ต้องมีอะไรผิดพลาดตรงไหนไม่เข้าใจเลยสักครั้ง...

มีใครเป็นแบบเรามั้ยคะ วันนึงเหมือนอยู่กับชีวิตในวงจรที่วนซ้ำไปซ้ำมา เราไม่รู้ว่าต้องการอะไรกันแน่ แต่รู้สึกเหงามาก มันโหวงๆในใจ เพื่อนที่ปกติจะคอลกันบ่อยๆก็หายกันไปหมด บางทีถึงจะมีคนคุยด้วยแต่ก็ยังรู้

คือเรากับแฟนเคยทะเลาะเรื่องผู้หญิงที่เขากดไลค์ ในส่วนตรงนี้เราจัดการความรู้สึกตัวเองว่าเป็นเรื่องเล็กและปกติของผู้ชายและมองข้ามมันไป แฟนเป็นคนที่เฟรนลี่มากโดยเฉพาะเพศตรงข้าม เขาชอบ Reply story รุ่นน้อ

พวกที่ไม่ได้คุยกับใครมานาน " จะกลายเป็นโรครำคาญคนจริงป่ะ ? " เราไม่ได้เล่นแอพหาคู่ หรือมีคนคุยมาสักพักล่ะ แล้วพอมีคนเข้ามาเราก็ขี้เกียจคุยไม่อยากคุย หายคือหายก็จบไป ตอนนี้กลายเป็นคนรำคาญคนไ

คือผมพึ่งขึ้นม.4 แล้วดันไปเจอผญ.คนนึงแล้วได้เป็นเพื่อนกัน ผมคุยกับเขาแทบทุกวันทั้งผ่านแชทและต่อหน้าจนตอนนี้สนิทกันมาก เขาชอบเล่นเกมกับผมชวนคุย ทักมาบ่อยมากๆ ส่วนมากก็เรื่องปรึกษาเขาเป็นคนเฟรนลี่ ตอนเข

ตามหัวข้อเลยครับผมเคยชอบเพื่อนคนนึงมากๆ แบบผมชอบนานสุดๆเลยผมก็ยังมูฟออนจากความรู้สึกนั้นไม่ได้ผมเคยบอกเขาไปแล้วว่าผมชอบเขานะแต่เขากลับบอกผมว่าให้ผมกับเขาเป็นเพื่อนกันก็ดีอยู่แล้ว ขอย้อนไปเมื่อก่อนนะคร

เราเริ่มเบื่อๆ Facebook รู้สึกมันค่อนข้างแย่กว่าแต่ก่อนมาก มันแทบจะไม่เป็นโซเชียลแล้วด้วยซ้ำสำหรับเรา อาจจะเพราะวัยรุ่นด้วย แต่วัยรุ่นเดี๋ยวนี้ก็แทบจะไม่เล่น FB แล้ว เราเล่นตั้งแต่สมัยเปิดใหม่ๆ ที

เป็นอารมณ์คิดถึงแฟนเก่า แต่ก็ไม่ได้อยากกลับไป มู้ดแบบนี้ใครเป็นบ้าง ? เหงาแต่ก็ไม่อยากเล่นแอพหาคู่ ไม่ได้อยากทักไปวอแวไปสร้างความรำคาญ ดูรูปอาจะคิดถึงบ้าง แต่ก็ไม่อยากกลับไป มีความรู้สึกลึกๆว่าเค้าคงไ

ใช่ค่ะตามหัวข้อเลย เรารู้สึกว่าหลงไหล และคลั่งไคล้หนุ่มอินโทรเวิตแบบมากๆ แต่เราอ่ะตรงข้ามกันเลย เราอ่ะเป็นเอ็กโทเวิต เฟรนลี่ยิ้มเก่ง ขี้อ้อน แต่เราดันไปชอบคนที่​ ขี้รำคาญ เก็บตัว เรามีโอกาสที่จะได้คู่

ต้องบอกก่อนว่าเราเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว เราเป็นผู้หญิงเฟรนลี่ ลุยๆ ห้าวๆ เลี้ยงลูกคนเดียว อยุ่กะลูก ความสัมพันธ์ครั้งนี้ เริ่มต้น จากที่เราจะคุยกันแบบเพื่อน เรารู้จักกันมา 4-5 ปีแล้ว แต่ห่างหายกันไป จนได