เหนื่อย

เหนื่อยกับชีวิตตัวเองมากเลยค่ะ อายุแค่นี้ทำไมถึงเหนื่อยได้ขนาดนี้ เราเป็นคนนึงที่เพื่อนมักจะมาขอคำปรึกษา ไม่ว่าเรื่องอะไร เป็นที่ปรึกษาให้เพื่อนได้ตลอด แนะนำทางออกให้เพื่อน ให้กำลังใจเพื่อนเสมอ แต่พอเป็นเรื่องของตัวเองมันมีแต่ทางตันค่ะ ตันไปหมด จุกอยู่ในอก พูดออกมาไม่ได้ ไม่กล้าพูดให้ใครฟัง ขนาดคนที่สนิทมาก ๆ ยังไม่อยากให้เขารู้เรื่องเราเลยค่ะ กลัวว่าเขาไม่ได้อยากรู กลัวว่าเขาจะรำคาญ กลัวว่าเขาจะคิดมากตาม แต่พอมีคนคนนึง ถามเราว่า เป็นอะไรรึเปล่า มันรู้สึกดีจริง ๆ นะคะ ยังมีคนที่ใส่ใจเราอยู่ แต่เราเองไม่เคยเอาเรื่องส่วนตัวไปบอกใครเลยค่ะ ใจเราอยากจะพูดทุกอย่างที่รู้สึกให้เขาฟังมากจริง ๆ เป็นเพราะเอาแต่คิดตลอดมั้งคะ ว่าเรื่องที่เกิดจากเรา มีแต่เราเท่านั้นที่เข้าใจ

เหนื่อยจังเลยค่ะ ไม่อยากใช้ชีวิตแล้ว