยิ่งเเย่อึดอัด จนเรากลายเปึนคนเชยชากับเค้ามากๆ ได้เเต่คิดเรามันน่าเบื่อ ขนาดนั้นเลยหรอ เรานอยกับเค้าเอามากๆเเต่เค้ากับไม่เคยสนใจได้เเต่โทษเราอีกว่าเรางี้เง่า พากึพามาจะอะไรกับเค้าหนักหนา  

เราบอกกับตัวเองตั้งเเต่วันนั้นเหตุการณ์เเย่ๆที่เราไปเที้ยวต้องการความสุข กลับถ้ามันต้องมาเจออะไรเเบบนี้ เรากึไม่อยากไปไหนกับเค้าอีกเเล้ว
เจอเเบบนี้เราดูฝั่งใจอีกนานเหมือนกันโดยเฉพาะเสียความรู้สึก