หรือจริงๆแล้วเราชอบผู้หญิงมาตลอด

เราเป็นผู้หญิง ตอนนี้อายุ32 ไม่เคยมีแฟนเป็นผู้ชาย ไม่ตกหลุมรักผู้ชายมาก่อนค่ะ คือไม่ชอบตัวเองตรงที่ เผลอใจไปชอบคนนั้นคนนี้ตลอด ก็ไม่รู้จะทำยังงัยดี กับความรู้สึกแบบนี้  ทำงัยดี ไม่ชอบเขาได้มั้ย ไปชอบคนที่เขาชอบเราได้มั้ย ไม่อยากชอบใครที่เป็นไปไม่ได้ มันทรมานมากค่ะ ไม่รู้จะพูดให้ใครฟัง ต้องคอยเก็บไว้ในใจตลอดมา ช่วยบอกที ใจมันเจ็บควบคุมตัวเองไม่ได้จริงๆ มันคือเรื่องเดียวที่อ่อนแอ และบอกใครไม่ได้จริงๆ ทำไมต้องรู้สึกแต่กับผู้หญิงตลอด บางครั้งก็เกลียดตัวเองที่เป็นแบบนี้ ไม่ได้อยากเป็นแบบนี้ แค่อยากเป็นคนปกติได้มั้ย คือเรารู้สึกชอบผู้หญิงมาตั้งแต่เด็ก จำความได้แล้ว รู้สึกดีกับผู้หญิงมาตลอด แต่เราไม่เคยยอมรับความรู้สึกนี้เลยสักครั้ง เราคิดมาตลอดว่า แค่ยังไม่เจอคนที่ใช่ ยังๆๆๆๆจนถึงทุกวันนี้ แต่เรากลับรู้สึกดีกับผู้หญิงบ่อยๆ ต้องคอยเก็บความรู้สึกนี้ไว้ให้ลึกที่สุด พยายามเหยีบมันไว้ครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่เคยเล่าให้ใครฟังและไม่รู้จะเล่าให้ใครฟังดี คือเราไม่อยากเป็นแบบนี้แล้ว เราไม่รู้จะเดินต่อยังงัย เราสับสน ได้แต่เขียนใส่กระดาษแล้วก็เผาทั้ง (ซ้ำๆๆๆ) ครั้งแล้วครั้งเล่า คือไม่ชอบความรู้สึก แบบนี้ ทรมานมาก ใจมันเจ็บแบบหาเหตุผลไม่ได้ หวังว่าวันนึงจะมีใครสักคนที่เข้าใจความรู้สึกนี้ของเรา ถ้าเป็นแบบนี้ขอไม่ต้องรักใครเป็นทั้งชายและหญิงเลยก็ได้นะ ขอไม่รู้จักความรัก ณ.จุดๆนี้ขอไม่รู้จักรักใครอีก ไม่รู้จะสายเกินไปมั้ยสำหรับอนาคตที่จะมาถึงกับความรู้สึกก้ำกลึ่งแบบนี้ ขอให้พระเจ้าทรงนำทางและแสงสว่างมาให้ลูกด้วยเถอะ