สวัสดีค่ะพี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆ ทุกท่าน เริ่มเรื่องเลยนะคะ คือ เรากับแฟน ตอนนี้อยู่ในช่วงสร้างตัวค่ะ เราเป็นเด็กต่างจังหวัดค่ะ ทำงานอยู่ห่างจากแฟน โดยประมาณ 90 โล แต่บ้านของเขาห่างจากที่ทำงานเขาแค่ 40 กว่าโล เรากับแฟนไม่ได้อยู่ด้วยกัน เขาพักอยู่ที่ทำงานค่ะ ปกติแล้ว ช่วงวันหยุด ของเราและเขา (เสาร์ อาทิตย์) เราจะกลับบ้านกับเขาบ้างไม่กลับบ้าง จนบางทีเราก็รู้สึกว่า เขากลับบ้านมันบ่อยเกินไป ที่บ้านเขาไม่ใช่ว่าไม่ดีนะคะ ครอบครัวเขาน่ารักทุกคนเลยค่ะ
แต่จุดเปลี่ยนจริงๆ ก็คือ พอเราเริ่มคุยกันว่าจะสร้างอนาคตเพื่อที่จะอยู่ด้วยกันและหาของมาขายค่ะ ทุกอย่างมันก็เริ่มเปลี่ยนไป แต่จริงๆ แล้ว คนที่เปลี่ยนไปไม่ใช่เขานะคะ แต่เป็นเรามากกว่าค่ะ เราทำงานหนักขึ้น สต๊อกของงานเสริมทุกอย่างก็อยู่กับเราหมด เรานอน เกือบ ตี 1 ทุกคืน เราหวังแค่ว่า ช่วงวันหยุดเขาจะมาช่วยเราบ้าง แต่ไม่เลยค่ะ เขาก็ยังกลับบ้านเหมือนเดิม กลับบ้านแต่ละที ไม่มีอะไรเลยค่ะ นอกจากพบเจอครอบครัว บางอาทิตย์ก็มาหาเรานะคะ แต่คือแบบเขาเหมือนอยากจะกลับบ้านมากกว่า เราเลยคุยกับเขาตรงๆ ว่าเขากลับบ้านบ่อยไปไหม หลังๆ มา หลังจากที่เราเอาของมาสต๊อก เขาก็กลับบ้านคนเดียวนะคะ คือแบบไม่แคร์ ไม่สนใจเราว่าเราจะรู้สึกอย่างไง
เราเหนื่อยนะ อยากมีคนปรึกษาและ ช่วยกันถ่ายรูปของบ้าง เพราะคนดูแลเว็บไซส์จะได้เริ่มงานสักที แต่ดูเหมือนเขาจะเข้าใจนะคะ แต่ก็ไม่เข้าใจ พอหนักเข้าๆ ก็เริ่มทะเลาะกัน ถามว่า "ที่ทำงานเสริมเนี่ย เป็นเพราะอยากออกจากงานประจำ อยากหนีจากหัวหน้า และ มีเงินส่งที่บ้านหรือเปล่า เราคงไม่ได้อยากอยู่กับเขาหรอก " เอาจริงนะคะ เราจะดิ้นรนไปทำไม ถ้าไม่ได้อยากอยู่กับเขา" งานเราตอนนี้ก็โอเคดีอยู่แล้ว แค่เราไม่ได้อยู่กับเขาเท่านั้นเอง
เราอยากมีอนาคตที่ดี ไม่ใช่กินเงินเดือนแค่หมื่นกว่าๆ เขาเองก็เงินเดือนไม่ต่างจากเรา แถมมีหนี้สินกันรุงรัง แต่เหมือนเขาไม่อยากเปลี่ยนตัวเองเลย เขาก็ยังเป็นเขา ปากบอกอยากอยู่กับเรา แต่การกระทำคือไม่ใช่ จนฝั่งทางเราถามว่า แฟนเราเขาติดบ้านจัง แบบนี้ถ้าอยู่ด้วยกันจริงๆ ไม่กลับบ้านทุกอาทิตย์เลยเหรอ การงานที่สร้างทำกันมา เสาร์ อาทิตย์ วันหยุดไม่ต้องทำแล้วมั้ง ทำไมไม่กลับตอนเทศกาล หรือ วันสำคัญเอา ถ้ากลับบ่อยแบบนี้ แล้วจะสร้างอนาคตกันอย่างไง เราก็อึดอัดไม่รู้จะพูดไงดี นอกจาก คำว่า ไม่เป็นไร กับ ช่างมันเถอะ และ นับวันๆ ตอนนี้เราก็เริ่มห่างกันมากขึ้น มากขึ้นเรื่อยๆ แล้วค่ะ เพราะเรื่องเขากลับบ้านนี่แหละ
เราควรทำไงดีค่ะ ปล่อยเลยดีไหม หรือควรเป็นแบบนี้ต่อไป รบกวนช่วยแนะนำด้วยทีค่ะ ไม่รู้จะปรึกษาใครจริงๆ ขอบคุณค่ะ...
แฟนกลับบ้านบ่อยมาก ทั้งที่ตอนนี้เป็นช่วงสร้างตัว
แต่จุดเปลี่ยนจริงๆ ก็คือ พอเราเริ่มคุยกันว่าจะสร้างอนาคตเพื่อที่จะอยู่ด้วยกันและหาของมาขายค่ะ ทุกอย่างมันก็เริ่มเปลี่ยนไป แต่จริงๆ แล้ว คนที่เปลี่ยนไปไม่ใช่เขานะคะ แต่เป็นเรามากกว่าค่ะ เราทำงานหนักขึ้น สต๊อกของงานเสริมทุกอย่างก็อยู่กับเราหมด เรานอน เกือบ ตี 1 ทุกคืน เราหวังแค่ว่า ช่วงวันหยุดเขาจะมาช่วยเราบ้าง แต่ไม่เลยค่ะ เขาก็ยังกลับบ้านเหมือนเดิม กลับบ้านแต่ละที ไม่มีอะไรเลยค่ะ นอกจากพบเจอครอบครัว บางอาทิตย์ก็มาหาเรานะคะ แต่คือแบบเขาเหมือนอยากจะกลับบ้านมากกว่า เราเลยคุยกับเขาตรงๆ ว่าเขากลับบ้านบ่อยไปไหม หลังๆ มา หลังจากที่เราเอาของมาสต๊อก เขาก็กลับบ้านคนเดียวนะคะ คือแบบไม่แคร์ ไม่สนใจเราว่าเราจะรู้สึกอย่างไง
เราเหนื่อยนะ อยากมีคนปรึกษาและ ช่วยกันถ่ายรูปของบ้าง เพราะคนดูแลเว็บไซส์จะได้เริ่มงานสักที แต่ดูเหมือนเขาจะเข้าใจนะคะ แต่ก็ไม่เข้าใจ พอหนักเข้าๆ ก็เริ่มทะเลาะกัน ถามว่า "ที่ทำงานเสริมเนี่ย เป็นเพราะอยากออกจากงานประจำ อยากหนีจากหัวหน้า และ มีเงินส่งที่บ้านหรือเปล่า เราคงไม่ได้อยากอยู่กับเขาหรอก " เอาจริงนะคะ เราจะดิ้นรนไปทำไม ถ้าไม่ได้อยากอยู่กับเขา" งานเราตอนนี้ก็โอเคดีอยู่แล้ว แค่เราไม่ได้อยู่กับเขาเท่านั้นเอง
เราอยากมีอนาคตที่ดี ไม่ใช่กินเงินเดือนแค่หมื่นกว่าๆ เขาเองก็เงินเดือนไม่ต่างจากเรา แถมมีหนี้สินกันรุงรัง แต่เหมือนเขาไม่อยากเปลี่ยนตัวเองเลย เขาก็ยังเป็นเขา ปากบอกอยากอยู่กับเรา แต่การกระทำคือไม่ใช่ จนฝั่งทางเราถามว่า แฟนเราเขาติดบ้านจัง แบบนี้ถ้าอยู่ด้วยกันจริงๆ ไม่กลับบ้านทุกอาทิตย์เลยเหรอ การงานที่สร้างทำกันมา เสาร์ อาทิตย์ วันหยุดไม่ต้องทำแล้วมั้ง ทำไมไม่กลับตอนเทศกาล หรือ วันสำคัญเอา ถ้ากลับบ่อยแบบนี้ แล้วจะสร้างอนาคตกันอย่างไง เราก็อึดอัดไม่รู้จะพูดไงดี นอกจาก คำว่า ไม่เป็นไร กับ ช่างมันเถอะ และ นับวันๆ ตอนนี้เราก็เริ่มห่างกันมากขึ้น มากขึ้นเรื่อยๆ แล้วค่ะ เพราะเรื่องเขากลับบ้านนี่แหละ
เราควรทำไงดีค่ะ ปล่อยเลยดีไหม หรือควรเป็นแบบนี้ต่อไป รบกวนช่วยแนะนำด้วยทีค่ะ ไม่รู้จะปรึกษาใครจริงๆ ขอบคุณค่ะ...