กว่าจะคิดได้มันสายไปละครับ:-:

วันนี้ครับผมจะมาเล่าเรื่องแฟนครับ ผมมีแฟนอยู่คนนึงคบกันมาปีกว่าๆ แฟนผมคนนี้น่ารักมาก ขี้เล่น ขี้อ้อน แฟนผมทำดีกับผมมาตลอด เรื่องอะไรก็ไม่เคยขาดตกบกพร่องครับ ส่วนผมนะหรอผมเป็นคนเอาเเต่ใจครับ ใจร้อน ขี้หงุดหงิด อะไรก็หงุดหงิดครับ แต่ทุกวันเราคุยกันตอดเเต่ผมชอบพูดไม่ดีกับแฟน
แล้วการที่ผมพูดไม่ดีกับแฟนผมมันก็เป็นมาโดยตลอดครับ จนทำให้เขารู้สึกว่าผมไม่ได้ดูเเล เทคแทค์ รึเอาใจใส่ แฟนผมงอนทุกครั้งที่ผมเป็นแแบบนี้ แล้วผมก็เลยปล่อยเขาไปแบบนั่นโดยที่ไม่ถามะไรเลย แต่เรื่องมันอยู่ที่ผมโดนจับได้ว่านอกใจกี่ครั้งแฟนผมก็ให้อภัยมาตลอดครับ ไม่ว่าจะเรื่องไหนเขาให้อภัยได้ทุกเรื่องครับ เเล้วมาวันนี้ วันที่ผู้หญิงรักผมที่สุดเขาทื้งผมไปครับ มันรู้สึกเคว้งคว้างมากครับ ผมทำตัวไม่ถูกผมไม่รู้จะอ้อนวอนเขายังใง ผมได้เเต่โทษตัวเอง ว่าที่ผ่านมาเขาให้โอกาสเเล้วยังไม่รู้สึกตัว ผมผิดเองครับที่ดูเเลเขาไม่ดี แต่วันนี้ผมจะมาขอโทษครับ เเล้วผมจะมาขอโอกาสอีกสักครั้งนึงให้ผมได้แก่ตัว พี่ๆว่าผมควรทำยังใงดีครับ หรือว่าไม่ต้อทำอะไรเลย