คือเราก้น่าจะรุ้ตั้งแต่แรกแล้วว่าคงได้แค่นี้ แต่ลึกๆก้หวังนะอยากเป็นมากกว่าเดิมจากที่คุยกันเรื่อยเปื่อย เราก้ชอบนะแบบที่เปนยุ แต่จะดีมากๆถ้าได้เป็นมากกว่านั้น คือตอนนี้เราไม่ได้สำคัญอะไรกับเขางัยเปนแค่น้องกากๆคุยแก้เหงา อยากตอบก้ตอบไม่ก้ดอง มันเจ้บนะเรารุ้สึกว่าทำแบบนี้เจ้บกว่าบอกตรงๆอีก คือเราเคยบอกไปแล้วด้วยถ้าเบื่อหรือรำคาญก้บอกได้เลยนะ แต่เขาทำแบบคือเพราะอะไลคะ ไม่ว่างหรือตอนนั้นไม่เห้นแชทพออ่านก้ไม่ตอบหรือคิดว่าตอบตอนที่หายไปนานเกินมันไม่ดีหรือยังงัย ถ้าเขาเบื่อหรือรำคาญแบบนี้คือรักษาน้ำใจหรอคะ บางทีเราอยากคุยมากๆแต่กลัวเขารำคาญเลยไม่ได้ทักไปมันรุ้สึกจี๊ดๆเลยค่ะ บางทีเห้นแชทที่พิมไปมันหนักขวาก้รุ้สึกเจ้บนิดๆ หรือเขาไม่ตอบเพราะไม่รุ้จะตอบอะไลหรอคะ หรือเราแค่คิดมากไปเอง เราก้เหนื่อยนะ แต่รุ้สึกไม่อยากไปเลย อยากคุยด้วยทุกๆวันเรื่อยๆแบบนี้ ถ้าถึงวันนั้นที่เราถุกบอกตรงๆเราคงทำใจได้หน่อยนึงเราเตรียมใจไว้เเล้ว เราควรเตรียมใจเพิ่มมั้ยคะ หรือเขารำคาญคนที่พิมเย้อถามเย้อทำตัวแปกๆ มันน่าเบื่อใช่มั้ยคะ ถ้าถามซ้ำเราจะโดนเบื่อกว่านี้มั้ยคะ คือเค้าเคยบอกถ้าไม่อยากคุยบล็อคไปนานแล้วแบบนี้คือยังไงคะ เราควรทำไงต่อดีคะ บางทีเราก้เจ้บจี๊ดๆมันเเปล๊บๆตรงอก เรารุ้สึกว่าเราเตรียมใจมาเย้อพอสมควรควรเย้อกว่านี้ดีไหมคะ ขอโทษคนที่มาอ่าน,ช่วยตอบนะคะ