เลี้ยงลูกอยู่บ้านเฉยๆแล้วรู้สึกไร้ประโยชน์

สวัสดีค่ะ ปัจจุบันเราอายุ21ปี เลี้ยงลูกอยู่บ้านไม่มีอาชีพ กินใช้เงินสามี จดทะเบียนกันนะคะ เรื่องมันเริ่มที่เราท้องกำลังจะจบม.6พอดีค่ะ ก็ตัดสินใจเอาไว้ไม่ทำแท้งแต่อย่างใดเพราะกลัวบาปต่างๆนาๆ เลยกลายเป็นท้องไม่พร้อมนี่แหละ แฟนเเละเราก็ไม่ได้เรียนต่อ แฟนทำงานคนเดียว พ่อแม่เราทั้ง2ฝ่ายช่วยส่งเสียค่านมค่าแพมเพิสบ้างบางครั้ง พอใช้บ้างไม่พอใช้บ้าง ก็กัดฟันจนผ่านมาได้ จนกระทั่งเมื่อเดือนเมษาที่ผ่านมาแฟนเราจับได้ใบแดง งานเข้าเลยค่ะ ตอนแรกเราจะไปทำงานพยายามหาคนลี้ยงแต่ไม่มีเลย ญาติก็ไม่มีใครว่างเลี้ยง เราอยากไปทำงาน เงินตอนนี้ก็ไม่มีใช้ ยังดีที่ได้อยู่บ้านพ่อแม่เลยไม่ต้องเสียอะไร แต่เราไม่มีเงินติดตัวเลย ต้องคอยขอให้ช่วยค่านมค่าแพมเพิส รู้สึกไร้ประโยชน์ ไม่อยากมีชีวิตอยู่เลย สามีก็ไม่ได้คุย ได้แต่รอไปเรื่อยๆ เงินเดือนทหารก็น้อยนิด กินใช้คงไม่พอ รู้สึกละอายใจจริงๆ เหมือนเอาเปรียบสามีกับพ่อแม่ ทุกคนต้องเหนื่อยเพื่อหาเงิน เราได้แต่อยู่เฉยๆ ขนาดจะไปทำงานยังไม่มีปัญญา บางครั้งก็คิดว่าหรือผิดที่เราท้องไม่พร้อมถ้าทำแท้งไป ตอนนี้อาจจะเรียนไกล้จบแล้ว มีอนาคตที่สดใส แต่คิดดูดีๆผิดที่ตัวเราเองไม่ระวัง ปล่อยพลาดจนท้องเอง ตอนนี้เรารู้สึกหดหู่ใจมากๆ ไม่มีกำลังใจจะทำอะไรเลย ลำพังเลี้ยงลูกก็เหนื่อยมากๆ ข้าวปลาแทบไม่ได้กิน อดหลับอดนอน ตัวเราทำไมไร้ประโยชน์จัง