Rewrite “กรุณาอย่าเผลอใจ” [กลอน 11]

Pattern กลอน 11 ซึ่งแน่นอนว่าไม่มีอยู่ในฉันทลักษณ์ภาษาไทย ถ้าหากว่าใครแต่งกลอน 11 ส่งเข้าประกวดในวิชาภาษาไทย ก็คงจัดเป็นประเภทกลอนเปล่า หรือกลอนไร้ฉันทลักษณ์

แล้วผมนำกลอน 11 มาจากไหน ก็ต้องบอกว่าจำมาจากเพลงลูกทุ่งครับ โดยเฉพาะของครูสลา ซึ่งเท่าที่สังเกตุจะใช้ 11 คำพอดี ถือว่าได้ว่าเป็นการขยายจากกลอน 8 ได้อย่างลงตัว

อย่างเพลง กรุณาอย่าเผลอใจ (แต่จริงๆมีหลายเพลง) 


บทกลอนนี้ก็ใช้เพลงนี้เป็นต้นแบบและตั้งชื่อเหมือนกันว่า 

กรุณาอย่าเผลอใจ

น้องเข้ามาใกล้ ฉุดดึงใจ ที่ใกล้จะพัง
ยิ้มให้เติมหวัง เปิดเส้นทาง ให้อ้ายมองเห็น
แต่ก่อนหัวใจ  หลังโชคร้าย อ้ายก็กลายเป็น
คนที่ชาเย็น   ไม่เคยเห็น    คำว่าน้ำใจ

น้องหยิบยื่นให้  ชโลมใจ    ให้ชื่นหนักหนา
ช่วยเติมชีวา      ให้นำพา     คืนมาสดใส
รอยยิ้มที่มี         หัวใจพี่      กลับมาเต้นใหม่
รู้ทีทำไป          ในความหมาย แค่คิดหวังดี

แม้ยากสุดฝืน     คนที่ยืน     เข้ามาใกล้ใกล้
แม้คิดไปไกล     แต่หยุดไว้  น้องให้แค่นี้
เพียงรอยยิ้มใส  คำทักทาย   ให้เท่าที่มี
หัวใจของพี่       เพียงเท่านี้   ก็ชุ่มหัวใจ

ขอกรุณา         อย่าเผลอใจ   ได้ไหมใจนี้
เธอช่างแสนดี  เจออย่างนี้     จะมีอีกไหม
ขอกรุณา        อย่าพลังเผลอ  อย่าคิดไปไกล
ถึงรู้เต็มใจ      คนที่ใช่          คนนี้จริงจริง